Zasady, dotyczące starszeństwa przy awansach, sposób przeprowadzenia wyboru, oraz kwalifikowanie oficerów polskiej marynarki wojennej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1926.3.15

Akt utracił moc

Wersja od: 15 stycznia 1926 r.

ROZPORZĄDZENIE

PREZYDENTA RZECZYPOSPOLITEJ

z dnia 31 grudnia 1925 r.

o zasadach, dotyczących starszeństwa przy awansach, sposobu przeprowadzenia wyboru, oraz kwalifikowania oficerów polskiej marynarki wojennej.

Na zasadzie art. 42 ustawy z dnia 20 czerwca 1924 r. o podstawowych obowiązkach i prawach oficerów polskiej marynarki wojennej (Dz. U. R. P. № 64, poz. 626) oraz na zasadzie art. 30 ustawy z dnia 23 marca 1922 r. o podstawowych obowiązkach i prawach oficerów wojsk polskich (Dz. U. R. P. № 32, poz. 256) zarządzam co następuje:

§ 1. Minister Spraw Wojskowych ustala w każdym stopniu, a w okresie przejściowym (art. 27 ustawy z dnia 20 czerwca 1924 r.) i w każdym korpusie osobowym polskiej marynarki wojennej listę oficerów, mających awansować według starszeństwa.

§ 2. Podstawą do awansu według starszeństwa jest kolejność umieszczenia na ustalonej w myśl ustawy z dnia 2 sierpnia 1919 r. o ustalaniu starszeństwa i nadaniu stopni oficerskich w wojsku polskiem (Dz. P. P. P. № 65, poz. 399) liście starszeństwa oficerów zawodowych, która to lista ma być w dalszym ciągu prowadzona wedle zasad, wymienionych w niniejszem rozporządzeniu.

§ 3. Przed każdym terminem awansowym ogłasza Minister Spraw Wojskowych w rozporządzeniu, nakazującem przeprowadzenie awansów:

1) ilość wakansów w korpusie osobowym, a w okresie przejściowym (art. 27 ustawy z dnia 20 czerwca 1924 r.) we wszystkich korpusach osobowych polskiej marynarki wojennej, i w każdym stopniu, na które zostaną awansowani oficerowie, oraz granice, do których wybór będzie przeprowadzony;

2) datę, do której kandydatom do awansu należy obliczać czas ich służby w poprzednim stopniu;

3) datę awansowania, jednakową dla wszystkich stopni.

§ 4. Po awansowaniu na wyższy stopień otrzymują oficerowie polskiej marynarki wojennej starszeństwo kolejne po oficerze ostatnim w starszeństwie w danym stopniu, a w okresie przejściowym (art. 27 ustawy z dnia 20 czerwca 1924 r.), i w każdym korpusie osobowym, przyczem naprzód umieszcza się oficerów, awansowanych według starszeństwa, następnie zaś oficerów, awansowanych z wyboru.

Kolejność starszeństwa awansowanych oficerów opiera się na porządku, w jakim są oni wymienieni w listach, ustalonych przez Ministra Spraw Wojskowych (§§ 1 i 11 niniejszego rozporządzenia).

§ 5. Jako datę starszeństwa oficerów we wszystkich stopniach, z wyjątkiem poruczników, ustala się dzień, z którym nastąpiło ich awansowanie.

Jako datę starszeństwa poruczników ustala się dzień, w którym upłynęło 2 lata od daty mianowania ich podporucznikami, względnie datę wcześniejszą lub późniejszą, a to zależnie od obliczenia czasu służby w stopniu podporucznika.

O ile po uwzględnieniu awansu oficerów, o których mowa w art. 33 ustawy o podstawowych obowiązkach i prawach oficerów polskiej marynarki wojennej, pozostaną wolne etaty, Minister Spraw Wojskowych może przedstawić wnioski na awans z datą 1 sierpnia 1924 r. tych oficerów, którzy w dniu wejścia w życie ustawy z dnia 20 czerwca 1924 r. posiadali wszystkie warunki do awansu.

§ 6. Oficerowie, którzy, mając inne warunki do awansu, nie mogli w swoim czasie awansować według starszeństwa z powodu przeniesienia ich w stan nieczynny, a czas przebywania w stanie nieczynnym zostanie im następnie wliczony do czasu służby wojskowej, albo z przyczyn, wymienionych w pierwszym ustępie art. 47 ustawy o podstawowych obowiązkach i prawach oficerów wojsk polskich (na zasadzie art. 42 ustawy z dnia 20 czerwca 1924 r. o podstawowych obowiązkach i prawach oficerów polskiej marynarki wojennej) a następnie zajdą okoliczności, przewidziane w ustępie 2-im tego artykułu, albo z powodu otrzymania ujemnej rocznej kwalifikacji za rok ubiegły, która następnie zostanie skreślona, otrzymują przy awansie według starszeństwa datę starszeństwa i jego kolejność, któreby byli otrzymali, gdyby byli awansowali w swoim czasie.

§ 7. Oprócz wniosków, postawionych w granicach wolnych wakansów ustalonych na podstawie § 3 niniejszego rozporządzenia, należy podawać do awansu tych oficerów, posiadających pozatem wszystkie wymagane ustawą warunki formalne do awansu, którzy:

a) byli co najmniej 3 razy ranni w wojsku polskiem lub w formacjach wojskowych polskich, uznanych przez Rzeczpospolitą i którym, w myśl rozporządzenia Rady Obrony Państwa z dnia 14 lipca 1920 r. art. 4 (Dz. U. R. P. № 83 poz. 555) przyznano prawo do naszywki z 3-ma gwiazdkami;

b) po 1-ym czerwca 1919 r. ukończyli wyższy zakład naukowy i którym wskutek tego na zasadzie art. 117 ustawy z dnia 23 marca 1922 r. o podstawowych obowiązkach i prawach oficerów wojsk polskich i na zasadzie art. 38 ustawy z dnia 20 czerwca 1924 r. o podstawowych prawach i obowiązkach oficerów polskiej marynarki wojennej, wymagany okres czasu w poszczególnych stopniach skraca się o rok;

c) podpadają pod postanowienia art. 33 ustawy z dnia 20 czerwca 1924 r. o podstawowych obowiązkach i prawach oficerów polskiej marynarki wojennej.

§ 8. Wnioski na awans z wyboru, przedkładane Ministrowi Spraw Wojskowych, wychodzą:

a) od przełożonych, posiadających uprawnienia co najmniej dowódców pułku, - na stopnie kapitana marynarki i komandora-podporucznika;

b) od przełożonych, posiadających uprawnienia co najmniej dowódców dywizyj, - na stopnie komandora-porucznika i komandora.

Wnioski na awans z wyboru co do oficerów, którzy pełnią służbę, podlegającą przytem specjalnej fachowej opinji, są stawiane przez przełożonych, wymienionych w p.p. a) i b) niniejszego paragrafu, po wysłuchaniu opinji szefów względnie kierowników odpowiednich służb.

§ 9. Każdy przełożony, sporządzający wnioski na awans z wyboru, ustala w nich kolejność kandydatów (a w okresie przejściowym - art. 27 ustawy z dnia 20 czerwca 1924 r. - i w każdym korpusie osobowym), według której ze względu na nadawanie się do awansu kandydatom tym przysługuje - zdaniem jego - pierwszeństwo przy awansie.

§ 10. Wnioski na awans z wyboru sporządzane przez przełożonych, uprawnionych do tego w myśl p.p. a) i b) § 8 niniejszego rozporządzenia, przechodzą kolejno do wszystkich następnych bezpośrednich wyższych przełożonych, z których każdy sporządza z wniosków, otrzymanych od wszystkich podległych sobie oddziałów, zakładów lub urzędów, dla każdego stopnia, a w okresie przejściowym (art. 27 ustawy z dnia 20 czerwca 1924 r.) i dla każdego poszczególnego korpusu osobowego polskiej marynarki wojennej, swój wniosek, ustalając w nim kolejność wszystkich kandydatów do awansu na podstawie własnej oceny i porównania ich wartości.

Wnioski na awans z wyboru ci przełożeni przedkładają następnie szefowi kierownictwa marynarki wojennej, który ustala swój wniosek.

§ 11. Minister Spraw Wojskowych na podstawie wniosków szefa kierownictwa marynarki wojennej dokonywa wyboru i ustala w każdym stopniu, a w okresie przejściowym (art. 27 ustawy z dnia 20 czerwca 1924 r.) i w każdym korpusie osobowym, listę oficerów, mających awansować z wyboru.

§ 12. Zastrzegając wydanie osobnego rozporządzenia o zasadach, dotyczących kwalifikowania oficerów, pozostawia się tymczasowo w zastosowaniu przepisy, wydane w tej mierze przez Ministra Spraw Wojskowych.

§ 13. Ustalone przez siebie listy oficerów, awansujących (§§ 1 i 11 niniejszego rozporządzenia) przedstawia Minister Spraw Wojskowych z wnioskiem o nadanie im odpowiednich stopni, według przepisu art. 11 ustawy o podstawowych obowiązkach i prawach oficerów wojsk polskich (na zasadzie art. 42 ustawy o podstawowych obowiązkach i prawach oficerów polskiej marynarki wojennej).

§ 14. Rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 1 września 1923 r. o zasadach, dotyczących starszeństwa przy awansach, oraz sposobu przeprowadzania wyboru na stopnie generalskie (Dz. U. R. P. № 89, poz. 699) w brzmieniu nadanem mu rozporządzeniem z dnia 1 sierpnia 1925 (Dz. U. R. P. № 81, poz. 554), ma zastosowanie do awansu na stopnie kontr - admirała i wice - admirała z tem, że wnioski przedkłada szef kierownictwa marynarki wojennej.

§ 15. Wykonanie niniejszego rozporządzenia powierza się Ministrowi Spraw Wojskowych.

§ 16. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.