§ 7. - Zasady, dotyczące starszeństwa przy awansach, sposób przeprowadzenia wyboru, oraz kwalifikowanie oficerów polskiej marynarki wojennej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1926.3.15

Akt utracił moc

Wersja od: 15 stycznia 1926 r.

§ 7. Oprócz wniosków, postawionych w granicach wolnych wakansów ustalonych na podstawie § 3 niniejszego rozporządzenia, należy podawać do awansu tych oficerów, posiadających pozatem wszystkie wymagane ustawą warunki formalne do awansu, którzy:

a) byli co najmniej 3 razy ranni w wojsku polskiem lub w formacjach wojskowych polskich, uznanych przez Rzeczpospolitą i którym, w myśl rozporządzenia Rady Obrony Państwa z dnia 14 lipca 1920 r. art. 4 (Dz. U. R. P. № 83 poz. 555) przyznano prawo do naszywki z 3-ma gwiazdkami;

b) po 1-ym czerwca 1919 r. ukończyli wyższy zakład naukowy i którym wskutek tego na zasadzie art. 117 ustawy z dnia 23 marca 1922 r. o podstawowych obowiązkach i prawach oficerów wojsk polskich i na zasadzie art. 38 ustawy z dnia 20 czerwca 1924 r. o podstawowych prawach i obowiązkach oficerów polskiej marynarki wojennej, wymagany okres czasu w poszczególnych stopniach skraca się o rok;

c) podpadają pod postanowienia art. 33 ustawy z dnia 20 czerwca 1924 r. o podstawowych obowiązkach i prawach oficerów polskiej marynarki wojennej.