§ 3. - Zasady dokonywania odpisów na zużycie przedmiotów majątkowych przez podatników podatku dochodowego nie będących jednostkami gospodarki uspołecznionej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1978.11.49

Akt utracił moc

Wersja od: 1 sierpnia 1983 r.

§  3.

1. W szczególnie uzasadnionych wypadkach stawki amortyzacyjne mogą być podwyższone, nie więcej jednak niż o 1/3. Decyzję w sprawie podwyższenia stawek amortyzacyjnych wydaje właściwy terenowy organ administracji państwowej stopnia podstawowego na wniosek podatnika uzasadniony opinią rzeczoznawcy, a jeżeli chodzi o przedmioty majątkowe użytkowane przy prowadzeniu działalności zarobkowej - na wniosek podatnika zaopiniowany przez właściwy cech lub właściwe zrzeszenie prywatnego handlu i usług na podstawie opinii rzeczoznawcy.

2. Stawki amortyzacyjne nabytych używanych przedmiotów majątkowych, jak również przedmiotów majątkowych po remoncie kapitalnym, ustala się biorąc pod uwagę przewidywany dalszy okres użytkowania tych przedmiotów, nie krótszy jednak niż 2/3 okresu użytkowania przyjętego za podstawę stawki amortyzacyjnej dla tych przedmiotów. Przewidywany dalszy okres użytkowania określa rzeczoznawca, a jeżeli chodzi o przedmioty majątkowe użytkowane przy prowadzeniu działalności zarobkowej - właściwy cech lub właściwe zrzeszenie prywatnego handlu i usług na podstawie opinii rzeczoznawcy.

3. Przepisy ust. 2 stosuje się również w wypadkach określonych w § 2 ust 4.