Zarządzenia wyjątkowe, zapobiegające zawleczeniu cholery.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1922.59.534

Akt utracił moc
Wersja od: 14 września 1922 r.

ROZPORZĄDZENIE
NACZELNEGO NADZWYCZAJNEGO KOMISARZA DO WALKI Z EPIDEMJAMI
z dnia 24 lipca 1922 r.
wydane w porozumieniu z Ministrem Kolei Żelaznych i Ministrem Spraw Wewnętrznych o zarządzeniach wyjątkowych, zapobiegających zwalczeniu cholery.

Na mocy art. 2 punkt, c) art. 3 i art. 8 ustawy z dnia 14 lipca 1920 r. o utworzeniu Urzędu Naczelnego Nadzwyczajnego Komisarza do walki z epidemjami, grożącemi państwu klęską powszechną (Dz. U. R. P. № 61 poz. 388), oraz p. p. 3, 7 i 8 art. 11 i art. 12 ustawy z dnia 25 lipca 1919 r. w przed miocie zwalczania chorób zakaźnych oraz innych chorób, występujących nagminnie (Dz. U. R. P. № 67, poz. 402), zarządza się, co następuje:
Na obszarze województw: Nowogródzkiego, Poleskiego, Wołyńskiego, Tarnopolskiego oraz Ziemi Wileńskiej zarządza się powszechne przymusowe szczepienie ochronne przeciwko cholerze.

Państwowe władze administracyjne II instancji na obszarze tych województw upoważnione są:

zabronić odbywania targów, jarmarków, pielgrzymek i odpustów, bądź na całym podlegającym ich władzy obszarze, bądź w poszczególnych miejscowościach lub powiatach.

O wydanych powyższych zarządzeniach miejscowa ludność winna być zawiadomiona w drodze osobnych obwieszczeń.

Osoby, przybywające w pociągach kolei żelaznych do Rzeczypospolitej Polskiej z poza granicy Republiki Ukraińskiej, mogą przekraczać tę granicę wyłącznie na stacjach kolejowych w Zdołbunowie i Podwołoczyskach, skąd zostaną one skierowane do stacji obserwacyjnych w Równem, względnie w Tarnopolu.
Osoby, w § 2 wymienione, po przybyciu do stacji obserwacyjnej będą poddane:
a)
zatrzymaniu i oberwacji lekarskiej,
b)
szczepieniu ochronnemu przeciw cholerze. Zatrzymanie i obserwacja lekarska po dokonanem szczepieniu ochronnem może być przez władze przedłużona ponad 5 dni tylko w stosunku do osób, u których badania bakterjologiczne wykażą istnienie zarazków cholerycznych.
Osoby udające się w pociągach kolei żelaznych wgłąb Państwa ze stacji kolejowych znajdujących się na obszarze powiatów: Borszczów, Husiatyn, Skatat, Zbaraż, Tarnopol, Trembowla i Czortków województwa Tarnopolskiego, Krzemieniec, Ostróg, Dubno i Równe województwa Wołyńskiego, Sarny i Łuniniec województwa Poleskiego, Stołpce, Nieśwież, Baranowicze i Słonim województwa Nowogródzkiego i Wilejka ziemi Wileńskiej, winny posiadać zaświadczenia państwowych władz sanitarnych o dokonanem szczepieniu ochronnem przeciw cholerze, bez względu na to, czy osoby te stale zamieszkują w powiatach wymienionych, czy też przebywają w nich czasowo.
Przywóz szmat, używanych ubrań i bielizny z Ukrainy do Rzeczypospolitej Polskiej jest wzbroniony.
Organa sanitarne względnie organa Naczelnego Nadzwyczajnego Komisarjatu do walki z epidemjami obowiązane są przeprowadzać w pociągach i na stacjach kolejowych kontrolę zaświadczeń o dokonanem szczepieniu ochronnem, przyczem organa policji państwowej i organa kolejowe winny z niemi współdziałać i użyczać im jaknajdalej idącej pomocy.
W przypadku ujawnienia w pociągu osób, wymienionych w § 2, nie posiadających zaświadczenia o dokonanym szczepieniu przeciw cholerze, osoby te zostaną skierowane do najbliższego etapu repatrjacyjnego, gdzie zostaną poddane obserwacji i szczepieniu w myśl przepisów § 3.

W przypadku ujawniania w pociągu osób, wymienionych w § 4, a nie posiadających zaświadczenia o dokonanym szczepieniu przeciw cholerze, osoby te zostaną skierowane do najbliższego punktu sanitarno-kolejowego, gdzie będą poddane szczepieniu przeciw cholerze.

Państwowe władze administracyjne i ich organa obowiązane- są w wykonaniu przepisów niniejszego rozporządzenia ściśle współdziałać z władzami i organami sanitarnemi i kolejowemi.
Przepisy niniejszego rozporządzenia nie mają zastosowania do reemigrantów, przewożonych specjalnemi pociągami pod kontrolą władz państwowych i do osób, odbywających podróż za paszportami dyplomatycznemi.
Winni przekroczenia przepisów §§ 1-5 niniejszego rozporządzenia, oraz niestosowania się do zarządzeń, na jego podstawie wydanych, ulegną w myśl art. 8 ustawy z dnia 14 lipca 1920 r. o utworzeniu urzędu Naczelnego Nadzwyczajnego Komisarza do walki z epidemjami, grożącemi państwu klęską powszechną (Dz. U. R. P. № 61, poz. 388) w drodze administracyjnej karze grzywny w kwocie do 10.000 mk., lub aresztu do trzech miesięcy, względnie karze grzywny i aresztu łącznie.
Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

Sprostowania:

W Dz. U. R. P. № 59 poz. 534 w rozporządzeniu Naczelnego Nadzwyczajnego Komisarza do walki z epidemiami z d. 24 lipca 1922 r. w tytule rozporządzenie, zamiast: "o zarządzeniach wyjątkowych, zapobiegających zwalczeniu cholery", winno być: "o zarządzeniach wyjątkowych, zepobiegających zawleczeniu cholery".

1 § 4 zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 20 sierpnia 1922 r. Uzupełnienie zarządzenia wyjątkowego, zapobiegającego zawleczeniu cholery. (Dz.U.22.75.681) z dniem 14 września 1922 r.