Zarządzenia podpisane w Opolu pomiędzy Rządami Polskim i Niemieckim z jednej strony a Rządzącą i Plebiscytową Komisją Międzysojuszniczą Górnego Śląska z drugiej, dotyczące sądów, ustanowionych przez tę Komisję. Opole.1922.06.15.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1922.88.793

Akt utracił moc

Wersja od: 7 lipca 1922 r.

ZARZĄDZENIA

podpisane dnia 15 czerwca 1922 r. w Opolu pomiędzy Rządami Polskim i niemieckim z jednej Strony a Rządzącą i Plebiscytową Komisją Międzysojuszniczą Górnego Śląska z drugiej, dotyczące sądów, ustanowionych przez tę Komisją. Zatwierdzone ustawą z dnia 5 lipca 1922 r. - Dz. U. R. P. № 71 poz. 635).

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

JÓZEF PIŁSUDSKI

NACZELNIK PAŃSTWA POLSKIEGO

Wszem wobec i każdemu z osobna, komu o tem Wiedzieć należy, wiadomem czynimy:

W dniu piętnastym czerwca tysiąc dziewięćset dwudziestego drugiego roku, w Opolu, podpisane zostały przez Rząd Polski i Rząd Niemiecki z jednej Strony I przez Rządzącą i Plebiscytową Komisją Międzysojuszniczą Górnego Śląska z drugiej, zarządzenia, dotyczące sądów, ustanowionych przez powyższą Komisję, które słowo w słowo brzmią:

SĄDY USTANOWIONE PRZEZ MIĘDZYSOJUSZNICZĄ KOMISJĘ RZĄDZĄCĄ.

1.

Decyzje powzięte i wyroki wydane.

1°

Postanowienia ogólne.

Rząd Niemiecki oraz Rząd Polski zobowiązują się do traktowania decyzji powziętych i wyroków wydanych przez sądy, ustanowione przez Komisję Rządzącą, jako decyzji powziętych i wyroków wydanych przez izbę karną niemiecką lub polską. Staraniem tych władz sądowych zostanie sporządzona w dwu egzemplarzach kopja oryginalnego tekstu decyzji powziętych i wyroków wydanych przez organy ustanowione przez Komisją Rządzącą; jeden z tych egzemplarzy będzie doręczony przedstawicielowi Rządu Niemieckiego, drugi przedstawicielowi Rządu Polskiego, z chwilą gdy wygasną pełnomocnictwa Komisji Rządzącej.

2°

Wykonanie kar.

a) Co się tyczy osób skazanych przez sądy ustanowione przez Komisję Rządzącą za przestępstwa przewidziane w artykułach 2, 3 i 4 dekretu z 11 marca 1920 r., lub za przestępstwa związane z rzeczonemi przestępstwami, a które to osoby, w chwili przekazania władzy Komisji Rządzącej, nie odcierpiały do końca kar, na jakie zostały skazane, to odcierpią ona te kary całkowicie w więzieniach niemieckich na terytorjach położonych na zachód od Renu, okupowanych przez wojska Mocarstw Sprzymierzonych i Stowarzyszonych.

Wykonanie tych kar podlegać będzie kontroli Wysokiej Komisji Terytorjów Nadreńskich. Kontrola ta wykonywana będzie w celu sprawdzania, czy kary wykonywane są zgodnie z postanowieniami wyroków, mocą których zostały wymierzone.

Wysoka Komisja będzie mogła, w wypadkach lub kategorji wypadków specjalnych, oznaczyć zakład na terytorjach okupowanych, w którym kara ma być odcierpiana.

Jednakże, każdy skazany będzie mógł na własne żądanie odcierpieć karę w więzieniu wojskowem sojuszniczern na terytorjach nadreńskich.

Kompetentnym do wydawania decyzji sądowych, które mogą być potrzebne w związku z wymierzaniem kary, będzie sąd, w którego okręgu leży więzienie, do jakiego został przeniesiony skazany. W wypadku, gdy na własne żądanie skazany ponosiłby karę w sojuszniczem więzieniu wojskowem, Wysoka Komisja Terytorjów Nadreńskich wyznaczy właściwy sąd.

b) Co się tyczy wykonania wyroków wydanych w sprawach przestępstw odmiennych od wskazanych w powyższym paragrafie "a", to kompetentnym w tym względzie będzie sąd niemiecki lub polski tej miejscowości, gdzie przestępstwo zostało popełnione.

Zasady postanowień artykułu 2, paragrafów 9 do 12 Konwencji niemiecko polskiej w przedmiocie przejęcia wymiaru sprawiedliwości na górnośląskim obszarze plebiscytowym z dnia 12 lutego 1922 roku, będą mieć w tym wypadku zastosowanie.

II.

Sprawy niezakończone.

1° a) Co się tyczy osób, oskarżonych przed sądami, ustanowionemi przez Komisję Rządzącą, o przestępstwa, przewidziane w artykułach 2, 3 i 4 dekretu z 11 marca 1920 r., lub przestępstwa związane z temi przestępstwami, to sprawy, rozpoznawane przez rzeczone sądy, w chwili wygaśnięcia pełnomocnictw Komisji Rządzącej, odesłane zostaną do sądu niemieckiego na terytorjach położonych na zachód od Renu, okupowanych przez wojska Mocarstw Sprzymierzonych I Stowarzyszonych; sąd ten zostanie wyznaczony przez Wysoką Komisją Terytorjów Nad-reńskich.

Jednak każdy oskarżony będzie mógł, na własne żądanie, być stawiony przed sojuszniczy sąd wojskowy, mający swą siedzibę, na terytorjach nadreńskich. Rzeczony sąd zostanie wyznaczony i sprawa zostanie przekazana temu sądowi przez Wysoką Komisją Terytorjów Nadreńskich.

b) Kary orzeczone co do osób skazanych za przestępstwa, wymienione w poprzednim paragrafie, zostaną wykonane na warunkach, określonych w artykule 1, paragrafie 2 a);

2° Co się tyczy osób, oskarżonych przed sądami, ustanowionemi przez Komisją Rządzącą, o przestępstwa odmienne od przewidzianych w artykułach 2, 3 i 4 dekretu z 11 marca 1920 r., lub o przestępstwa związane z któremkolwiek z tych przestępstw, to sprawy wszczęte przed temi sądami w chwili wygaśnięcia pełnomocnictw Komisji Rządzącej należeć będą do kompetencji sądu tej miejscowości, gdzie czyn został spełniony.

W tym wypadku mieć będą zastosowanie zasady postanowień artykułu 2, paragrafów 2, 5 i 6 wyżej wspomnianej Konwencji Niemiecko-Polskiej.

III.

Wznowienie postępowania.

Co się tyczy osób, skazanych przez sądy, ustanowione przez Komisję Rządzącą, za przestępstwa odmienne od przewidzianych w artykułach 2, 3 i 4 dekretu z 11 marca 1920 r. lub za przestępstwa związane z jednem z tych przestępstw, to wznowienie postępowania będzie mogło nastąpić jedynie za zgodą trzech Mocarstw Sprzymierzonych, reprezentowanych w Górnośląskiej Sojuszniczej Komisji Rządzącej; właściwym będzie sąd określony w artykule 1, 2 a).

IV.

Zarządzenia w sprawach ułaskawienia.

Żadne zarządzenie w sprawach ułaskawienia, żadna zmiana, odroczenie lub zmniejszenie kary nie będzie mogło nastąpić na korzyść osób skazanych za przestępstwa przeciwko Sprzymierzeńcom, bez zgody trzech Mocarstw Sprzymierzonych, reprezentowanych w Górnośląskiej Sojuszniczej Komisji Rządzącej.

Gdy skazany ponosić będzie karę w sojuszniczem więzieniu wojskowem na terytorjach nadreńskich, rzeczą będzie Komisji Terytorjów Nadreńskich wszcząć postępowanie w sprawie ułaskawienia.

V.

Określenie losu skazanych z chwilą wygaśnięcia pełnomocnictw Wysokiej Komisji Terytorjów Nadreńskich.

Gdy wygasną pełnomocnictwa Wysokiej Komisji

Terytorjów Nadreńskich kas osób, skazanych za przestępstwa przeciwko Sprzymierzeńcom, które to osoby "W owej chwili nie odcierpiały do końca kary, określą sądy, którym rozpoznawanie rzeczonych przestępstw przekazanem zostało przez Komisją Terytorjów Nadreńskich, na tych samych warunkach, co los osób skazanych za przestępstwa, popełnione na terytoriach nadreńskich.

Zaznajomiwszy się z powyższemi zarządzeniami, uznaliśmy je i uznajemy za słuszne, oświadczamy, że są przyjęte, ratyfikowane i zatwierdzone i przyrzekamy, że będą ściśle stosowane.

Na dowód czego wydaliśmy akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.

W Warszawie, dnia 5 lipca 1922.