Zarządzanie i rozporządzanie mieniem polskim zagranicą.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1940.4.10

Akt utracił moc
Wersja od: 29 lutego 1940 r.

DEKRET
PREZYDENTA RZECZYPOSPOLITEJ
z dnia 26 lutego 1940 r.
o zarządzaniu i rozporządzaniu mieniem polskim zagranicą.

Na podstawie art. 79 ust. (2) ustawy konstytucyjnej stanowię, co następuje:

Obywatele państw okupujących i członkowie władz osób prawnych podlegających prawu tych państw tracą z samego prawa wszelkie, oparte na jakimkolwiek tytule prawnym, uprawnienia do zarządzania i rozporządzania znajdującym się poza obszarem państwa mieniem obywateli polskich i osób prawnych polskich, jak również do użytkowania tego mienia. Osoby te nie nabywają tych uprawnień w przypadkach, w których obowiązujące ustawy przewidują nabycie ich z samego prawa lub na mocy aktów władz. Umowy lub czynności prawne mające na celu nadanie pomienionym osobom tych praw są nieważne.

1)
Wszelkie czynności prawne obywateli polskich lub członków władz osób prawnych polskich, przebywających na okupowanym obszarze Państwa lub na obszarach państw okupujących, a dotyczące zarządzania i rozporządzania mieniem tych obywateli i osób prawnych, znajdującym się poza obszarem Państwa oraz użytkowania tego mienia, wymagają dla swojej ważności potwierdzenia Ministra Skarbu. To samo dotyczy tychże czynności innych osób uprawnionych z jakiegokolwiek tytułu a przebywających na okupowanym obszarze Państwa lub na obszarach państw okupujących.
(2)
Do złożenia wniosków w tym przedmiocie uprawniona jest każda osoba zainteresowana.
1)
Wszelkie uprawnienia osób przebywających poza obszarem Państwa do zarządzania lub rozporządzania znajdującym się zagranicą cudzym mieniem należącym do obywateli polskich lub mieniem osób prawnych polskich oraz do użytkowania tego mienia wymagają dla swej ważności potwierdzenia Ministra Skarbu, jeżeli powstały na okupawanym obszarze Państwa lub na obszarach państw okupujących po dniu 31 sierpnia 1939 r.
(2)
Do złożenia wniosku w tym przedmiocie uprawniona jest każda osoba zainteresowana.

Potwierdzenia, o których mowa w art. 2 i 3, mogą dotyczyć bądź całości uprawnienia, bądź jego części, bądź też poszczególnych czynności.

1)
Jeżeli wskutek nieobecności osoby uprawnionej lub braku potwierdzenia przewidzianego w art. 2 i 3 grozi szkoda interesom polskiej gospodarki narodowej lub obywateli i osób prawnych polskich, natenczas Minister Skarbu wyznacza kuratora.
(2)
Zakres uprawnień i obowiązków kuratorów określi zarządzenie Ministra Skarbu wydane w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości.

Jeżeli obywatel polski, będący właścicielem mienia znajdującego się poza obszarem Państwa, lub członkowie władz osoby prawnej polskiej, będącej właścicielką takiego mienia, lub inne osoby, uprawnione do zarządzania i rozporządzania tym mieniem albo do jego użytkowania, nie są w stanie na skutek wyjątkowych okoliczności wywołanych wojną dostarczyć dowodów niezbędnych do wykonania swych uprawnień, natenczas Minister Skarbu może w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości wydać na wniosek uprawnionej osoby zaświadczenie stwierdzające jej uprawnienia.

1)
Posiedzenia władz i organów osób prawnych polskich mogą odbywać się za zezwoleniem Ministra Skarbu poza ich siedzibą lub poza miejscem wskazanym w ich statucie, zarówno na obszarze Państwa jak i w pomieszczeniach urzędów zagranicznych R.P.
(2)
Porządek dzienny takich posiedzeń wymaga zatwierdzenia przez Ministra Skarbu.
(3)
W przypadkach, gdy przed posiedzeniem wymagane jest dokonanie pewnych czynności w pomieszczeniu zarządu osoby prawnej lub w innym określonym miejscu, Minister Skarbu oznaczy miejsce dokonania tych czynności.
1)
Jeżeli prawo wymaga udziału notariusza przy czynnościach związanych z odbyciem posiedzenia, natenczas, w przypadkach odbycia posiedzenia w urzędach zagranicznych R.P., wystarczy uwierzytelnienie tych czynności przez urzędnika wyznaczonego w tym celu przez Ministra Skarbu.
(2)
Jeżeli prawo wymaga dla ważności jakiejś czynności czy uchwały zgłoszenia do rejestru handlowego, wystarczy, w przypadkach odbycia posiedzenia w urzędach zagranicznych R.P., ogłoszenie w "Monitorze Polskim".

Jeżeli osoby uprawnione statutowo do zwoływania posiedzeń nie mogą dokonać tej czynności na skutek wyjątkowych okoliczności wywołanych wojną albo bez zasadnych przyczyn nie chcą tego uczynić, natenczas Minister Skarbu może zezwolić na zwołanie posiedzenia przez członka władz osoby prawnej albo przez akcjonariusza, wspólnika lub udziałowca.

W przypadkach przewidzianych w art. 7 dla ważności wszystkich uchwał wystarczy zwyczajna większość akcji lub udziałów.

Obywatelom polskim i polskim osobom prawnym nie wolno:

(1)
Przesyłać ani przekazywać sum pieniężnych w żadnej walucie na okupowane obszary Państwa i obszary państw okupujących, z wyjątkiem świadczeń alimentarnych i innych świadczeń darmych, które wymagają każdorazowego zezwolenia Ministra Skarbu, jeżeli nie są przesyłane w walucie krajowej;
(2)
Dokonywać zapłaty w innej formie na rzecz osób fizycznych i prawnych, przebywających na okupowanych obszarach Państwa i na obszarach państw okupujących, w ciężar mienia należącego do obywateli polskich i polskich osób prawnych a znajdującego się poza obszarem Państwa.
1)
Zagraniczni dłużnicy obywateli polskich i polskich osób prawnych mogą zwalniać się od swoich zobowiązań przez zapłatę należności na rachunki zbiorowe wierzycieli polskich, które Minister Skarbu otworzy zagranicą w porozumieniu z Ministrem Spraw Zagranicznych.
(2)
Minister Skarbu będzie zarządzał tymi rachunkami bezpośrednio albo przez mianowanych przez siebie komisarzy.
(3)
Tryb i sposób, zarządzania tymi rachunkami określi zarządzenie Ministra Skarbu.
1)
Uprawnienia swoje wynikające z niniejszego dekretu może Minister Skarbu przekazywać innym władzom albo urzędom zagranicznym R.P.
(2)
Od decyzji odmownej wydanej przez władzę lub urząd wyznaczony przez Ministra Skarbu przysługuje stronie zainteresowanej odwołanie do Ministra Skarbu w ciągu czternastu dni od daty doręczenia decyzji.

Wykonanie niniejszego dekretu powierza się Ministrowi Skarbu, Ministrowi Spraw Zagranicznych i Ministrowi Sprawiedliwości w porozumieniu z właściwymi Ministrami.

Dekret niniejszy wchodzi w życie z dniem ogłoszenia i obowiązuje na czas wyjątkowych okoliczności wywołanych wojną.