Zapobieganie szerzeniu duru brzusznego i durów rzekomych przez ich nosicieli.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1950.33.306

Akt utracił moc

Wersja od: 14 sierpnia 1950 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA ZDROWIA

z dnia 24 lipca 1950 r.

w sprawie zapobiegania szerzeniu duru brzusznego i durów rzekomych przez ich nosicieli.

Na podstawie art. 11 ust. 1 lit. b) ustawy z dnia 21 lutego 1935 r. o zapobieganiu chorobom zakaźnym i o ich zwalczaniu (Dz. U. R. P. Nr 27, poz. 198 i z 1949 r. Nr 25, poz. 174) zarządza się, co następuje:

§  1.

1. Użyte w rozporządzeniu określenie "dur" oznacza dur brzuszny oraz dury rzekome, określenie zaś "badania na nosicielstwo" badania kliniczne i analityczne, mające na celu wykrycie w ustroju lub wydalinach ludzkich zarazków duru.

2. Nosicielem zarazków duru w rozumieniu niniejszego rozporządzenia jest osoba nie wykazująca objawów duru, której ustrój jednak wydala na zewnątrz żywe zarazki tej choroby.

§  2.

1. Nosiciele zarazków duru są obowiązani:

1) poddawać się badaniom na nosicielstwo w terminach, określonych przez lekarza ośrodka zdrowia właściwego ze względu na ich miejsce zamieszkania;

2) ściśle przestrzegać zasad higieny osobistej zaleconych przez tego lekarza;

3) powiadamiać tego lekarza o każdorazowej zmianie miejsca swego zatrudnienia;

4) powiadamiać prezydium powiatowej (miejskiej) rady narodowej o każdorazowej zmianie miejsca zamieszkania.

2. W przypadku, gdy ośrodek zdrowia jest zbyt oddalony od miejsca zamieszkania nosiciela zarazków duru, obowiązany on jest poddawać się badaniom na nosicielstwo w innym zakładzie społecznym służby zdrowia, wskazanym przez prezydium powiatowej (miejskiej) rady narodowej.

§  3.

1. Osoby, zatrudnione w zakładach leczniczych, zakładach dziecięcych, szkołach, bursach, internatach, zakładach, w których wytwarza się bądź wprowadza w obieg leki lub artykuły żywności, zakładach wodociągowych, kąpieliskach, hotelach oraz domach wypoczynkowych, obowiązane są poddawać się badaniom na nosicielstwo w terminach określonych przez prezydium powiatowej (miejskiej) rady narodowej.

2. Prezydium powiatowej (miejskiej) rady narodowej może zwolnić niektóre osoby zatrudnione w zakładach wymienionych w ust. 1 od obowiązku poddawania się badaniom na nosicielstwo w przypadkach, gdy rodzaj spełnianych przez nie czynności nie zagraża niebezpieczeństwem zarażenia innych osób drogą nosicielstwa.

3. W celu poddania się badaniom, osoby wymienione w ust. 1 zgłaszają się do ośrodka zdrowia właściwego ze względu na ich miejsce zamieszkania.

§  4.

1. Osoby, które przebyły dur (ozdrowieńcy), obowiązane są niezwłocznie po ustąpieniu objawów chorobowych poddać się trzykrotnemu badaniu na nosicielstwo w odstępach pięciodniowych.

2. Ozdrowieńcy, zatrudnieni w zakładach wymienionych w § 3 ust. 1, obowiązani są po upływie 10 dni od ostatniego badania określonego w ust. 1 poddać się dodatkowo trzem badaniom na nosicielstwo w odstępach czasu tygodniowych. W okresie tych ostatnich badań ozdrowieńcy mogą być za zgodą prezydium powiatowej (miejskiej) rady narodowej dopuszczeni do spełniania jedynie takich czynności, które nie zagrażają szerzeniu się duru drogą nosicielstwa.

3. Ozdrowieńcy, którzy przebyli dur w szpitalu, poddają się badaniom określonym w ust. 1 w tymże szpitalu, w pozostałych zaś przypadkach ma odpowiednie zastosowanie przepis § 3 ust. 3.

§ 5. Osoby, które prowadząc wspólne gospodarstwo z chorym na dur, były z nim w styczności, obowiązane są poddać się badaniu na nosicielstwo w terminie i w zakładzie społecznym służby zdrowia, wskazanym przez prezydium powiatowej (miejskiej) rady narodowej.

§  6.

1. O każdym przypadku stwierdzonego nosicielstwa oraz o pierwszym zgłoszeniu się nosiciela zarazków duru do badań zakład społeczny służby zdrowia obowiązany jest zawiadomić niezwłocznie prezydium powiatowej (miejskiej) rady narodowej, właściwej ze względu na miejsce zamieszkania nosiciela, podając jego imię, nazwisko, adres oraz miejsce i rodzaj zatrudnienia.

2. Zakład społeczny służby zdrowia obowiązany jest zawiadomić właściwe prezydium powiatowej (miejskiej) rady narodowej o każdym nieusprawiedliwionym niestawiennictwie nosiciela na badanie w wyznaczonym terminie.

3. W przypadkach, gdy po co najmniej rocznej obserwacji nosiciela trzykrotnie kolejno po sobie następujące badania nie wykazały w ustroju obecności zarazków duru, zakład społeczny służby zdrowia zwalnia daną osobę od obowiązku poddawania się dalszym badaniom na nosicielstwo oraz zawiadamia o tym prezydium powiatowej (miejskiej) rady narodowej.

4. W przypadkach określonych w ust. 1 i 3, jeżeli nosiciel bądź osoba zwolniona od obowiązku poddawania się badaniom jest zatrudniona w zakładzie wymienionym w § 3 ust. 1, zakład społeczny służby zdrowia zawiadamia również pracodawcę tej osoby.

§ 7. Prezydium powiatowej (miejskiej) rady narodowej sprawuje nadzór nad nosicielami, przebywającymi na podległym mu obszarze, prowadzi rejestr nosicieli według wzoru ustalonego przez Ministra Zdrowia oraz czuwa nad przestrzeganiem przepisów niniejszego rozporządzenia.

§ 8. W zakładach pracy nie wolno zatrudniać nosicieli zarazków duru przy czynnościach związanych z pielęgnacją dzieci i osób chorych, wytwarzaniem lub wprowadzaniem w obieg artykułów żywności oraz dostarczaniem wody do picia.

§  9.

1. Do pracy w zakładach wymienionych w § 3 ust. 1 nie wolno przyjmować osób, które nie przedstawią aktualnego świadectwa wydanego przez ośrodek zdrowia, właściwy ze względu na ich miejsce zamieszkania, stwierdzającego, że poddały się badaniom na nosicielstwo oraz że badania te dały wynik ujemny.

2. Nosiciele oraz ozdrowieńcy bez względu na spełniane czynności mogą być w uzasadnionych przypadkach zatrudnieni w zakładach wymienionych w § 3 ust. 1 jedynie za zgodą prezydium powiatowej (miejskiej) rady narodowej, pod warunkiem, że będą zachowane środki ochronne, niezbędne do zapobieżenia szerzeniu się duru.

3. Zakład, wymieniony w § 3 ust. 1, obowiązany jest - w przypadku otrzymania zawiadomienia o stwierdzonym nosicielstwie pracownika (§ 6 ust. 4) - odsunąć go niezwłocznie od zajęć dotychczas przez niego wykonywanych oraz zatrudnić przy czynnościach określonych przez prezydium powiatowej (miejskiej) rady narodowej. W przypadku, gdy takie zatrudnienie nie jest możliwe, stosunek służbowy bądź stosunek pracy powinien być rozwiązany z zachowaniem obowiązujących przepisów.

§ 10. Koszty badań na nosicielstwo ponosi Skarb Państwa.

§ 11. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.