Art. 36. - [Zastosowanie środków przymusu bezpośredniego] - Zapobieganie oraz zwalczanie zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi.
Dziennik Ustaw
Dz.U.2023.1284 t.j.
Akt obowiązujący Wersja od: 6 lipca 2023 r. do: 30 września 2023 r.
Art. 36. [Zastosowanie środków przymusu bezpośredniego]
1.
Wobec osoby, która nie poddaje się obowiązkowi szczepienia, badaniom sanitarno-epidemiologicznym, zabiegom sanitarnym, kwarantannie lub izolacji obowiązkowej hospitalizacji, a u której podejrzewa się lub rozpoznano chorobę szczególnie niebezpieczną i wysoce zakaźną, stanowiącą bezpośrednie zagrożenie dla zdrowia lub życia innych osób, może być zastosowany środek przymusu bezpośredniego polegający na przytrzymywaniu, unieruchomieniu lub przymusowym podaniu leków.2.
O zastosowaniu środka przymusu bezpośredniego decyduje lekarz lub felczer, który określa rodzaj zastosowanego środka przymusu bezpośredniego oraz osobiście nadzoruje jego wykonanie przez osoby wykonujące zawody medyczne. Każdy przypadek zastosowania środka przymusu bezpośredniego odnotowuje się w dokumentacji medycznej.3.
Lekarz lub felczer może zwrócić się do Policji, Straży Granicznej lub Żandarmerii Wojskowej o pomoc w zastosowaniu środka przymusu bezpośredniego. Udzielenie pomocy następuje pod warunkiem wyposażenia funkcjonariuszy lub żołnierzy w środki chroniące przed chorobami zakaźnymi przez tego lekarza lub felczera.4.
Przed zastosowaniem środka przymusu bezpośredniego uprzedza się o tym osobę, wobec której środek przymusu bezpośredniego ma być zastosowany, i fakt ten odnotowuje się w dokumentacji medycznej. Przy wyborze środka przymusu bezpośredniego należy wybierać środek możliwie dla tej osoby najmniej uciążliwy, a przy stosowaniu środka przymusu bezpośredniego należy zachować szczególną ostrożność i dbałość o dobro tej osoby.5.
Przymus bezpośredni polegający na unieruchomieniu może być stosowany nie dłużej niż 4 godziny. W razie potrzeby stosowanie tego przymusu może być przedłużone na następne okresy 6-godzinne, przy czym nie dłużej niż 24 godziny łącznie.6.
Przytrzymywanie jest doraźnym, krótkotrwałym unieruchomieniem osoby z użyciem siły fizycznej.7.
Unieruchomienie jest dłużej trwającym obezwładnieniem osoby z użyciem pasów, uchwytów, prześcieradeł lub kaftana bezpieczeństwa.8.
Przymusowe podanie leku jest doraźnym lub przewidzianym w planie postępowania leczniczego wprowadzeniem leków do organizmu osoby - bez jej zgody.Dokumenty powiązane
Jeżeli chcesz mieć dostęp do wszystkich dokumentów powiązanych, zaloguj się do LEX-a Nie korzystasz jeszcze z programów LEX? Zamów dostęp testowy »
Pytania i odpowiedzi liczba obiektów na liście: (7)
Pytania i odpowiedzi liczba obiektów na liście: (7)
- Czy hospitalizacja z powodu COVID-19 jest obowiązkowa i przymusowa?
- Czy hospitalizacja osoby ze stwierdzonym zakażeniem koronawirusem wymaga zgody pacjenta?
- Czy wobec pacjenta, który nie przestrzega zasad izolacji w oczekiwaniu na wyniki badania na COVID-19 można zastosować przymus bezpośredni w postaci unieruchomienia?
Procedury liczba obiektów na liście: (1)
Procedury liczba obiektów na liście: (1)
Orzeczenia i pisma urzędowe liczba obiektów na liście: (2)
Orzeczenia sądów liczba obiektów na liście: (2)
Komentarze i publikacje liczba obiektów na liście: (9)
Komentarze liczba obiektów na liście: (1)
Monografie liczba obiektów na liście: (5)
Artykuły liczba obiektów na liście: (3)
- Poddanie się obowiązkowym szczepieniom ochronnym jako kryterium rekrutacji do publicznego przedszkola
- Wyzwania dla państwa prawa wobec etyki kwarantanny: analiza działań organów USA w celu ochrony zdrowia publicznego
- Egzekucja obowiązku poddania małoletniego dziecka szczepieniu ochronnemu w orzecznictwie sądów administracyjnych