Zaopatrzenie weteranów powstań narodowych z 1831 r., 1848 r. i 1863 r. oraz wdów po nich.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1922.26.212

Akt utracił moc

Wersja od: 4 stycznia 1953 r.

USTAWA

z dnia 23 marca 1922 r.

w przedmiocie zaopatrzenia weteranów powstań narodowych z 1831 r., 1848 r. i 1863 r. oraz wdów po nich. ^*

Art.  1.

Uprawnionymi do pobierania zaopatrzenia na podstawie niniejszej ustawy są:

a) weterani powstań 1831 r., 1848 r. i 1863 r., którzy brali bezpośredni czynny udział w szeregach i formacjach powstańczych, względnie organizacji powstań narodowych, i zostali przez komisję kwalifikacyjną, utworzoną przez Ministerstwo Spraw Wojskowych w porozumieniu z Ministerstwem Skarbu, wciągnięci na listę rzeczywistych uczestników powstań narodowych,

b) wdowy po weteranach z małżeństw, zawartych przed 1 lipca 1919 r., wdowy zaś sądownie rozwiedzione tylko w tym wypadku, jeżeli zmarły mąż był sądownie obowiązany do ich utrzymania.

Art.  2. ¹

Zaopatrzenie weteranów składa się:

a) z pensji,

b) z dodatku pielęgnacyjnego,

c) z leczenia i opieki społecznej.

Art.  3. ²

Miesięczna pensja weterana samotnego wynosi 125 zł, żonatego - 150 zł. Dodatek pielęgnacyjny wynosi 75 zł miesięcznie.

Art.  4. ³

Weterani mają prawo do pomocy lekarskiej w ambulatorjach i szpitalach oraz zakładach leczniczych, niedołężni zaś, a pozbawieni opieki domowej mają być umieszczeni w odpowiednich zakładach wszyscy na koszt Państwa. Przez czas pobytu w zakładzie weteran pobiera 1/5 pensji.

Art.  5.

Osobie, która pokryła koszty pogrzebu weterana, przysługuje prawo do zapomogi państwowej, równającej się miesięcznej pensji weterana. Jeżeli zapomoga przysługuje jej z tytułu innej ustawy, ma ona prawo wyboru.

Art.  6. ⁴

Pensja wdowia wynosi 75 zł miesięcznie. Prawo do zaopatrzenia rozpoczyna się z dniem pierwszym miesiąca, następującego po śmierci weterana samotnego.

Art.  7.

Zaopatrzenie w wysokości pensji wdowiej przysługuje również żonie weterana, umieszczonego w zakładzie w myśl art. 4 niniejszej ustawy, przez czas Jego pobytu w zakładzie.

Art.  8. ⁵

Weteran uprawniony do zaopatrzenia winien zgłosić swe roszczenie w ciągu pół roku od wejścia w życie niniejszej ustawy, a wdowa w ciągu jednego roku od dnia śmierci męża. Przypadające zaopatrzenie przyznane będzie w tym wypadku weteranowi od pierwszego dnia najbliższego miesiąca po złożeniu podania do Ministra Skarbu, a wdowie od pierwszego dnia najbliższego miesiąca po śmierci męża. W razie zgłoszenia roszczenia o zaopatrzenie po upływie tych terminów przyznaje się zaopatrzenie uprawnionej osobie od ' pierwszego dnia miesiąca, następującego po zgłoszeniu.

Art.  9.

Prawo do pobierania zaopatrzenia zawiesza się na czas zajmowania przez osobę, uprawnioną do zaopatrzenia, jakiegokolwiek stanowiska w służbie rządowej lub samorządowej, do którego przywiązane jest stałe uposażenie, wyższe od uposażenia, przypadającego z tytułu niniejszej ustawy.

Art.  10.

Prawo do zaopatrzenia gaśnie:

a) ze śmiercią osoby, uprawnionej do zaopatrzenia;

b) 6 gdy osoba, uprawniona do zaopatrzenia, zostanie prawomocnie skazana na karę dodatkową utraty praw publicznych lub utratę obywatelskich praw honorowych.

c) gdy wdowa wyjdzie ponownie zamąż.

We wszystkich tych wypadkach prawo do zaopatrzenia gaśnie z końcem miesiąca, w którym nastąpiła przyczyna, powodująca jego utratę.

Art.  11.

Pensje weteranów i wdów po nich nie ulegają zapowiedzeniu i zajęciu sądowemu.

Art.  12. ⁷

(skreślony).

Art.  13. ⁸

Wykonanie niniejszej ustawy porucza się Ministrowi Skarbu w porozumieniu z Ministrami Obrony Narodowej oraz Pracy i Opieki Społecznej.

Art.  14.

Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem 1 lutego 1922 r. Równocześnie tracą moc obowiązującą:

ustawa z dnia 2 sierpnia 1919 r. (Dz. P. P. P. z 1919 r. № 65 poz. 397);

ustawa z dnia 18 grudnia 1919 r. (Dz. U. R. R. z 1920 r. № 2 poz. 4);

ustawa z dnia 8 czerwca 1920 r. (Dz. R. R. P. z 1920 r. № 50 poz. 306);

ustawa z dnia 9 lipca 1920 r. (Dz.U. R. P. z 1920 r. № 61 poz. 386);

ustawa z dnia 18 marca 1921 r. (Dz. U. R. P. z 1921 r. № 29 poz. 164);

art. 4 ustawy z dnia 18 grudnia 1919 r. (Dz. U. R. P. z 1920 r. № 2 poz. 5).

^* Z dniem 4 stycznia 1953 r. zaopatrzenia, przyznane wdowom po weteranach powstań narodowych w nin. ustawie podwyższa się na kwotę zł 168 miesięcznie zgodnie z art. 5 dekretu z dnia 28 stycznia 1953 r. zmieniający niektóre przepisy o zaopatrzeniach (Dz.U.53.9.29).

¹ Art. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 kwietnia 1938 r. (Dz.U.38.25.221) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 1938 r.

² Art. 3:

- zmieniony przez art. 1 pkt 2 rozp. z mocą ustawy z dnia 7 października 1927 r. (Dz.U.27.88.791) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 października 1927 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 9 kwietnia 1938 r. (Dz.U.38.25.221) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 1938 r.

³ Art. 4:

- zmieniony przez art. 1 pkt 3 rozp. z mocą ustawy z dnia 7 października 1927 r. (Dz.U.27.88.791) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 października 1927 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 3 ustawy z dnia 9 kwietnia 1938 r. (Dz.U.38.25.221) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 1938 r.

⁴ Art. 6:

- zmieniony przez art. 1 pkt 4 rozp. z mocą ustawy z dnia 7 października 1927 r. (Dz.U.27.88.791) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 października 1927 r.

- zdanie wstępne zmienione przez art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 9 kwietnia 1938 r. (Dz.U.38.25.221) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 1938 r.

⁵ Art. 8 zmieniony przez art. 2 pkt 1 dekretu z dnia 20 marca 1946 r. o zmianie właściwości władz w zakresie zaopatrzeń oraz o unormowaniu charakteru stosunku służbowego pracowników Państwowego Zakładu Emerytalnego (Dz.U.46.13.88) z dniem 19 kwietnia 1946 r.

⁶ Art. 10 lit. b) zmieniona przez art. 1 pkt 5 ustawy z dnia 9 kwietnia 1938 r. (Dz.U.38.25.221) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 1938 r.

⁷ Art. 12 skreślony przez art. 1 pkt 5 rozp. z mocą ustawy z dnia 7 października 1927 r. (Dz.U.27.88.791) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 października 1927 r.

⁸ Art. 13 zmieniony przez art. 2 pkt 2 dekretu z dnia 20 marca 1946 r. o zmianie właściwości władz w zakresie zaopatrzeń oraz o unormowaniu charakteru stosunku służbowego pracowników Państwowego Zakładu Emerytalnego (Dz.U.46.13.88) z dniem 19 kwietnia 1946 r.