Zaopatrzenie pieniężne inwalidów z oddziałów ukraińskich.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1934.18.141

Akt utracił moc
Wersja od: 5 sierpnia 1938 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA OPIEKI SPOŁECZNEJ I MINISTRA SKARBU
z dnia 13 lutego 1934 r.
w sprawie zaopatrzenia pieniężnego inwalidów z oddziałów ukraińskich.

Na podstawie art. 69 ustawy z dnia 17 marca 1932 r. o zaopatrzeniu inwalidzkiem (Dz. U. R. P. Nr. 26, poz. 238), zmienionej rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 28 października 1933 r. (Dz. U. R. P. Nr. 86, poz. 669) zarządza się co następuje:
Osoby, posiadające obywatelstwo polskie, które, biorąc udział w oddziałach ukraińskich, w walkach orężnych z Wojskiem Polskiem, doznały w czasie od 1 listopada 1918 r. do 1 czerwca 1919 r. uszkodzenia zdrowia, mogą zgłaszać roszczenia do zaopatrzenia pieniężnego w ciągu jednego roku od dnia ogłoszenia rozporządzenia niniejszego.

Osoby, określone w ust. 1, które doznały uszkodzenia zdrowia w walkach orężnych z Wojskiem Polskim w czasie od 1 czerwca 1919 r. do 15 lipca 1919 r., mogą zgłaszać roszczenia do zaopatrzenia pieniężnego do dnia 31 maja 1939 r.

Roszczenia, zgłoszone po terminach, zakreślonych w ust. 1 i 2 - nie podlegają rozpatrzeniu.

Władze powołane do przyjmowania i rozpatrywania zgłoszeń, oraz tryb postępowania w sprawach o uznanie za inwalidów osób z oddziałów ukraińskich są te same, co i w postępowaniu, określonem w art. 6 ustawy o zaopatrzeniu inwalidzkiem oraz we właściwych przepisach wykonawczych.
Przyjęcie zgłoszenia i wdrożenie inwalidzkiego postępowania rewizyjno-lekarskiego może nastąpić tylko w stosunku do osób odpowiadających warunkom § 1, których lojalność państwowa została w każdym poszczególnym przypadku stwierdzona przez właściwą wojewódzką władzę administracji ogólnej.
Władzami powołanemi do przyznawania i wymierzania zaopatrzenia pieniężnego inwalidom z oddziałów ukraińskich, oraz do orzekania o zgaśnięciu i zawieszeniu prawa tych osób do zaopatrzenia pieniężnego, są, przy analogicznem zastosowaniu odpowiednich postanowień ustawy o zaopatrzeniu inwalidzkiem, dotyczących inwalidów wojskowych (art. 2 ustawy): w I instancji-Izba Skarbowa, a w II instancji - Ministerstwo Skarbu.
Za pozbawione środków utrzymania w rozumieniu art. 69 ustawy o zaopatrzeniu inwalidzkiem uważa się osoby, które nie mają możności uzyskania dochodów, wystarczających na pokrycie koniecznych potrzeb życiowych jednej osoby w danem miejscu zamieszkania.

Stwierdzenie braku środków utrzymania należy do władz wymienionych w § 4 rozporządzenia niniejszego.

Zaopatrzenie pieniężne inwalidów z oddziałów ukraińskich należy się od pierwszego dnia miesiąca po zgłoszeniu roszczeń na podstawie rozporządzenia niniejszego i ulega zawieszeniu, poza przypadkami przewidzianemi w art. 33 ustawy o zaopatrzeniu inwalidzkiem, także na czas posiadania środków utrzymania, gaśnie zaś, poza przypadkami wymienionemi w art. 30 tejże ustawy - z chwilą stwierdzenia nielojalności państwowej przez właściwą wojewódzką władzę administracji ogólnej.
Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.
1 § 1 zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 15 lipca 1938 r. (Dz.U.38.55.437) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 5 sierpnia 1938 r.