Rozdział 3 - Zaopatrzenie pieniężne sierot i rodziców i granica rent osób pozostałych. - Zaopatrzenie inwalidzkie.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1945.22.131 t.j.

Akt utracił moc

Wersja od: 4 stycznia 1953 r.

Rozdział  III.

Zaopatrzenie pieniężne sierot i rodziców i granica rent osób pozostałych.

Art.  24.

(1) Sieroty po inwalidach, których utrata zdolności zarobkowej uprawniała w dniu śmierci do zaopatrzenia pieniężnego z niniejszej ustawy (art. 12), otrzymują do chwili samodzielnego zarobkowania lub zawarcia związku małżeńskiego, najpóźniej jednak do ukończenia 18-go roku życia, rentę sierocą w wysokości 50% renty, którą pobierałby ich ojciec przed śmiercią.

(2) Sieroty po poległych i zmarłych, których śmierć pozostaje w związku przyczynowym ze służbą wojskową, lub po zaginionych (art. 5) otrzymują do chwili samodzielnego zarobkowania lub zawarcia związku małżeńskiego z ograniczeniem, przewidzianym w art. 34, najpóźniej jednak do ukończenia 18 roku życia, rentę w wysokości 30% renty zasadniczej, która by przysługiwała zupełnemu inwalidzie wojennemu.

(3) Sieroty zupełne otrzymują w wypadkach, określonych w ust. (1) i (2) niniejszego artykułu, rentę sierocą w wysokości 40% renty zasadniczej.

(4) Jeżeli sierota z powodu kalectwa lub trwałej choroby, powstałych przed ukończeniem przez sierotę 18 roku życia, nie może zarabiać na swoje utrzymanie i nie posiada środków utrzymania, pobiera rentę przez cały czas tego stanu.

(5) Jeżeli sierota uczęszcza do szkół publicznych lub kształci się zawodowo, otrzymuje rentę do czasu ukończenia szkoły lub wykształcenia, najwyżej jednak do ukończenia 24-go roku życia.

(6) Prawo do renty na podstawie ust. (4) i (5) artykułu niniejszego nie służy sierotom, które zawarły związek małżeński.

(7) 34  Do wymiaru rent sierocych mają analogiczne zastosowanie postanowienia art. 21 ust. (3).

Art.  25.

(1) 35  Suma rent osób pozostałych (art. 3) po poległych, po zmarłych w związku przyczynowym ze służbą wojskową i po zaginionych (art. 5) nie może przekraczać renty zasadniczej, jaka służy zupełnemu inwalidzie wraz z dodatkiem rodzinnym na żonę.

(2)   ³⁶  Suma rent osób pozostałych (art. 3) po inwalidach zmarłych bez związku przyczynowego ze służbą wojskową nie może przekraczać renty zasadniczej wraz z dodatkiem rodzinnym na żonę, jaka przysługiwałaby zmarłemu inwalidzie, przyjmując za podstawę wymiaru tej renty - rentę zasadniczą, jaka służy zupełnemu inwalidzie.

(3)  Celem utrzymania granicy rent, wskazanej w ust. (1) i (2) niniejszego artykułu, przy przyznawaniu rent zachowana ma być kolejność osób według art. 3.

Art.  26. ³⁷

 Zupełne sieroty może Państwo umieścić w odpowiednich zakładach na wniosek opiekunów; rentę, należną sierocie za okres pobytu w zakładzie, wpłaca właściwa władza skarbowa na rzecz sieroty do jednej z instytucyj finansowych, które określił Minister Skarbu.

Art.  27.

(1) 38  Rodzice (art. 3 ust. (1) lit. d) i e), poległego i zmarłego, którego śmierć pozostaje w związku przyczynowym ze służbą wojskową lub zaginionego (art. 5), o ile są niezdolni do zarobkowania i nie posiadają, niezbędnych środków utrzymania lub członków rodziny prawnie zobowiązanych i będących w stanie dostarczyć im środków utrzymania, otrzymują dla jednej osoby 20%, dla obojga 30% renty zasadniczej zupełnego inwalidy. Wymiar renty rodzicielskiej podwyższa się dla jednej osoby do 25%, dla obojga rodziców do 40% renty zasadniczej zupełnego inwalidy w wypadkach, w których rodzice, mając wszystkie warunki przewidziane niniejszym artykułem, utracili w związku ze służbą wojskową więcej dzieci.

(2)   ³⁹  Rodzice inwalidy, którego śmierć nie pozostawała w związku przyczynowym ze służbą wojskową, mają prawo do renty, jeżeli zachodzą wymagania, określone w ustępie poprzedzającym, a zmarłe dziecko miało w dniu śmierci prawo do zaopatrzenia pieniężnego z niniejszej ustawy (art. 12). Podstawę wymiaru zaopatrzenia rodzicielskiego stanowi wówczas renta zasadnicza, jaka służyła by dziecku w dniu śmierci.

(3)  Osobę, która utraciła więcej niż 2/3 zdolności zarobkowej, matkę, która ukończyła 50-ty i ojca który ukończył 60-ty rok życia, uważa się za niezdolnych do zarobkowania w rozumieniu niniejszego artykułu.

³⁴ Art. 24 ust. (7) zmieniony przez art. 1 pkt 9 dekretu z dnia 25 października 1948 r. (Dz.U.48.50.387) zmieniającego nin. ustawę z dniem 30 października 1948 r.

³⁵ Art. 25 ust. (1) zmieniony przez art. 1 pkt 10 dekretu z dnia 25 października 1948 r. (Dz.U.48.50.387) zmieniającego nin. ustawę z dniem 30 października 1948 r.

³⁶ Art. 25 ust. (2) zmieniony przez art. 1 pkt 10 dekretu z dnia 25 października 1948 r. (Dz.U.48.50.387) zmieniającego nin. ustawę z dniem 30 października 1948 r.

³⁷ Art. 26:

- zmieniony przez art. 3 pkt 7 dekretu z dnia 23 stycznia 1947 r. o organach administracji zaopatrzenia inwalidzkiego (Dz.U.47.21.83) z dniem 1 marca 1947 r.

- zmieniony przez art. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 1948 r. o uchyleniu dekretu z dnia 23 stycznia 1947 r. o organach administracji zaopatrzenia inwalidzkiego (Dz.U.48.34.229) z dniem 23 sierpnia 1948 r.

³⁸ Art. 27 ust. (1) zmieniony przez art. 1 pkt 11 lit. a) dekretu z dnia 25 października 1948 r. (Dz.U.48.50.387) zmieniającego nin. ustawę z dniem 30 października 1948 r.

³⁹ Art. 27 ust. (2) zmieniony przez art. 1 pkt 11 lit. b) dekretu z dnia 25 października 1948 r. (Dz.U.48.50.387) zmieniającego nin. ustawę z dniem 30 października 1948 r.