Art. 61. - Zaopatrzenie inwalidzkie.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1945.22.131 t.j.

Akt utracił moc

Wersja od: 4 stycznia 1953 r.

Art.  61.

(1) Pracodawcy w rolnictwie, przemyśle, handlu i komunikacji, instytucje i zakłady o charakterze publiczno-prawnym, oraz wszelkie inne przedsiębiorstwa i zakłady pracy, niezależnie od tego, czy są własnością państwową, samorządową lub prywatną, obowiązane są zatrudnić na każdych 33 pracowników jednego inwalidę lub jedną wdowę po poległym, zmarłym lub zaginionym w związku przyczynowym ze służbą wojskową lub po inwalidzie, o ile nie przekroczyła 50 roku życia.

(2) Obowiązkowi, przewidzianemu w ustępie poprzednim, podlegają również pracodawcy, prowadzący roboty sezonowe: budowlane, ziemne, drukarskie, drogowe, kolejowe; wodne (budowlane, regulacyjne) oraz melioracyjne.

(3) W przedsiębiorstwach o zmiennej ilości pracowników, ilość inwalidów lub kobiet, względnie jedynych i drugich, przypadających do zatrudnienia w danym miesiącu kalendarzowym, oblicza się według przeciętnej miesięcznej zatrudnionych pracowników w miesiącu poprzednim.

(4) Inwalida, zatrudniony na podstawie artykułu niniejszego, może za zgodą publicznej instytucji pośrednictwa pracy zrzec się zatrudnienia na rzecz członka rodziny, będącego na jego utrzymaniu.

(5) Zarobek osób, zatrudnionych na zasadzie niniejszego artykułu, nie może być niższy, aniżeli zarobek zdrowego pracownika, w danej kategorii i pracy i płacy.

(6) 77  Minister Pracy i Opieki Społecznej w porozumieniu z zainteresowanymi ministrami określi w drodze rozporządzenia warunki i sposób wykonania przez pracodawców obowiązków określonych w niniejszym artykule. W rozporządzeniu tym wskazane zostaną władze powołane do nadzorowania należytego wykonywania przepisów niniejszego artykułu.

⁷⁷ Art. 61 ust. (6) zmieniony przez art. 1 pkt 23 dekretu z dnia 25 października 1948 r. (Dz.U.48.50.387) zmieniającego nin. ustawę z dniem 30 października 1948 r.