Art. 15. - Zaopatrzenie inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1968.3.11

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1973 r.

Art.  15.

1. Wysokość renty inwalidzkiej ulega na wniosek inwalidy ponownemu ustaleniu, jeżeli po dniu przyznania tej renty pozostawał on w zatrudnieniu co najmniej przez 5 lat i jeżeli przeciętny miesięczny zarobek z dowolnie obranych przez niego kolejnych 36 miesięcy zatrudnienia po przyznaniu renty był wyższy niż zarobek przyjęty za podstawę wymiaru renty.

2. Dla ponownego ustalenia wysokości renty (ust. 1) przyjmuje się za podstawę jej wymiaru przeciętny miesięczny zarobek z okresu 36 miesięcy zatrudnienia, o którym mowa w ust. 1.

3. Jeżeli cały okres zatrudnienia, o którym mowa w ust. 1, lub część tego okresu przypada na zatrudnienie za granicą, stosuje się odpowiednio przepisy wydane na podstawie art. 8 ust. 3 pkt 2 oraz art. 17 ust. 5 pkt 2 ustawy o powszechnym zaopatrzeniu emerytalnym.

4. Wysokość renty inwalidzkiej ulega na wniosek inwalidy ponownemu ustaleniu, jeżeli po dniu przyznania renty osiągnął on okresy zatrudnienia uzasadniające wzrost renty w myśl art. 12 ust. 2.

5. Ponowne ustalenie wysokości renty w przypadkach, o których mowa w ust. 1-4, następuje po ustaniu zatrudnienia inwalidy.

6. Podwyższoną rentę (ust. 5) wypłaca się, jeżeli inwalida nie osiąga zarobku z tytułu zatrudnienia lub dochodu z innych źródeł.

7. Przepisów ust. 1-6 nie stosuje się do renty, o której mowa w art. 11.