Rozdział 11 - Przepisy końcowe. - Zaopatrzenie emerytalne żołnierzy zawodowych i ich rodzin.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1983.29.139 t.j.

Akt utracił moc
Wersja od: 1 stycznia 1993 r.

Rozdział  11.

Przepisy końcowe.

1.
Prawo do zaopatrzenia na podstawie niniejszej ustawy nie przysługuje w razie zwolnienia żołnierza z zawodowej służby wojskowej wskutek:
1)
skazania prawomocnym wyrokiem sądu na karę dodatkową pozbawienia praw publicznych lub na karę degradacji,
2)
utraty stopnia oficerskiego, stopnia chorążego lub stopnia podoficerskiego.
2.
Prawo do zaopatrzenia na podstawie niniejszej ustawy nie przysługuje również żołnierzowi skazanemu prawomocnym wyrokiem sądu po zwolnieniu z zawodowej służby wojskowej na karę dodatkową pozbawienia praw publicznych.
3.
Żołnierzom, którzy nie nabywają prawa do zaopatrzenia na podstawie niniejszej ustawy, oraz pozostałym po nich członkom rodzin przysługuje prawo do zaopatrzenia przewidzianego:
1)
w przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin,
2)
w przepisach o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin,
3)
w innych przepisach szczególnych

- jeżeli spełniają warunki przewidziane w tych przepisach.

1.
Żołnierzom oraz członkom rodzin pozostałym po żołnierzach zmarłych, jeżeli osoby te wskutek szczególnych okoliczności nie nabyły prawa do zaopatrzenia przewidzianego w ustawie, Minister Obrony Narodowej może przyznać wyjątkowo zaopatrzenie określając wysokość emerytury lub renty.
2.
Wysokość świadczeń pieniężnych przyznanych na podstawie ust. 1 nie może przekraczać wysokości, w jakiej przysługiwałyby, gdyby osoby te spełniały warunki przewidziane w ustawie.
3.
Członkom rodzin pozostałym po osobach, którym przyznano emeryturę wojskową lub wojskową rentę inwalidzką na podstawie ust. 1, wojskowy organ emerytalny przyznaje wojskową rentę rodzinną na ich wniosek, jeżeli spełniają warunki określone w ustawie.

Do zaopatrzenia emerytalnego żołnierzy zawodowych i ich rodzin stosuje się odpowiednio przepisy o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin dotyczące:

1)
wypłaty emerytur i rent oraz zawieszenia prawa do tych świadczeń w czasie pobytu za granicą osób do nich uprawnionych,
2)
zmniejszania i wypłacania świadczeń osobom pozbawionym wolności,
3)
wypłaty świadczeń osobom uprawnionym do rent z instytucji zagranicznych.
1.
Uprawnienia Ministra Obrony Narodowej przewidziane w art. 12 ust. 2 i art. 77 przysługują Ministrowi Spraw Wewnętrznych w stosunku do żołnierzy pełniących służbę w podległych mu jednostkach i w stosunku do członków ich rodzin.
2.
Przepisy wykonawcze przewidziane w ustawie Minister Obrony Narodowej wydaje w porozumieniu z Ministrem Spraw Wewnętrznych.

Traci moc ustawa z dnia 13 grudnia 1957 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych i nadterminowych oraz ich rodzin (Dz. U. z 1963 r. Nr 55, poz. 299).