Art. 7. - Zaopatrzenie emerytalne żołnierzy zawodowych i ich rodzin.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1983.29.139 t.j.

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1993 r.

Art.  7.

1. 7 Emerytura przysługuje żołnierzowi zwolnionemu z zawodowej służby wojskowej, który w dniu zwolnienia z tej służby posiada 15 lat służby wojskowej w Wojsku Polskim, a w razie zwolnienia na jego prośbę - jeżeli posiada 15 lat zawodowej służby wojskowej w Wojsku Polskim.

2. W razie zwolnienia żołnierza z zawodowej służby wojskowej wskutek skazania prawomocnym wyrokiem sądu na karę pozbawienia wolności (w tym również na karę aresztu wojskowego) albo wskutek ukarania karą dyscyplinarną usunięcia z zawodowej służby wojskowej - emerytura przysługuje, jeżeli posiada on 20 lat zawodowej służby wojskowej w Wojsku Polskim.

3. 8 Za służbę w Wojsku Polskim uważa się również służbę w polskich formacjach wojskowych za granicą w czasie od dnia 1 września 1939 r.

4. 9 Na równi ze służbą w Wojsku Polskim traktuje się przypadające w czasie od dnia 1 września 1939 r. okresy:

1) działalności w ruchu oporu, z wyłączeniem tajnego nauczania,

2) służby w Armii Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich i w innych armiach sojuszniczych,

3) pobytu w niewoli lub obozach dla internowanych żołnierzy.

⁷ Art. 7 ust. 1 zmieniony przez art. 11 pkt 3 lit. a) ustawy z dnia 24 maja 1990 r. o zmianie niektórych przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym (Dz.U.90.36.206) z dniem 1 stycznia 1990 r.

⁸ Art. 7 ust. 3 zmieniony przez art. 11 pkt 3 lit. b) ustawy z dnia 24 maja 1990 r. o zmianie niektórych przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym (Dz.U.90.36.206) z dniem 1 stycznia 1990 r.

⁹ Art. 7 ust. 4 dodany przez art. 11 pkt 3 lit. c) ustawy z dnia 24 maja 1990 r. o zmianie niektórych przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym (Dz.U.90.36.206) z dniem 1 stycznia 1990 r.