Art. 52. - Zaopatrzenie emerytalne wojskowych i ich rodzin.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1922.68.616

Akt utracił moc
Wersja od: 15 czerwca 1923 r.
Art.  52.

Zawodowym wojskowym, którzy po wstąpieniu do Wojska Polskiego przeniesieni zostali w stan spoczynku przed wejściem w życie ustawy niniejszej i pobierali uposażenie emerytalne na zasadzie ustawy z dnia 29 maja 1920 r. o tymczasowych emeryturach wojskowych (Dz. U. R. P. № 47, poz. 286), należy się uposażenie emerytalne, przyznane na zasadzie niniejszej ustawy, od dnia pierwszego tego miesiąca, który nastąpił po wstrzymaniu ostatnio pobieranego czynnego uposażenia w Wojsku Polskiem.

Wdowom i sierotom po zawodowych wojskowych, którzy ze służby w byłych państwach zaborczych przeszli do służby wojskowej w Wojsku Polskiem, wymierza się pensję wdowią, względnie sierocą, według zasad rozdziału IV niniejszej ustawy od tej kwoty, któraby się zmarłemu należała tytułem uposażenia emerytalnego (art. 47).

Wdowom i sierotom po zawodowych wojskowych Wojska Polskiego, zmarłych w czynnej służbie lub też w stanie spoczynku, jednakowoż przed wejściem w życie ustawy niniejszej, należy się pośmiertne, jakoteż pensja wdowia, względnie sieroca, od terminu, określonego art. 37 z tem, że termin ten nie może być wcześniejszy od dnia wejścia w życie ustawy z dnia 29 maja 1920 r. (Dz. U. R. P. № 47, poz. 286).