Art. 40. - Zaopatrzenie emerytalne wojskowych i ich rodzin.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1922.68.616

Akt utracił moc

Wersja od: 15 czerwca 1923 r.

Art.  40.

Prawo do pensji wdowiej, względnie sierocej, gaśnie:

a) w razie śmierci osoby, uprawnionej do po boru pensji, z końcem tego miesiąca, w którym śmierć nastąpiła,

b) w razie ukończenia przez sierotę 18 roku życia lub też wcześniejszego zawarcia związku małżeńskiego,

c) gdy osobę, uprawnioną do poboru pensji, prawomocnie skazano sądownie za czyn karygodny, a skazanie pociąga za sobą utratę prawa do przyznanego zaopatrzenia.

W razie odbywania studjów w zakładach naukowych, zaopatrzenie sieroce wypłaca się z powyższemi zastrzeżeniami do ukończenia studjów, najdłużej jednak do ukończenia 24 lat życia.

W wyjątkowych, na szczególne uwzględnienie zasługujących wypadkach, tudzież w razie trwałej niezdolności do zarobkowania, Minister Spraw Wojskowych może w porozumieniu z Ministrem Skarbu zezwolić na dalsze pobieranie zaopatrzenia sierocego także po ukończeniu 18 lat życia.