Rozdział 3 - Kolejowa renta inwalidzka. - Zaopatrzenie emerytalne pracowników kolejowych i ich rodzin.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1968.3.10

Akt utracił moc
Wersja od: 1 maja 1977 r.

Rozdział  3.

Kolejowa renta inwalidzka.

1.
Kolejowa renta inwalidzka przysługuje pracownikowi, który spełnia łącznie następujące warunki:
1)
ma wymagany okres zatrudnienia na kolei (art. 3) łącznie z okresami równorzędnymi (art. 4) i okresami zaliczalnymi (art. 5) do okresów zatrudnienia na kolei,
2)
stał się inwalidą wskutek wypadku w zatrudnieniu na kolei (art. 3) lub w zatrudnieniu równorzędnym z zatrudnieniem na kolei (art. 4) albo wskutek nabytej w tych zatrudnieniach choroby zawodowej lub wskutek innych przyczyn,
3)
stał się inwalidą w okresie zatrudnienia na kolei (art. 3) lub w zatrudnieniu równorzędnym z zatrudnieniem na kolei (art. 4) albo w ciągu 18 miesięcy, a w razie choroby zawodowej - w ciągu 2 lat po upływie tych okresów.
2.
W przypadku ustania prawa do kolejowej renty inwalidzkiej z powodu braku inwalidztwa zainteresowanemu przysługuje kolejowa renta w razie ponownego powstania inwalidztwa, jeżeli:
1)
spełnia warunki określone w ust. 1 lub
2)
od ustania prawa do renty do daty ponownego inwalidztwa nie upłynął okres 18 miesięcy, a w razie choroby zawodowej - okres 2 lat.
3.
Kolejowa renta inwalidzka przewidziana w niniejszej ustawie w razie inwalidztwa powstałego wskutek wypadku w zatrudnieniu lub choroby zawodowej przysługuje, jeżeli pracownik nie ma prawa do renty z kolei na podstawie ustawy z dnia 23 stycznia 1968 r. o świadczeniach pieniężnych przysługujących w razie wypadków przy pracy (Dz. U. Nr 3, poz. 8).
1.
Okres zatrudnienia wymagany do uzyskania kolejowej renty inwalidzkiej wynosi dla pracownika, który stał się inwalidą w wieku:
powyżej 18 lat do 20 lat - 1 rok
" 20 lat do 22 lat - 2 lata
" 22 lat do 25 lat - 3 lata
" 25 lat do 30 lat - 4 lata
" 30 lat - 5 lat.
2.
Okres 5 lat zatrudnienia wymagany od pracownika w wieku powyżej 30 lat powinien przypadać na okres ostatnich 10 lat przed zgłoszeniem wniosku o rentę inwalidzką, a jeżeli zainteresowany w chwili zgłoszenia wniosku nie pozostaje w zatrudnieniu - przed ustaniem ostatniego zatrudnienia; do powyższego okresu dziesięcioletniego nie wlicza się okresów pobierania renty inwalidzkiej lub rodzinnej.
3.
Warunek posiadania wymaganego okresu zatrudnienia uważa się za spełniony, mimo że pracownik w chwili powstania inwalidztwa nie ma okresu zatrudnienia wymaganego w myśl ust. 1 dla jego wieku, jeżeli w chwili osiągnięcia tego wieku miał okres zatrudnienia wymagany dla wieku bezpośrednio niższego i jeżeli pracował bez przerwy od osiągnięcia górnej granicy tego niższego wieku do daty powstania inwalidztwa.
4.
Warunek posiadania wymaganego okresu zatrudnienia uważa się za spełniony, jeżeli pracownik ma jakikolwiek okres zatrudnienia, a inwalidztwo powstało:
1)
wskutek wypadku w zatrudnieniu lub choroby zawodowej,
2)
w wieku poniżej 18 lat,
3)
w wieku poniżej 20 lat, jeżeli pracownik rozpoczął zatrudnienie na kolei (art. 3) przed ukończeniem 18 lat i pozostawał w nim bez przerwy do daty powstania inwalidztwa.
5.
Okres zatrudnienia wymagany do renty inwalidzkiej może być krótszy niż określony w ust. 1, lecz ma wynosić co najmniej 1 rok dla pracownika, który spełnia łącznie następujące warunki:
1)
po ukończeniu szkoły średniej podjął dalszą naukę w szkole,
2)
podjął zatrudnienie na kolei (art. 3) przed ukończeniem 26 lat życia i w ciągu 6 miesięcy od ustania dalszej nauki (pkt 1),
3)
wykonywał zatrudnienie na kolei (art. 3) bez przerwy do powstania inwalidztwa.
1. 2
Kolejowa renta inwalidzka wynosi miesięcznie:
Dla zaliczonych do grupy inwalidówProcent podstawy wymiaru renty
do 2.000 złod nadwyżki ponad 2.000 zł od dnia
1 maja 1977 r.1 stycznia 1978 r.1 stycznia 1979 r.1 stycznia 1980 r.
I i II7535404550"
III50
2.
Kolejowa renta inwalidzka (ust. 1) wzrasta za każdy pełny rok ponad 5 lat okresów zatrudnienia na kolei (art. 3), okresów równorzędnych (art. 4) i zaliczalnych (art. 5) do okresów zatrudnienia na kolei przypadających w Polsce Ludowej, nie więcej jednak niż za 20 lat - o 0,5% podstawy wymiaru renty dla zaliczonych do I lub II grupy inwalidów oraz o 0,4% - dla zaliczonych do III grupy inwalidów.
3.
Kolejowa renta inwalidzka obliczona w myśl ust. 1 i 2 wzrasta o kwotę wynoszącą do 10% tej renty, jeżeli pracownik:
1)
stał się inwalidą w czasie zatrudnienia określonego w art. 3 ust. 2 pkt 1 lub w okresie równorzędnym z tym zatrudnieniem (art. 4) albo w ciągu 18 miesięcy, a w razie choroby zawodowej - w ciągu 2 lat po upływie tych okresów oraz
2)
przebył okres wymagany do przyznania renty w zatrudnieniu określonym w art. 3 ust. 2 pkt 1 z uwzględnieniem okresów równorzędnych (art. 4) i zaliczalnych (art. 5) do tego zatrudnienia albo stał się inwalidą wskutek wypadku w zatrudnieniu określonym w art. 3 ust. 2 pkt 1 lub w zatrudnieniu równorzędnym z tym zatrudnieniem (art. 4) albo wskutek choroby zawodowej powstałej w tych zatrudnieniach.
4.
Kolejowa renta inwalidzka obliczona w myśl ust. 1 i 2 wzrasta o 5% dla tych pracowników, którzy nie mają prawa do wzrostu przewidzianego w ust. 3, a którzy z tytułu zatrudnienia w warunkach szkodliwych dla zdrowia spełniają warunki wymagane do uzyskania renty inwalidzkiej przewidzianej dla pracowników I kategorii zatrudnienia, określone w przepisach ustawy o powszechnym zaopatrzeniu emerytalnym.

Kolejową rentę inwalidzką obliczoną według przepisu art. 13 zwiększa się o 10%, nie mniej jednak niż o 120 zł, dla pracowników, u których inwalidztwo powstało wskutek wypadku w zatrudnieniu lub choroby zawodowej, jeżeli nie osiągają zarobku z tytułu zatrudnienia lub dochodu z innych źródeł.

Do kolejowych rent inwalidzkich mają odpowiednie zastosowanie przepisy art. 10 ust. 5 i 6.

1.
Osobie uprawnionej do kolejowej renty inwalidzkiej z tytułu inwalidztwa powstałego z innych przyczyn niż wypadek w zatrudnieniu lub choroba zawodowa, zaliczonej do III lub II grupy inwalidów, wymierza się kolejową inwalidzką rentę wyrównawczą, jeżeli:
1)
wykonuje zatrudnienie z przeciętnym miesięcznym zarobkiem niższym niż 75% podstawy wymiaru renty inwalidzkiej oraz
2)
nie przekroczyła wieku: mężczyzna 65 lat, kobieta 60 lat.
2.
Wysokość kolejowej inwalidzkiej renty wyrównawczej stanowi różnicę pomiędzy podstawą wymiaru kolejowej renty inwalidzkiej a przeciętnym miesięcznym zarobkiem osiąganym po uzyskaniu tej renty, z tym że kolejowa inwalidzka renta wyrównawcza nie może przekraczać 50% przysługującej pracownikowi kolejowej renty inwalidzkiej łącznie z kwotami wzrostu i dodatkami, z wyjątkiem dodatków rodzinnych.
3.
Rada Ministrów określa w drodze rozporządzenia szczegółowe zasady obliczania i wypłacania kolejowej inwalidzkiej renty wyrównawczej. W rozporządzeniu tym Rada Ministrów może w uzasadnionych przypadkach ustalić inną niż określona w ust. 2 granicę wysokości renty wyrównawczej.
1.
Kolejowa renta inwalidzka ulega na wniosek rencisty zamianie na kolejową emeryturę, jeżeli rencista przebył w zatrudnieniu na kolei (art. 3) łącznie z okresami równorzędnymi (art. 4) i zaliczalnymi (art. 5) do okresów zatrudnienia na kolei: mężczyzna 25 lat, kobieta 20 lat i osiągnął wiek emerytalny przewidziany:
1)
w art. 8 ust. 1 pkt 2, jeżeli spełnia ponadto warunki określone w art. 8 ust. 2,
2)
w ustawie o powszechnym zaopatrzeniu emerytalnym, jeżeli nie spełnia warunków określonych w art. 8 ust. 2.
2.
W przypadku określonym w ust. 1 pkt 1 kolejowa emerytura przysługuje w wysokości przewidzianej dla pracowników objętych przepisem art. 8, a w przypadku określonym w ust. 1 pkt 2 - w wysokości przewidzianej dla pracowników objętych przepisem art. 9.
3.
W przypadkach określonych w ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio przepis art. 27 ust. 2.
2 Art. 13 ust. 1:

- zmieniony przez art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 29 maja 1974 r. o zmianie niektórych przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym (Dz.U.74.21.116) z dniem 1 stycznia 1975 r.

- zmieniony przez art. 9 pkt 2 ustawy z dnia 31 marca 1977 r. o dalszym zwiększeniu emerytur i rent oraz o zmianie niektórych przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym (Dz.U.77.11.43) z dniem 1 maja 1977 r.