Rozdział 10 - Przepisy wprowadzające. - Zaopatrzenie emerytalne pracowników kolejowych i ich rodzin.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1968.3.10

Akt utracił moc
Wersja od: 1 maja 1977 r.

Rozdział  10.

Przepisy wprowadzające.

Użyte w rozdziale niniejszym określenie "dekret" oznacza dekret z dnia 19 stycznia 1957 r. o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników kolejowych i ich rodzin (Dz. U. z 1958 r. Nr 55, poz. 273).

1.
Przepisy ustawy stosuje się do spraw o świadczenia wszczętych na skutek wniosków zgłoszonych po wejściu w życie ustawy, z tym że przy ocenie prawa do świadczeń za okres do dnia 31 grudnia 1967 r. oraz przy ustalaniu wysokości świadczeń należnych za ten okres stosuje się przepisy dekretu.
2.
Do spraw o świadczenia wszczętych na skutek wniosków zgłoszonych przed wejściem w życie ustawy stosuje się przepisy dekretu.
1.
Zgłoszone po wejściu w życie ustawy wnioski o rozpatrzenie spraw załatwionych odmownie prawomocnymi decyzjami na podstawie dekretu nie podlegają rozpatrzeniu, z wyjątkiem przypadków określonych w ust. 2 i 3.
2.
Rozpatrzeniu na podstawie ustawy podlegają wnioski:
1)
osób, które nie odpowiadały warunkom wymaganym do uzyskania świadczeń na podstawie dekretu, jeżeli osoby te odpowiadają warunkom do uzyskania świadczeń na podstawie art. 12 ust. 5 niniejszej ustawy lub art. 21 ust. 2, art. 32 ust. 3, art. 33 ust. 1 i ust. 4 pkt 3, art. 35, 36, 42 i 45 ustawy o powszechnym zaopatrzeniu emerytalnym,
2)
osób, które przedłożyły nowe dowody mające wpływ na prawo do świadczeń lub ich wysokość, uzasadniające ponowne ustalenie prawa do świadczeń lub ich wysokości w myśl art. 68 ustawy o powszechnym zaopatrzeniu emerytalnym.
3.
Rozpatrzeniu na podstawie ustawy podlegają również wnioski osób, którym zgodnie z przepisami dekretu odmówiono:
1)
kolejowej renty starczej - jeżeli po wydaniu decyzji odmawiającej renty osoby te były zatrudnione na kolei (art. 3) i osiągnęły wymagany do uzyskania emerytury:
a)
okres zatrudnienia, gdy renty tej odmówiono z braku tego okresu,
b)
wiek emerytalny, gdy renty tej odmówiono z powodu nieosiągnięcia przewidzianego w przepisach wieku;
2)
kolejowej renty inwalidzkiej - jeżeli:
a)
po wydaniu decyzji odmawiającej renty były zatrudnione na kolei i osiągnęły wymagany do uzyskania tej renty okres zatrudnienia, gdy renty odmówiono z braku tego okresu,
b)
przedłożą one zaświadczenie zakładu społecznego służby zdrowia, stwierdzające istotne pogorszenie stanu ich zdrowia w ciągu 2 lat od ustania zatrudnienia na kolei lub od ustania prawa do kolejowej renty inwalidzkiej, gdy renty tej odmówiono z braku inwalidztwa;
3)
kolejowej renty rodzinnej - jeżeli przedłożą one zaświadczenie zakładu społecznego służby zdrowia, stwierdzające istotne pogorszenie stanu ich zdrowia w ciągu 5 lat od śmierci żywiciela, gdy renty odmówiono z braku inwalidztwa małżonkowi lub rodzicom.