Zaopatrzenie emerytalne pracowników kolejowych i ich rodzin.
Dz.U.1958.55.273 t.j.
Akt utracił mocDEKRET
z dnia 19 stycznia 1957 r.
o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników kolejowych i ich rodzin.
Przepisy ogólne.
Przepisy ogólne.
Pracownikom kolejowym i ich rodzinom, którzy wskutek szczególnych okoliczności nie posiadają warunków wymaganych do uzyskania prawa do renty i nie mają niezbędnych środków utrzymania, może Minister Komunikacji przyznać wyjątkowo rentę i określić jej wysokość. Wysokość ta nie może przekraczać stawek przewidzianych w niniejszym dekrecie.
Renta starcza.
Renta starcza.
od zarobku do 1.400 zł | od nadwyżki ponad 1.400 zł do 2.000 zł | od nadwyżki ponad 2.000 zł |
% podstawy wymiaru | ||
75 | 20 | 15 |
Przy wymiarze renty starczej (art. 8 i 10) każdy pełny rok stałego zatrudnienia na parowozie, elektrowozie lub motowozie, w służbie konduktorskiej przy obsłudze pociągów oraz na stanowiskach manewrowych, ustawiaczy i starszych ustawiaczy przy przetokach liczy się jako 14 miesięcy zatrudnienia na kolei.
Renciście uprawnionemu do kolejowej renty starczej przysługuje dodatek w wysokości 1% podstawy wymiaru renty za każdy rok zatrudnienia na kolei ponad 25 lat.
Pracownik kolejowy przeniesiony ze względu na stan zdrowia na stanowisko, które nie uprawnia do dodatku za wysługę lat, nabywa prawo do renty starczej w wysokości określonej w art. 8, jeżeli odpowiada pozostałym warunkom przewidzianym w tym artykule.
Renta inwalidzka.
Renta inwalidzka.
powyżej 18 lat do 20 lat - 1 rok
powyżej 20 lat do 22 lat - 2 lata
powyżej 22 lat do 25 lat - 3 lata
powyżej 25 lat do 30 lat - 4 lata;
dla pracowników w wieku powyżej 30 lat okres zatrudnienia na kolei na stanowiskach uprawniających do dodatku za wysługę lat wymagany do uzyskania renty inwalidzkiej wynosi 5 lat, które powinny przypadać na okres ostatnich 10 lat przed ustaniem zatrudnienia. Do okresu dziesięcioletniego nie wlicza się okresów pobierania renty inwalidzkiej.
Grupa inwalidów | Procent podstawy wymiaru renty od podstawy nie przekraczającej 1.400 zł | ||
dla zatrudnionych lub posiadających dochody z innych źródeł w razie inwalidztwa powstałego wskutek wypadku lub choroby zawodowej | dla nie zatrudnionych i nie posiadających dochodu z innych źródeł w razie: | ||
inwalidztwa powstałego wskutek wypadku lub choroby zawodowej | inwalidztwa powstałego wskutek innych przyczyn niż wypadek lub choroba zawodowa | ||
I | 100 | 100 | 90 |
II | 75 | 80 | 70 |
III | 50 | 65 | 55 |
Procent podstawy wymiaru renty | ||
do 1.400 zł | od nadwyżki ponad 1.400 zł do 2.000 zł | od nadwyżki ponad 2.000 zł |
40 | 20 | 15 |
Pracownik kolejowy przeniesiony ze względu na stan zdrowia na stanowisko, które nie uprawnia do dodatku za wysługę lat, nabywa prawo do renty inwalidzkiej w wysokości określonej w art. 15, jeżeli odpowiada pozostałym warunkom, przewidzianym w art. 14.
za nieprzerwany okres zatrudnienia | dodatek wynosi |
powyżej 15 do 20 lat | 15% renty |
powyżej 20 lat | 20% renty |
Wysokość renty inwalidzkiej ulega ponownemu ustaleniu na wniosek zainteresowanego, jeżeli po przyznaniu renty był zatrudniony na kolei oraz:
Renta rodzinna.
Renta rodzinna.
Członkowie rodziny po pracownikach uprawnionych do kolejowej renty nabywają prawo do kolejowej renty rodzinnej na warunkach i zasadach określonych w dekrecie z dnia 25 czerwca 1954 r.
Członkowie rodziny po pracownikach, którzy w dniu śmierci posiadali warunki do uzyskania na podstawie niniejszego dekretu lub pobierali rentę na podstawie tego dekretu, nabywają prawo do kolejowej renty rodzinnej na warunkach i zasadach określonych w dekrecie z dnia 25 czerwca 1954 r. w wysokości:
Procent podstawy wymiaru renty | ||
do 1.400 zł | od nadwyżki ponad 1.400 zł do 2.000 zł | od nadwyżki ponad 2.000 zł |
45 | 20 | 15 |
Przepisy wspólne dla rent starczych i inwalidzkich.
Przepisy wspólne dla rent starczych i inwalidzkich.
Rada Ministrów określi w drodze rozporządzenia szczegółowe warunki uzyskania świadczeń rentowych przez repatriantów.
Właściwość i postępowanie kolejowych jednostek organizacyjnych.
Właściwość i postępowanie kolejowych jednostek organizacyjnych.
Określone w dekrecie z dnia 25 czerwca 1954 r. prawa i obowiązki organów administracji rent i pomocy społecznej prezydiów rad narodowych przysługują w stosunku do osób wymienionych w niniejszym dekrecie właściwym jednostkom organizacyjnym kolejowym wymierzającym renty.
Postępowanie w sprawach świadczeń wszczyna się na podstawie wniosku zgłoszonego za zgodą zainteresowanego przez zakład pracy lub radę zakładową (miejscową) albo na wniosek samego zainteresowanego lub jego pełnomocnika.
Świadczenia dodatkowe.
Świadczenia dodatkowe.
Przepisy przejściowe.
Przepisy przejściowe.
Wnioski o przyznanie renty inwalidzkiej zgłoszone po dniu 31 grudnia 1954 r. przez pracowników, którzy przed tym dniem ulegli wypadkom w zatrudnieniu na kolei na stanowiskach zajmowanych na podstawie mianowania, a którzy nie otrzymali z tego tytułu renty z powodu dalszego pozostawania w zatrudnieniu na kolei na stanowiskach zajmowanych na podstawie mianowania, rozpatruje się na podstawie dekretu z dnia 25 czerwca 1954 r. i niniejszego dekretu mimo wydania w tej sprawie odmownej decyzji przed dniem 1 stycznia 1955 r.
Pracownikom, którzy w dniu 31 grudnia 1954 r. pozostawali w zatrudnieniu na kolei, a którzy w tym dniu byli objęci przepisami kolejowego systemu emerytalnego obowiązującymi do dnia 31 grudnia 1954 r., przysługuje na ich wniosek prawo do renty starczej w wysokości przewidzianej w dekrecie z dnia 25 czerwca 1954 r., jeżeli do dnia 1 lipca 1959 r. ukończą 60 lat życia i osiągną 35 lat zatrudnienia, w tym 10 lat zatrudnienia na kolei po wyzwoleniu.
Osobom pobierającym z kolei na podstawie przepisów określonych w art. 84 dekretu z dnia 25 czerwca 1954 r. albo na podstawie kolejowych przepisów emerytalnych, obowiązujących do dnia 31 grudnia 1954 r., świadczenia emerytalne lub wypadkowe z tytułu utraty żywiciela, przyznaje się z urzędu zamiast tych świadczeń odpowiednią rentę kolejową:
Do świadczeń przyznawanych na podstawie art. 35-38 oraz do osób uprawnionych do tych świadczeń mają zastosowanie przepisy dekretu z dnia 25 czerwca 1954 r. oraz przepisy niniejszego dekretu.
Pracownikom b. Ministerstwa Transportu Drogowego i Lotniczego, którzy w dniu 13 marca 1951 r. byli pracownikami kolejowymi i na podstawie ustawy z dnia 22 marca 1957 r. o zmianach w organizacji i zakresie działania naczelnych organów administracji państwowej w niektórych gałęziach przemysłu, budownictwa i komunikacji (Dz. U. Nr 17, poz. 86) przeszli do pracy w Ministerstwie Komunikacji i uzyskali dodatek za wysługę lat, przewidziany w dekrecie z dnia 21 kwietnia 1954 r., zalicza się zatrudnienie w b. Ministerstwie Transportu Drogowego i Lotniczego do zatrudnienia na kolei.
Przepisy końcowe.
Przepisy końcowe.
Renciście, który nie posiada warunków wymaganych do ponownego ustalenia lub zamiany renty według przepisów niniejszego dekretu, a odpowiada warunkom przewidzianym w tym zakresie w dekrecie z dnia 25 czerwca 1954 r., dokonuje ponownego ustalenia lub zamiany renty organ administracji rent i pomocy społecznej prezydium właściwej rady narodowej.
Dokumenty powiązane
Jeżeli chcesz mieć dostęp do wszystkich dokumentów powiązanych, zaloguj się do LEX-a Nie korzystasz jeszcze z programów LEX? Zamów dostęp testowy »