Art. 102. - Zaopatrzenie emerytalne pracowników i ich rodzin.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1982.40.267

Akt utracił moc
Wersja od: 1 stycznia 2000 r.
Art.  102. 
1. 
Wypłatę świadczeń wstrzymuje się, jeżeli:
1)
powstaną okoliczności uzasadniające zawieszenie prawa do świadczeń lub ustanie tego prawa,
2)
osoba pobierająca świadczenia mimo pouczenia lub żądania organu rentowego nie przedłoży dowodów stwierdzających dalsze istnienie prawa do świadczeń,
3)
osoba uprawniona do świadczeń nie poddała się badaniu lekarskiemu bez uzasadnionych przyczyn, mimo wezwania organu rentowego,
4)
okaże się, że prawo do świadczeń nie istniało,
5)
świadczenia nie mogą być doręczone z przyczyn niezależnych od organu rentowego.
2.  89
 Wstrzymanie wypłaty świadczeń następuje poczynając od miesiąca:
1)
przypadającego po miesiącu, w którym ustało prawo do świadczenia ustalone wskutek okresowej niezdolności do pracy,
2)
przypadającego po miesiącu, w którym organ rentowy wydał decyzję o wstrzymaniu wypłaty w przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 1-4,
3)
za który przysługiwało świadczenie nie doręczone w przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 5.
3.  90
 Przepis ust. 2 pkt 2 stosuje się odpowiednio, jeżeli powstaną okoliczności uzasadniające zmniejszenie wysokości świadczeń.
4.  91
 Decyzji o wstrzymaniu wypłaty świadczeń nie wydaje się w przypadkach określonych w art. 78 ust. 2 i ust. 3 pkt 1 i 2.
89 Art. 102 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 11 lit. a) ustawy z dnia 28 czerwca 1996 r. o zmianie niektórych ustaw o zaopatrzeniu emerytalnym i o ubezpieczeniu społecznym (Dz.U.96.100.461) z dniem 1 września 1997 r.
90 Art. 102 ust. 3 zmieniony przez art. 1 pkt 11 lit. b) ustawy z dnia 28 czerwca 1996 r. o zmianie niektórych ustaw o zaopatrzeniu emerytalnym i o ubezpieczeniu społecznym (Dz.U.96.100.461) z dniem 1 września 1997 r.
91 Art. 102 ust. 4 dodany przez art. 1 pkt 11 lit. c) ustawy z dnia 28 czerwca 1996 r. o zmianie niektórych ustaw o zaopatrzeniu emerytalnym i o ubezpieczeniu społecznym (Dz.U.96.100.461) z dniem 1 września 1997 r.