Rozdział 5 - Przepisy przejściowe i końcowe. - Zaopatrzenie emerytalne generałów (admirałów), oficerów zawodowych i podoficerów nadterminowych oraz ich rodzin.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1954.41.181

Akt utracił moc
Wersja od: 1 lipca 1954 r.

Rozdział  V.

Przepisy przejściowe i końcowe.

Przepisy dekretu stosuje się do praw do zaopatrzenia powstałych po dniu wejścia w życie dekretu.

1.
Żołnierzom zwolnionym ze służby wojskowej po dniu wejścia w życie dekretu, którzy nie nabywają prawa do renty za wysługę lat przewidzianej w dekrecie, przysługuje prawo do renty starczej przewidzianej w przepisach o powszechnym zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin, jeżeli w myśl tych przepisów nabywają prawo do tej renty przy zaliczeniu im okresów odbytej przez nich służby wojskowej jako okresów zatrudnienia z uwzględnieniem przepisów art. 9 i 10.
2.
Służbę wojskową generałów (admirałów) i oficerów zawodowych zalicza się do I kategorii zatrudnienia, a służbę podoficerów nadterminowych - do II kategorii zatrudnienia. Minister Obrony Narodowej określi przypadki, w których służbę wojskową podoficerów nadterminowych ze względu na szczególne warunki jej odbywania zalicza się do I kategorii zatrudnienia.
3.
Żołnierzom wymienionym w ust. 1 zaopatrzenie ustala i wypłaca Zakład Ubezpieczeń Społecznych.
1.
Prawo do zaopatrzeń przyznanych przed dniem wejścia w życie dekretu pozostaje w mocy.
2.
Rada Ministrów może podwyższyć wysokość zaopatrzeń określonych w ust. 1.
1.
Osoby, które w dniu wejścia w życie dekretu otrzymują zaopatrzenie emerytalne na podstawie przepisów dotychczasowych wskutek trwałej niezdolności do służby, mogą być na swój wniosek lub z urzędu poddane kontrolnemu badaniu lekarskiemu.
2.
Jeżeli kontrolne badanie lekarskie wykaże, że stan zdrowia osób wymienionych w ust. 1 uzasadnia zaliczenie ich do I grupy inwalidów, uposażenie emerytalne tych osób podwyższa się o 50% bez uwzględnienia dodatków dla dzieci, a w przeciwnym razie otrzymują je nadal w dotychczasowej wysokości.
3.
Osoby wymienione w ust. 1, które otrzymują zaopatrzenie emerytalne z innych przyczyn niż wskutek trwałej niezdolności do służby, tracą prawo do tego zaopatrzenia, chyba że przed dniem wejścia w życie dekretu:
1)
ukończyły 55 lat życia albo
2)
posiadają 25 lat wysługi emerytalnej policzalnej według przepisów dotychczasowych, albo
3)
są niezdolne do pracy w stopniu uzasadniającym co najmniej inwalidztwo III grupy.
1.
Jeżeli prawo do zaopatrzenia emerytalnego powstało przed dniem wejścia w życie dekretu, lecz do tego dnia nie zostało jeszcze ustalone, przyznaje się zaopatrzenie według przepisów dotychczasowych.
2.
Prawo do zaopatrzenia wymienionego w ust. 1 należy zgłosić do dnia 1 grudnia 1954 r. pod rygorem jego utraty.
3.
Przepisy art. 44 ust. 3, art. 45 ust. 2 i art. 46 stosuje się odpowiednio.
1.
Do zaopatrzeń przysługujących według przepisów dotychczasowych stosuje się art. 7, 33 i 42 niniejszego dekretu oraz art. 16-24, 47, 53, 59, 63-71, 73, 74 i 80 ust. 4-8 dekretu z dnia 25 czerwca 1954 r. o powszechnym zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin (Dz. U. Nr 30, poz. 116).
2.
Ponadto do zaopatrzeń żołnierzy zwolnionych ze służby przed dniem wejścia w życie dekretu oraz do zaopatrzeń członków rodzin żołnierzy zmarłych (zaginionych) przed tym dniem stosuje się art. 81, 82, 83, pkt 1, 84, 86, 90 i 91 dekretu z dnia 25 czerwca 1954 r. o powszechnym zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin (Dz. U. Nr 30, poz. 116).

Od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w przypadkach wymienionych w art. 44 ust. 3, w art. 47 i 48 przysługuje osobie zainteresowanej zamiast skargi do sądów ubezpieczeń społecznych odwołanie do Ministra Pracy i Opieki Społecznej w terminie 30 dni od doręczenia decyzji.

Uprawnienia Ministra Obrony Narodowej przysługują w stosunku do generałów, oficerów zawodowych i podoficerów nadterminowych wojsk wewnętrznych Ministrowi Bezpieczeństwa Publicznego.

1.
Tracą moc wszystkie dotychczasowe przepisy dotyczące zaopatrzenia emerytalnego generałów (admirałów), oficerów zawodowych i podoficerów nadterminowych oraz ich rodzin.
2.
W szczególności traci moc dekret z dnia 14 kwietnia 1948 r. o zasiłkach i pomocy dla żołnierzy Wojska Polskiego, żołnierzy i funkcjonariuszów służby bezpieczeństwa publicznego, członków Ochotniczej Rezerwy Milicji Obywatelskiej - oraz ich rodzin (Dz. U. z 1948 r. Nr 21, poz. 139 i z 1950 r. Nr 6, poz. 46) - w zakresie zasiłków jednorazowych i zasiłków miesięcznych przysługujących żołnierzom i członkom ich rodzin objętym niniejszym dekretem.
3.
Jednakże dekret wymieniony w ust. 2 stosuje się nadal do zaopatrzeń określonych w art. 47, jeżeli roszczenie o zasiłki zostanie zgłoszone do dnia 1 grudnia 1954 r.

W ustawie z dnia 4 lutego 1949 r. o uposażeniu żołnierzy (Dz. U. Nr 7, poz. 40) wprowadza się następujące zmiany:

1)
art. 25 otrzymuje brzmienie:

"Art. 25. 1. Żołnierz zawodowy przeniesiony do rezerwy lub zwolniony od powszechnego obowiązku wojskowego otrzymuje odprawę w wysokości jednomiesięcznego uposażenia wraz ze wszystkimi dodatkami o charakterze stałym.

2. Po osiągnięciu przez żołnierza 4 lat wysługi albo po jednym roku służby wojskowej w stopniu oficerskim lub w charakterze podoficera nadterminowego wysokość odprawy określonej w ust. 1 ulega zwiększeniu o 20% uposażenia wraz z dodatkami za każdy dalszy rok wysługi ponad 4 lata lub ponad jeden rok służby w stopniu oficerskim lub w charakterze podoficera nadterminowego – aż do wysokości pięciomiesięcznego uposażenia wraz ze wszystkimi dodatkami o charakterze stałym.

3. Do wysługi lat zalicza się okresy nieprzerwanej służby wojskowej w stopniu oficerskim lub w charakterze podoficera nadterminowego oraz okresy zasadniczej służby wojskowej lub innej czynnej służby wojskowej poprzedzającej bezpośrednio służbę zawodową lub nadterminową.";

2)
dodaje się art. 25a, 25b i 25c w brzmieniu:

"Art. 25a. 1. Niezależnie od odprawy wymienionej w art. 25 żołnierz zwolniony ze służby zawodowej lub nadterminowej otrzymuje zwrot kosztów przejazdu do obranego miejsca zamieszkania dla siebie i swojej rodziny (art. 13) oraz zwrot kosztów przewozu urządzenia domowego na zasadach przewidzianych przy przeniesieniach żołnierzy.

2. Zwrot kosztów wymienionych w ust. 1 przysługuje żołnierzowi w razie przesiedlenia się w ciągu jednego roku od zwolnienia ze służby.

Art. 25b. 1. Należności określone w art. 25 i 25a nie przysługują:

1) w razie zwolnienia żołnierza ze służby w trybie karnym lub dyscyplinarnym,

2) podoficerom nadterminowym zwolnionym ze służby na własną prośbę.

2. Minister Obrony Narodowej, a w stosunku do podoficerów nadterminowych - dowódca okręgu wojskowego (równorzędny) może w przypadkach zasługujących na szczególne uwzględnienie przyznać żołnierzowi należności określone w art. 25 i 25a w całości lub w części w razie zwolnienia go ze służby z przyczyn określonych w ust. 1.

3. W przypadku wszczęcia przeciw żołnierzowi postępowania karnego lub dyscyplinarnego wypłata należności określonych w art. 25 i 25a ulega zawieszeniu do czasu prawomocnego zakończenia postępowania karnego.

Art. 25c. Jeżeli żołnierz otrzymuje rentę za wysługę lat lub rentę inwalidzką przewidzianą w przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym generałów (admirałów), oficerów zawodowych i podoficerów nadterminowych oraz członków ich rodzin, odprawa wymieniona w art. 25 ulega zmniejszeniu do wysokości jednomiesięcznego uposażenia wraz ze wszystkimi dodatkami o charakterze stałym."

Dekret wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 lipca 1954 r.