Art. 33. - Zaopatrzenie emerytalne generałów (admirałów), oficerów zawodowych i podoficerów nadterminowych oraz ich rodzin.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1954.41.181

Akt utracił moc

Wersja od: 1 lipca 1954 r.

Art.  33.

1. Inwalidzie zapewnia się pracę odpowiadającą jego sprawności fizycznej i kwalifikacjom zawodowym.

2. Prezydium rady narodowej na wniosek inwalidy kieruje go do zakładu pracy, który obowiązany jest go zatrudnić stosownie do sprawności fizycznej i kwalifikacji zawodowych.

3. Zakład pracy może rozwiązać umowę o pracę z inwalidą tylko z ważnych przyczyn za pisemną zgodą prezydium właściwej rady narodowej.

4. Inwalidzie, który w ciągu 3 miesięcy od dnia zwolnienia z czynnej służby wojskowej został poddany leczeniu lub przysposobieniu do zawodu i w ciągu 3 miesięcy od dnia zakończenia leczenia lub przysposobienia do zawodu i przywrócenia zdolności do pracy w całości lub w części podjął pracę, zalicza się okresy czynnej służby wojskowej oraz okres leczenia i przysposobienia do zawodu do czasu pracy w danym zakładzie pracy.

5. Inwalidzie III grupy inwalidów, który bez uzasadnionych powodów nie podjął zaofiarowanej mu pracy zgodnie z orzeczeniem komisji lekarskiej do spraw inwalidztwa i zatrudnienia, może być wstrzymana wypłata renty w całości lub w części do czasu podjęcia zatrudnienia. Ponadto nie ma on prawa do wyższej renty inwalidzkiej w przypadku pogorszenia stanu zdrowia powstałego w okresie, w którym nie podjął zatrudnienia.

6. Przepisu ust. 5 nie stosuje się do inwalidów, którzy ukończyli 50 lat życia.

7. Szczegółowe przepisy w sprawie zatrudnienia inwalidów wydaje Minister Pracy i Opieki Społecznej.