Rozdział 9 - Przepisy przejściowe i końcowe. - Zaopatrzenie emerytalne funkcjonariuszów Milicji Obywatelskiej i Służby Więziennej oraz ich rodzin.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1955.43.273

Akt utracił moc
Wersja od: 18 lutego 1959 r.

Rozdział  9.

Przepisy przejściowe i końcowe.

Przepisy dekretu stosuje się do praw do zaopatrzenia powstałych po dniu 1 lipca 1954 r.

1.
Funkcjonariuszom zwolnionym ze służby po dniu 1 lipca 1954 r., którzy nie nabywają prawa do renty za wysługę lat przewidzianej w dekrecie, przysługuje prawo do renty starczej przewidzianej w przepisach o powszechnym zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin, jeżeli w myśl tych przepisów nabywają prawo do tej renty przy zaliczeniu im okresów odbytej przez nich służby z uwzględnieniem przepisu art. 8 ust. 2.
2.
Służbę odbytą w stopniu generała lub oficera zalicza się do I kategorii zatrudnienia, a służbę w stopniu podoficera lub szeregowca do II kategorii zatrudnienia. Minister Spraw Wewnętrznych określi przypadki, w których służbę w stopniu podoficera lub szeregowca ze względu na szczególne warunki jej odbywania zalicza się do I kategorii zatrudnienia.
3.
Funkcjonariuszom wymienionym w ust. 1 zaopatrzenie ustalają i wypłacają organy określone przez Ministra Pracy i Opieki Społecznej.

(uchylone).

1.
Do zaopatrzeń emerytalnych przewidzianych w dekrecie stosuje się odpowiednio art. 17-23, 27, 40, 42, 43, 46-51, 53, 54, 68-74 i 98 dekretu z dnia 25 czerwca 1954 r. o powszechnym zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin (Dz. U. Nr 30, poz. 116).
2.
Przewidziane w przepisach wymienionych w ust. 1 uprawnienia Ministra Pracy i Opieki Społecznej przysługują Ministrowi Spraw Wewnętrznych.
1.
Świadczenia określone w dekrecie przysługują również:
1)
członkom Ochotniczej Rezerwy Milicji Obywatelskiej, którzy wskutek kalectwa nabytego w związku ze służbą w Ochotniczej Rezerwie Milicji Obywatelskiej stali się niezdolni do pracy i zostali zaliczeni do jednej z grup inwalidów,
2)
rodzinom członków Ochotniczej Rezerwy Milicji Obywatelskiej zmarłych w związku ze służbą w Ochotniczej Rezerwie Milicji Obywatelskiej oraz inwalidów wymienionych w pkt 1.
2.
Podstawę wymiaru świadczeń stanowi pełne stałe wynagrodzenie, przysługujące członkowi Ochotniczej Rezerwy Milicji Obywatelskiej z tytułu zatrudnienia, a jeżeli nie jest pracownikiem - uposażenie szeregowego Milicji Obywatelskiej według zasad określonych w dekrecie.
1.
Uczniom szkół Milicji Obywatelskiej nie będącym funkcjonariuszami oraz członkom ich rodzin przyznaje się świadczenia na zasadach i przy odpowiednim zastosowaniu przepisów dekretu z dnia 14 sierpnia 1954 r. o zaopatrzeniu inwalidów wojskowych i ich rodzin (Dz. U. Nr 37, poz. 159).
2.
Prawo do zaopatrzenia i jego wysokość ustalają organy określone w art. 4.

Zaopatrzenie emerytalne funkcjonariuszów Milicji Obywatelskiej i Służby Więziennej, nie wymienionych w art. 2, oraz pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o pracę reguluje dekret z dnia 25 czerwca 1954 r. o powszechnym zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin (Dz. U. Nr 30, poz. 116).

1.
Tracą moc dotychczasowe przepisy dotyczące zaopatrzenia emerytalnego funkcjonariuszów Milicji Obywatelskiej i Służby Więziennej.
2.
W szczególności tracą moc dekret z dnia 3 lutego 1947 r. o odszkodowaniu dla funkcjonariuszów służby bezpieczeństwa publicznego, żołnierzy Wojska Polskiego i członków Ochotniczej Rezerwy Milicji Obywatelskiej, którzy utracili zdolność do pracy w walce z wrogami Polski Demokratycznej, oraz dla osób pozostałych po poległych w tej walce (Dz. U. Nr 14, poz. 54) oraz dekret z dnia 14 kwietnia 1948 r. o zasiłkach i pomocy dla żołnierzy Wojska Polskiego, żołnierzy i funkcjonariuszów służby bezpieczeństwa publicznego, członków Ochotniczej Rezerwy Milicji Obywatelskiej - oraz ich rodzin (Dz. U. z 1948 r. Nr 21, poz. 139 i z 1950 r. Nr 6, poz. 46) w zakresie zasiłków jednorazowych i zasiłków miesięcznych przysługujących funkcjonariuszom Milicji Obywatelskiej, Służby Więziennej i członkom Ochotniczej Rezerwy Milicji Obywatelskiej oraz członkom ich rodzin.
3.
Dekrety wymienione w ust. 2 stosuje się nadal do praw do zasiłków i pomocy powstałych przed dniem 1 lipca 1954 r., lecz jeszcze nie ustalonych, jeżeli roszczenie o zasiłki zostanie zgłoszone w ciągu 6 miesięcy od dnia ogłoszenia niniejszego dekretu.

Dekret wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 lipca 1954 r.

1 Art. 37-41 uchylone przez art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 28 marca 1958 r. o zmianie przepisów o rentach i zaopatrzeniach (Dz.U.58.21.93) z dniem 1 lipca 1958 r.