Rozdział 3 - ZAOPATRZENIE WDOWIE. - Zaopatrzenie emerytalne etatowych pracowników przedsiębiorstwa "Polskie Koleje Państwowe" i zaopatrzenie pozostałych po nich wdów i sierot oraz odszkodowanie za nieszczęśliwe wypadki.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1929.57.448

Akt utracił moc
Wersja od: 6 sierpnia 1929 r.

Rozdział  III.

ZAOPATRZENIE WDOWIE.

§  19.
Prawo do zaopatrzenia wdowiego służy:
1)
wdowie po emerycie, który w dniu śmierci miał prawo do zaopatrzenia emerytalnego,
2)
wdowie po pracowniku, który w dniu śmierci miał co najmniej 5 lat wysługi emerytalnej,
3)
wdowie po pracowniku, bez względu na okres jego wysługi emerytalnej, jeśli przyczyną śmierci jego był nieszczęśliwy wypadek, uprawniający do pobierania zaopatrzenia emerytalnego (§ 11 ust. 1 p. 4).

Wdowa nie ma prawa do zaopatrzenia wdowiego:

1)
jeśli w dniu śmierci męża nie żyła z nim w wspólności małżeńskiej, rozdział zaś małżeństwa przeprowadzono sądownie bez obowiązku męża do jej utrzymania,
2)
jeśli zawarła związek małżeński w ciągu ostatnich sześciu miesięcy przed śmiercią pracownika, o ile w tym czasie pracownik z powodu choroby, która spowodowała śmierć jego, nie pełnił już służby,
3)
jeśli zawarła związek małżeński z emerytem, o ile emeryt po zawarciu tego związku nie wstąpił ponownie na służbę przedsiębiorstwa "Polskie Koleje Państwowe" i nie został objęty z mocy § 1 niniejszem rozporządzeniem.
§  20.
Żonie emeryta, umieszczonego w państwowym zakładzie dla umysłowo chorych, lub w tego rodzaju zakładzie samorządu terytorialnego (§ 38) służy na czas wstrzymania wypłaty zaopatrzenia emerytalnego męża (§ 17 ust. 1 p. 3) prawo do zaopatrzenia w wysokości zaopatrzenia wdowiego na warunkach i zasadach niniejszego rozporządzenia.
§  21.
Żonie zaginionego bez wieści emeryta można przyznać tymczasowe zaopatrzenie wdowie na warunkach i zasadach niniejszego rozporządzenia.

Wypłatę zaopatrzenia tego wstrzymuje się, jeśli uprawniona po upływie czasu, wymaganego ustawowo do sądowego uznania zaginionego za zmarłego, nie złoży dowodu, że wdrożyła kroki w właściwym sądzie celem uzyskania odnośnej uchwały.

§  22.
Żonie emeryta, który wskutek skazania prawomocnym wyrokiem sądowym utracił prawo do zaopatrzenia emerytalnego (§ 16 p. 3), można przyznać zaopatrzenie na warunkach i zasadach niniejszego rozporządzenia do wysokości zaopatrzenia wdowiego.

Zaopatrzenie to można przyznać na stałe lub na pewien określony przeciąg czasu.

§  23.
Zaopatrzenie wdowie wynosi 50% tego zaopatrzenia emerytalnego, które zmarły mąż pobierał ostatnio przed śmiercią, względnie do którego miałby prawo z mocy § 11 ust. 1 p. 3 względnie p. 4 i § 13.

Zaopatrzenie wdowy, pozostałej po pracowniku (emerycie) wyznania mahometańskiego, wynosi taką część zaopatrzenia wdowiego, obliczonego według postanowień ustępu pierwszego niniejszego paragrafu, ile wdów uprawnionych do zaopatrzenia pozostało po danym pracowniku (emerycie).

§  24.
Prawo pobierania zaopatrzenia wdowiego służy od dnia następującego po dniu wstrzymania wypłaty uposażenia służbowego, względnie zaopatrzenia emerytalnego zmarłego męża.
§  25.
Prawo do zaopatrzenia wdowiego gaśnie:
1)
w razie śmierci wdowy,
2)
jeśli wdowa utraci obywatelstwo polskie lub obywatelstwo Wolnego Miasta Gdańska,
3)
w razie wypłacenia wdowie odprawy z § 27 p. 2,
4)
w razie wstąpienia wdowy do klasztoru,
5)
gdy wdowa zostanie wyrokiem sądowym prawomocnie skazana, skazanie zaś pociąga za sobą utratę zdolności do piastowania urzędu publicznego, względnie utratę prawa do zaopatrzenia wdowiego,
6)
jeśli wdowa ponownie zawrze związek małżeński (§ 27 p. 3, § 54).
§  26.
Wypłatę zaopatrzenia wdowiego wstrzymuje się:
1)
na okres przebywania ponad 6 miesięcy poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej lub Wolnego Miasta Gdańska, z wyjątkiem jeśli Minister Skarbu udzieli zezwolenie na pobieranie tego zaopatrzenia,
2)
na okres piastowania mandatu poselskiego lub senatorskiego.

Po ustaniu przyczyny wstrzymania wypłaty zaopatrzenia wdowiego wznawia się wypłatę tego zaopatrzenia od pierwszego dnia miesiąca następującego po zgłoszeniu się o nie.

§  27.
1)
Wdowa, która nie nabyła prawa do zaopatrzenia wdowiego, otrzymuje jednorazową odprawę w wysokości sumy sześciokrotnej kwoty, przyjętej dla ustalenia podstawy wymiaru zaopatrzenia emerytalnego (§ 12).

Wdowa nie ma prawa do tej odprawy, jeśli prawa do zaopatrzenia wdowiego nie nabyła z powodów, określonych § 19 ust. 2 p. 1 i 3.

2.
Wzamian za pobierane zaopatrzenie można przyznać wdowie na jej żądanie jednorazową odprawę w wysokości sumy jednorocznego zaopatrzenia wdowiego (§ 25 p. 3).
3.
W razie ponownego zawarcia związku małżeńskiego otrzymuje wdowa jednorazową odprawę w wysokości sumy jednorocznego zaopatrzenia wdowiego (§ 25 p. 6, § 54).