Art. 1. - Zaopatrzenie byłych skazańców politycznych.
Dziennik Ustaw
Dz.U.1931.47.406 t.j.
Akt utracił moc Wersja od: 7 grudnia 1935 r.
Art. 1.
(1)
Zaopatrzenie ze Skarbu Państwa przysługuje na zasadzie niniejszego rozporządzenia:a)
osobom, które za działalność, zmierzającą do odzyskania niepodległości Państwa Polskiego lub zjednoczenia ziem polskich, wchodzących w skład Państwa Polskiego, wyrokami sądów państw obcych, względnie orzeczeniami lub zarządzeniami władz administracyjnych lub wojskowych, zostały skazane na karę ciężkiego więzienia, albo inną karę pozbawienia wolności, na przeciąg co najmniej jednego roku, względnie karę osiedlenia;b)
osobom, które aresztowane za działalność określoną pod literą a), jako podejrzane o zdradę stanu lub inne zbrodnie polityczne, zagrożone karą śmierci, ciężkich robót, pozbawienia wolności na przeciąg co najmniej jednego roku, względnie karą osiedlenia - pozostawały łącznie w aresztach, w więzieniach śledczych lub w obozach koncentracyjnych przynajmniej przez jeden rok;c)
osobom, które za działalność określona pod literą a) w drodze administracyjnej zostały zesłane przez władze rosyjskie przynajmniej na okres dwóch łat na Syberję (do b. gubernij: jenisejskiej, irkuckiej, tobolskiej lub tomskiej, albo na obszary: amurski, jakucki, przymorski lub zabajkalski, oraz na Sachalin), lub do b. gubernij: archangielskiej, wiackiej i wołogodzkiej;d)
wdowom i sierotom do 18 roku życia włącznie po straconych na podstawie wyroków za działalność określoną pod lit. a), tudzież pozostałym po osobach wyliczonych pod lit, a), b) i c), wdowom poślubionym przed przyznaniem zaopatrzenia, oraz sierotom do 18 roku życia włącznie, pochodzącym z małżeństwa zawartego przez b. skazańca przed przyznaniem mu zaopatrzenia jako b. skazańcowi politycznemu, o ile osoby te nie posiadają środków zapewniających utrzymanie;e)
rodzicom, po straconych lub zmarłych b. skazańcach politycznych, objętych lit. a), o ile stracony lub zmarły skazaniec nie pozostawił wdowy lub dzieci i o ile rodzice nie pobierają żadnego innego zaopatrzenia, ze Skarbu Państwa, albo też z jakiegokolwiek bądź innego tytułu z funduszów publicznych, lub też nie posiadają innych środków zapewniających utrzymanie.(2)
Osobom wymienionym pod lit. a), b) i c), służy prawo do zaopatrzenia, jeżeli osoby te nie posiadają środków zapewniających utrzymanie, a nadto utraciły co najmniej 50% zdolności do zarobkowania lub przekroczyły 55 rok życia.(3) 1
Przez posiadanie środków, zapewniających utrzymanie, rozumieć należy uzyskiwanie przez daną osobę dochodu, który powiatowa władza administracji ogólnej uzna za wystarczający na pokrycie koniecznych potrzeb życiowych, t. j. za stanowiący minimum egzystencji w danej miejscowości.1 Art. 1 ust. 3 zmieniony przez § 1 pkt 1 dekretu z dnia 22 listopada 1935 r. (Dz.U.35.85.523) zmieniającego nin. rozp. z mocą ustawy z dniem 7 grudnia 1935 r.