Zaopatrywanie w świadectwa miejsca pochodzenia zwierząt.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1979.17.110

Akt utracił moc

Wersja od: 1 sierpnia 1979 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA ROLNICTWA

z dnia 23 lipca 1979 r.

w sprawie zaopatrywania w świadectwa miejsca pochodzenia zwierząt.

Na podstawie art. 17 ust. 1 lit. b) i art. 97 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia z dnia 22 sierpnia 1927 r. o zwalczaniu zaraźliwych chorób zwierzęcych (Dz. U. z 1927 r. Nr 77, poz. 673 i Nr 114, poz. 975, z 1928 r. Nr 26, poz. 229, z 1932 r. Nr 26, poz. 229, Nr 60, poz. 573 i Nr 67, poz. 622, z 1934 r. Nr 110, poz. 976, z 1938 r. Nr 27, poz. 245, z 1948 r. Nr 49, poz. 373, z 1951 r. Nr 1, poz. 4) zarządza się, co następuje:

§  1.

1. Posiadacze zwierząt gospodarskich: koni, bydła, świń, owiec, kóz, królików i drobiu są obowiązani do zaopatrzenia się w świadectwa miejsca pochodzenia zwierząt, zwane dalej "świadectwami", jeżeli zwierzęta te są przedmiotem obrotu lub przemieszczenia z jednej miejscowości do drugiej.

2. W rozumieniu rozporządzenia nie jest przemieszczeniem przepędzanie, przewożenie lub przenoszenie zwierząt:

1) w związku z zabiegami zootechnicznymi, leczniczymi, z wypasaniem lub używaniem ich w drodze jako siły pociągowej,

2) źrebiąt w wieku do 3 miesięcy towarzyszących matce, chyba że są one przewożone środkami transportu publicznego,

3) przeznaczonych do uboju w wyniku zwalczania z urzędu zaraźliwych chorób zwierząt,

4) drobiu i królików kontraktowanych albo należących do jednostek gospodarki uspołecznionej.

§  2.

1. W odniesieniu do koni i bydła wydaje się świadectwa jednostkowe (oddzielnie dla każdej sztuki), a w odniesieniu do innych zwierząt tego samego gatunku należących do tego samego posiadacza - świadectwa zbiorcze. Świadectwa zbiorcze wydaje się również w odniesieniu do bydła rzeźnego należącego do jednostek gospodarki uspołecznionej.

2. Na podstawie świadectwa zbiorczego może być w razie potrzeby wydane świadectwo jednostkowe, z zamieszczeniem o tym wzmianki w treści obydwóch świadectw.

§  3.

1. Świadectwo powinno zawierać dane niezbędne do ustalenia tożsamości zwierzęcia oraz jego przynależności, miejsca pochodzenia, miejsca i celu przemieszczenia, stwierdzenia, że pochodzi z gospodarstwa wolnego od zaraźliwych chorób, oraz inne niezbędne informacje - według urzędowego wzoru.

2. Formularze świadectw są drukami ścisłego zarachowania.

3. Świadectwo jest ważne 10 dni; w uzasadnionych wypadkach może być przedłużone o dalsze 10 dni.

4. W razie szczególnego niebezpieczeństwa zaraźliwych chorób zwierzęcych terenowy organ administracji państwowej stopnia wojewódzkiego może w drodze zarządzenia na określonym obszarze zagrożonym wstrzymać wydawanie lub skrócić okres ważności świadectw dla gatunku zwierząt wrażliwych na daną chorobę.

§ 4. Świadectwa wydają na podstawie oględzin:

1) terenowy organ administracji państwowej stopnia podstawowego albo z jego upoważnienia sołtys lub inna osoba zatrudniona lub zamieszkała na terenie danej gminy lub miasta,

2) instytucje upoważnione przez Ministra Rolnictwa.

§  5.

1. Za wydanie świadectw pobiera się następujące opłaty:

1) za świadectwo jednostkowe:

a) dotyczące koni, bydła w wieku powyżej 3 miesięcy, świń o wadze powyżej 50 kg - 10 zł,

b) dotyczące bydła w wieku do 3 miesięcy, świń o wadze do 50 kg, owiec i kóz - 5 zł,

c) dotyczące królików i drobiu - 2 zł,

2) za świadectwo zbiorcze:

a) dotyczące bydła rzeźnego i świń do 10 sztuk - 30 zł, a powyżej 10 sztuk - 40 zł,

b) dotyczące owiec i kóz do 10 sztuk - 10 zł, a powyżej 10 sztuk - 20 zł,

c) dotyczące królików i drobiu do 10 sztuk - 5 zł, a powyżej 10 sztuk - 10 zł.

2. Za przedłużenie świadectwa jednostkowego lub jego wydanie na podstawie świadectwa zbiorczego lub zamieszczenie wzmianki na świadectwie o zmianie posiadacza pobiera się opłatę w wysokości 50% opłat ustalonych w ust. 1.

§ 6. Przepisów rozporządzenia nie stosuje się w obrocie z zagranicą.

§ 7. Traci moc rozporządzenie Ministra Rolnictwa z dnia 16 września 1953 r. w sprawie zaopatrywania zwierząt w świadectwa miejsca pochodzenia (Dz. U. z 1953 r. Nr 51, poz. 257 i z 1973 r. Nr 29, poz. 167).

§ 8. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1980 r.