Zaliczenie poszczególnych grup funkcjonarjuszów w dziale Ministerstwa Sprawiedliwości do kategorji funkcjonariuszów niższych i zaliczenie ich do grup uposażenia.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1927.67.593

Akt utracił moc
Wersja od: 30 lipca 1927 r.

ROZPORZĄDZENIE
RADY MINISTRÓW
z dnia 11 lipca 1927 r.
o zaliczeniu poszczególnych grup funkcjonarjuszów w dziale Ministerstwa Sprawiedliwości do kategorji funkcjonarjuszów niższych i o zaliczeniu ich do grup uposażenia.

Na zasadzie art. 92 ustawy z dnia 17 lutego 1922 r. o państwowej służbie cywilnej (Dz. U. R. P. № 21, poz. 164) i art. 19 ustawy z dnia 9 października 1923 r. o uposażaniu funkcjonarjuszów państwowych i wojska (Dz. U. R. P. № 116, poz. 924) zarządza się co następuje:
Funkcjonarjuszy posiadających specjalne kwalifikacje i pełniących czynności egzekucyjne na obszarze okręgów sądów apelacyjnych w Krakowie i we Lwowie i okręgu sądu okręgowego w Cieszynie zalicza się. do kategorji funkcjonarjuszów niższych i równocześnie ustala się ich tytuły oraz zaszeregowuje się ich do grup uposażenia w sposób następujący:
Stanowisko służbowe i przywiązany do niego tytułGrupa uposażenia
Starszy egzekutor sądowyXI
Egzekutor sądowyXIII i XII
Służbę, o której mowa w poprzednim paragrafie, rozpoczyna się na stanowisku egzekutora sądowego z uposażeniem według grupy XIII, a przejście do wyższej grupy uposażenia, lub też na wyższe stanowisko wymienione w tabeli § 1, odbywa się na ogólnych zasadach dotyczących awansu (art. 107 ustawy z dnia 17 lutego 1922 r. o państwowej służbie cywilnej).
Minister Sprawiedliwości ustala w porozumieniu z Prezesem Rady Ministrów i Ministrem Skarbu na każdy rok budżetowy wykaz stanowisk wymienionych w tabeli § 1, na które może nastąpić nominacja na stałe.
Funkcjonarjuszy, którzy w dniu wejścia w życie rozporządzenia niniejszego posiadają nominacje na podurzędników sądowych i pełnią czynności egzekucyjne na podanym w § 1 obszarze, zalicza się do grup uposażenia, ustalonych w tabeli § 1, przy równoczesnem ich przemianowaniu według podanych niżej zasad:

Funkcjonarjusze wyżej wymienieni, którzy w dniu wejścia w życie niniejszego rozporządzenia posiadają:

1)
mniej niż 10 lat służby w charakterze podurzędników sądowych,-otrzymują stanowisko egzekutorów sądowych w XIII grupie uposażenia;
2)
powyżej 10 lat służby w tym charakterze,-otrzymują stanowisko egzekutorów sądowych w XII grupie uposażenia;
3)
powyżej 20 lat służby w tym charakterze,-otrzymują stanowisko starszych egzekutorów sądowych w XI grupie uposażenia.
Ci funkcjonariusze niżsi, którzy wskutek zaliczenia do grup uposażenia w myśl postanowień ustalonych w poprzednim paragrafie uzyskują grupą uposażenia wyższą od dotychczasowej, otrzymują w nowej grupie uposażenia zasadniczo szczebel a.

O ileby jednak uposażenie dotychczas przez nich pobierane było wyższe od uposażenia szczebla a nowej grupy, otrzymują w nowej grupie szczebel odpowiadający co do ilości punktów dotychczasowemu uposażeniu.

U funkcjonarjuszów niższych, którzy przy zaliczeniu w myśl § 4 rozporządzenia niniejszego otrzymają w wyższej grupie uposażenia szczebel co do ilości punktów wyższy od szczebla dotychczas posiadanego, liczy się termin posunięcia do następnego szczebla od dnia 1 lipca 1927 r.

O ile funkcjonarjusz niższy przy zaliczeniu w myśl § 4 otrzyma szczebel równy co do ilości punktów szczeblowi dotychczasowemu, dla posunięcia do wyższego szczebla miarodajny jest termin ustalony w dotychczas posiadanym szczeblu.

Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem 1 sierpnia 1927 r., i obowiązuje w okręgach sądów apelacyjnych w Krakowie, we Lwowie i w okręgu sądu okręgowego w Cieszynie.

Równocześnie tracą moc obowiązującą wszystkie przepisy wydane w przedmiocie objętym niniejszem rozporządzeniem.