Zaliczanie rzemieślnikom okresów faktycznego wykonywania niektórych rodzajów usług do okresów ubezpieczenia.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1972.51.329

Akt utracił moc
Wersja od: 11 grudnia 1972 r.

ROZPORZĄDZENIE
RADY MINISTRÓW
z dnia 5 grudnia 1972 r.
w sprawie zaliczania rzemieślnikom okresów faktycznego wykonywania niektórych rodzajów usług do okresów ubezpieczenia.

Na podstawie art. 64 ustawy z dnia 8 czerwca 1972 r. o ubezpieczeniu społecznym rzemieślników (Dz. U. Nr 23, poz. 165) zarządza się, co następuje:
1.
Rzemieślnikom objętym ubezpieczeniem społecznym na podstawie przepisów ustawy z dnia 8 czerwca 1972 r. o ubezpieczeniu społecznym rzemieślników (Dz. U. Nr 23, poz. 165) zalicza się do okresu ubezpieczenia, wymaganego do uzyskania emerytury lub renty; okresy faktycznego wykonywania w okresie od wyzwolenia do dnia 1 stycznia 1973 r. w miejscowościach do 10 tysięcy mieszkańców usług dla ludności rolniczej w zakresie:
1)
bednarstwa,
2)
blacharstwa,
3)
ciesielstwa,
4)
dekarstwa,
5)
dekatyzowania,
6)
dziewiarstwa (na drutach i szydełkiem),
7)
elektromechaniki,
8)
fotografowania,
9)
fryzjerstwa,
10)
garncarstwa,
11)
gręplarstwa,
12)
kołodziejstwa,
13)
koszykarstwa,
14)
kowalstwa,
15)
krawiectwa miarowego,
16)
maglowania,
17)
mechaniki maszyn,
18)
młynarstwa,
19)
murarstwa,
20)
obsługi maszynowej produkcji rolniczej i ogrodniczej,
21)
oczyszczania ścieków i wywozu nieczystości,
22)
ostrzenia noży, lutowania i drutowania naczyń,
23)
plisowania,
24)
powroźnictwa,
25)
prania i prasowania,
26)
repasacji pończoch,
27)
rymarstwa,
28)
stolarstwa,
29)
studniarstwa,
30)
szewstwa miarowego i naprawkowego,
31)
szklenia otworów budowlanych,
32)
ślusarstwa,
33)
tartacznictwa,
34)
utrzymania i pielęgnacji zwierząt,
35)
wędzenia ryb,
36)
wydobywania torfu,
37)
wypalania cegły,
38)
wytłaczania oleju,
39)
zegarmistrzostwa,
40)
zduństwa.
2.
Okresy faktycznego wykonywania usług, o których mowa w ust. 1, zalicza się, jeżeli dochód uzyskiwany z tytułu wykonywania tych usług stanowił główne źródło utrzymania.
3.
Zaliczanie okresów, o których mowa w ust. 1, następuje na wniosek rzemieślnika.
4.
Zaliczenie do okresów ubezpieczenia okresów, o których mowa w ust. 1, następuje w razie zgłoszenia w tej sprawie wniosku w terminie do dnia 31 grudnia 1976 r. oraz pod warunkiem, że rzemieślnik przed tym terminem objęty był ubezpieczeniem na podstawie ustawy wymienionej w ust. 1.
5.
Przez faktyczne wykonywanie usług należy rozumieć wykonywanie ich bez posiadania uprawnienia przemysłowego.
Za okres faktycznego wykonywania usług może być uznany również okres prowadzenia działalności zbliżonej do działalności określonej w § 1 ust. 1.
1.
Dowodami stwierdzającymi okres faktycznego świadczenia usług mogą być następujące dokumenty:
1)
zaświadczenie organu finansowego prezydium właściwej rady narodowej - w razie opłacania podatku od wykonywanej działalności,
2)
zaświadczenie właściwego cechu.
2.
Jeżeli organ finansowy prezydium właściwej rady narodowej lub właściwy cech nie mogą potwierdzić okresu faktycznego świadczenia usług lub okres ten mogą potwierdzić tylko częściowo, środkiem dowodowym mogą być inne dokumenty, a w razie ich braku - zeznania świadków, które powinny być dołączone do wniosku, o którym mowa w § 1 ust. 3.
1.
Zaliczenia okresów, o których mowa w § 1 ust. 1 i 2, dokonują komisje działające przy izbach rzemieślniczych, powołane przez te izby.
2.
W skład komisji, o których mowa w ust. 1, wchodzą przedstawiciele organów do spraw handlu, przemysłu i usług prezydiów właściwych wojewódzkich rad narodowych (rad narodowych miast wyłączonych z województw), izb rzemieślniczych oraz oddziałów Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.
3.
Orzeczenia o zaliczeniu podlegają wpisowi do legitymacji ubezpieczeniowych rzemieślników. Wpisów dokonują właściwe oddziały Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.
Traci moc rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 2 sierpnia 1969 r. w sprawie zasad i trybu zaliczania rzemieślnikom okresów faktycznego wykonywania niektórych rodzajów usług do okresów ubezpieczenia (Dz. U. Nr 23, poz. 166).
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.