Zaliczanie nauczycieli do kategorii zatrudnienia.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1957.27.119

Akt utracił moc
Wersja od: 8 maja 1957 r.

ROZPORZĄDZENIE
RADY MINISTRÓW
z dnia 10 maja 1957 r.
w sprawie zaliczania nauczycieli do kategorii zatrudnienia.

Na podstawie art. 9 ust. 2 dekretu z dnia 25 czerwca 1954 r. o powszechnym zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin (Dz. U. z 1956 r. Nr 43, poz. 200) zarządza się, co następuje:
1.
Do I kategorii zatrudnienia zalicza się okresy zatrudnienia:
1)
pracowników pedagogicznych, wymienionych w art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 27 kwietnia 1956 r. o prawach i obowiązkach nauczycieli (Dz. U. Nr 12, poz. 63), w określonych w tym przepisie szkołach, zakładach i placówkach państwowych oraz przekazanych Centrali Rolniczej Spółdzielni "Samopomoc Chłopska" i Centralnemu Związkowi Spółdzielczości Pracy;
2)
w administracji szkolnej, do której nauczyciel przeszedł z zatrudnienia określonego w pkt 1.
2.
Do I kategorii zatrudnienia zalicza się również okresy urlopów bezpłatnych udzielonych pracownikom wymienionym w ust. 1 dla celów oświatowych, naukowych lub dla prac w Związku Nauczycielstwa Polskiego.
3.
Zatrudnienie pracowników wymienionych w ust. 1 zalicza się do I kategorii zatrudnienia, jeżeli było wykonywane:
1)
w pełnym wymiarze zajęć albo
2)
w łącznym wymiarze nie mniejszym niż 50% obowiązkowego wymiaru zajęć.
1.
Do I kategorii zatrudnienia zalicza się również okresy zatrudnienia w niepaństwowych szkołach, zakładach i placówkach wychowawczych i szkoleniowych w charakterze pracowników pedagogicznych, jeśli pracownik przeszedł z tego zatrudnienia do zatrudnienia, o którym mowa w § 1 ust. 1.
2.
Przepis § 1 ust. 2 stosuje się odpowiednio.
Pracownika pedagogicznego ubiegającego się o rentę starczą lub inwalidzką (w razie inwalidztwa powstałego z innych przyczyn niż wypadek w zatrudnieniu lub choroba zawodowa) uważa się za pracownika I kategorii zatrudnienia, jeżeli zatrudnienie w tej kategorii było wykonywane:
1)
przed powstaniem prawa do renty oraz
2)
co najmniej przez:
a)
15 lat, jeśli pracownik ubiega się o rentę starczą,
b)
5 lat w okresie ostatnich 10 lat przed ustaniem zatrudnienia, jeśli pracownik ubiega się o rentę inwalidzką.
Pracownika, który ostatnio przed powstaniem prawa do renty starczej lub inwalidzkiej nie wykonywał zatrudnienia I kategorii, zalicza się do pracowników I kategorii zatrudnienia, jeżeli pracownik wykonywał zatrudnienie w I kategorii przez okres wymagany dla uzyskania renty starczej (25 lat - mężczyźni, 20 lat - kobiety) albo jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:
1)
zatrudnienie w I kategorii było wykonywane przez pracownika ubiegającego się o rentę:
a)
starczą - co najmniej przez 15 lat,
b)
inwalidzką - co najmniej przez 10 lat;
2)
pracownik został przeniesiony do pracy w II kategorii zatrudnienia ze względu na stan zdrowia, w drodze wyboru, przeniesienia służbowego lub innego zarządzenia i zatrudnienie to wykonywał ostatnio przed powstaniem prawa do renty.
Okresy wymienione w art. 8 dekretu z dnia 25 czerwca 1954 r. o powszechnym zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin (Dz. U. z 1956 r. Nr 43, poz. 200) zalicza się do okresów zatrudnienia wymaganych do uzyskania renty, tak jak zatrudnienie w II kategorii, z wyjątkiem tych okresów służby wojskowej, które w myśl obowiązujących przepisów podlegają zaliczeniu do I kategorii zatrudnienia. Jeżeli jednak pracownik bezpośrednio przed okresami wymienionymi w art. 8 dekretu wykonywał zatrudnienie w I kategorii, okresy te zalicza się tak jak zatrudnienie w I kategorii zatrudnienia.
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 8 maja 1956 r.