Dział 2 - PLANOWANIE I GOSPODARKA W SŁUŻBIE ZDROWIA I JEJ ZAKŁADACH SPOŁECZNYCH. - Zakłady społeczne służby zdrowia i planowa gospodarka w służbie zdrowia.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1948.55.434

Akt utracił moc
Wersja od: 27 maja 1990 r.

Dział  II.

PLANOWANIE I GOSPODARKA W SŁUŻBIE ZDROWIA I JEJ ZAKŁADACH SPOŁECZNYCH.

1.
Minister Zdrowia obejmuje swoim projektem planu odcinkowego do narodowego planu gospodarczego całokształt planu w zakresie służby zdrowia.
2.
Ministrowie, których zakres działania obejmuje sprawy służby zdrowia, przesyłają projekty swoich planów w tej dziedzinie Ministrowi Zdrowia, który uzgadnia je z właściwymi ministrami z uwzględnieniem wytycznych w zakresie podstawowych zadań narodowego planu gospodarczego i włącza do projektu swego planu odcinkowego, który składa Centralnemu Urzędowi Planowania.
3.
Sposób i tryb planowania w zakresie służby zdrowia ustali instrukcja Prezesa Centralnego Urzędu Planowania, wydana w porozumieniu z Ministrem Zdrowia i właściwymi ministrami.
4.
Organizacja wykonania planów w zakresie służby zdrowia i nadzór nad ich wykonaniem należy do właściwych ministrów, działających w tym zakresie łącznie z Ministrem Zdrowia, któremu przysługuje nadzór nad wykonaniem całokształtu planu w zakresie służby zdrowia. Prezes Centralnego Urzędu Planowania współdziała z Ministrem Zdrowia i właściwymi ministrami w zakresie, potrzebnym do wzajemnej koordynacji wykonania tych planów odcinkowych.
1.
Minister Zdrowia ustala w porozumieniu z właściwymi ministrami plany rozmieszczenia (sieć) zakładów społecznych służby zdrowia.
2.
Nowe zakłady mogą być tworzone tylko w ramach planu rozmieszczenia.
1.
Zakłady społeczne służby zdrowia tworzą łącznie jednolitą całość, powołaną do zapewnienia ludności pomocy leczniczej na najwyższym poziomie wiedzy lekarskiej, a przede wszystkim osobom, uprawnionym na podstawie szczególnych tytułów do korzystania z tej pomocy, do wydawania orzeczeń lekarskich o stanie zdrowia, utracie zdolności do pracy lub zarobkowania oraz do prowadzenia akcji w zakresie zapobiegania chorobom - przy racjonalnym wykorzystaniu w tych celach środków materialnych i sił fachowych.
2.
Działalność zakładów społecznych służby zdrowia opiera się na zasadach: łączenia lecznictwa z akcją zapobiegania chorobom, współpracy i wzajemnego uzupełniania się zakładów pomocy otwartej i zamkniętej, terenowej współpracy i uzupełniania się działalności zakładów, udziału zakładów o bardziej zróżnicowanej specjalizacji w fachowym nadzorze nad innymi zakładami leczniczymi.
3.
W szpitalach, będących zakładami społecznymi służby zdrowia, niedozwolony jest podział na klasy.
4.
Szczegółowe przepisy w zakresie, przewidzianym w ust. 1 i 2, określi rozporządzenie Ministra Zdrowia, wydane w porozumieniu z właściwymi ministrami, a przy określaniu kategorii osób uprawnionych przede wszystkim na podstawie szczególnych tytułów do korzystania z pomocy leczniczej zakładów społecznych służby zdrowia - również po wysłuchaniu opinii Komisji Centralnej Związków Zawodowych.
1.
Minister Zdrowia wyda w porozumieniu z właściwymi ministrami w drodze rozporządzenia przepisy o organizacji, zasadach działalności oraz warunkach korzystania ze świadczeń zakładów leczniczych państwowych, samorządowych i wymienionych w art. 1 ust. 2 i 3.
2.
Wysokość opłat, pobieranych w zakładach leczniczych samorządu terytorialnego oraz w zakładach, wymienionych w art. 1 ust. 2 i 3, ustala Minister Zdrowia w porozumieniu z Ministrem Skarbu i innymi właściwymi ministrami w drodze rozporządzenia.
3.
Wysokość opłat w państwowych szpitalach publicznych ustala Minister Zdrowia w porozumieniu z Ministrem Skarbu.
1.
Budżety zakładów społecznych służby zdrowia i inne w zakresie lecznictwa i zapobiegania chorobom opracowuje się i ustala przy współudziale i po wysłuchaniu opinii Ministra Zdrowia bądź władz mu podległych.
2.
Minister Zdrowia w porozumieniu z właściwymi ministrami wyda instrukcję o zasadach opracowywania budżetów i uprawnieniach swoich przedstawicieli oraz władz mu podległych.
1.
Minister Zdrowia ustala dla zakładów społecznych służby zdrowia:
1)
normy obsady personalnej i inne w zakresie gospodarki,
2)
zasady regulaminów wewnętrznych,
3)
wytyczne z zakresu statystyki i planowania.
2.
Minister Zdrowia wydaje w porozumieniu z właściwymi ministrami przepisy, przewidziane w ust. 1, a przewidziane w pkt 3 - nadto po porozumieniu z Prezesem Centralnego Urzędu Planowania, w zakresie zaś statystyki - po zasięgnięciu opinii Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego.
1.
Minister Zdrowia łącznie z właściwymi ministrami sporządza projekt finansowania szczegółowego planu gospodarczego w zakresie służby zdrowia ze wskazaniem odpowiednich planów finansowych, z których wydatki te mają być pokryte (budżet państwowy, budżety związków samorządu terytorialnego, budżety instytucji ubezpieczeń społecznych, środki własne instytucji, wymienionych w art. 1 ust. 2 i 3, i inne).
2.
Jeżeli w związku z wykonaniem zadań, wynikających z realizacji przepisów niniejszej ustawy - instytucje, utrzymujące zakłady społeczne służby zdrowia, będą musiały ponosić wydatki, przekraczające ich możliwości finansowe - otrzymują one odpowiednią pomoc ze Skarbu Państwa w ramach kredytów, przewidzianych na ten cel w budżecie.
3.
Zasady udzielania przewidzianej w ust. 2 pomocy związkom samorządu terytorialnego ustala się na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 9 marca 1948 r. o samorządowym funduszu wyrównawczym (Dz. U. R. P. Nr 16, poz. 111), zasady zaś udzielania tej pomocy innym instytucjom określi Minister Zdrowia w porozumieniu z Ministrem Skarbu.