Rozdział 2 - Planowe rozmieszczenie pracowników służby zdrowia. - Zakłady społeczne służby zdrowia i planowa gospodarka w służbie zdrowia.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1948.55.434

Akt utracił moc

Wersja od: 27 maja 1990 r.

Rozdział  2.

Planowe rozmieszczenie pracowników służby zdrowia.

Art.  25.

1. W celu planowego rozmieszczenia lekarzy i zapewnienia należytej obsady personalnej społecznym zakładom służby zdrowia Minister Zdrowia ustala w drodze rozporządzenia - po zasięgnięciu opinii właściwych rad narodowych i Komisji Centralnej Związków Zawodowych, bądź za jej zgodą Związku Zawodowego Pracowników Służby Zdrowia - ogólne bądź oddzielne dla poszczególnych specjalności normy ilościowe lekarzy, dopuszczonych do wykonywania praktyki lekarskiej w poszczególnych miejscowościach lub okręgach.

2. Rozporządzenie Ministra Zdrowia:

1) określi postępowanie w przypadkach, gdy liczba lekarzy, którzy zgłosili zamiar osiedlenia się dla wykonywania praktyki lekarskiej w poszczególnej miejscowości lub okręgu, jest większa od liczby, potrzebnej do wypełnienia normy ilościowej, ustalonej na podstawie ust. 1, przy czym rozporządzenie to może przewidywać konkurs,

2) ustali warunki, pod którymi mogą być udzielane zezwolenia na przekroczenie norm dla celów dokształcania się lub z innych ważnych względów publicznych.

3. Lekarze, powołani czasowo do służby wojskowej, zachowują prawo powrotu do wykonywania praktyki lekarskiej w miejscowości, w której przed powołaniem do niej - w ramach norm, przewidzianych w ust. 1 - wykonywali tę praktykę.

4. Rozporządzenie Ministra Zdrowia, wydane w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej, określi, w jakich przypadkach lekarze zwolnieni z zawodowej służby wojskowej mogą obrać sobie - niezależnie od ustalonych norm - miejsce wykonywania praktyki lekarskiej w miejscowościach lub okręgach, w których ostatnio przez dłuższy czas pełnili służbę wojskową.

5. Zezwolenia dla celów dokształcania upoważniają wyłącznie do wykonywania zawodu w zakładach społecznych służby zdrowia i nie mogą być wydawane na okres dłuższy, niż jest to konieczne dla dokształcenia.

Art.  26.

Przepisy art. 25 stosuje się odpowiednio do lekarzy-dentystów, felczerów, techników i uprawnionych techników dentystycznych oraz położnych.

Art.  27.

1. Lekarze, lekarze-dentyści, felczerzy. technicy i uprawnieni technicy dentystyczni, położone oraz pielęgniarki (pielęgniarze) obowiązani są w miejscowościach ich zamieszkania bądź wykonywania zawodu - do pracy w zakładach społecznych służby zdrowia, w zakładach opieki społecznej i wychowawczych oraz w lecznictwie instytucji ubezpieczeń społecznych, a farmaceuci - w aptekach, zaliczonych do zakładów społecznych służby zdrowia (art. 1 ust. 4) za wynagrodzeniem, ustalonym na podstawie art. 24.

2. Minister Zdrowia ustali:

1) w porozumieniu z właściwymi ministrami w drodze rozporządzenia, po zasięgnięciu opinii Komisji Centralnej Związków Zawodowych, bądź za jej zgodą Związku Zawodowego Pracowników Służby Zdrowia, ile godzin dziennie, bądź w innych okresach czasu, poszczególne kategorie pracowników służby zdrowia są obowiązane do oznaczonej w ust. 1 pracy,

2) zasady i warunki tej pracy oraz przypadki zwolnień od tego obowiązku.

3. Pracownicy służby zdrowia - nie zatrudnieni w pracy, określonej w ust. 1, jak również zatrudnieni nie w pełnym zakresie norm czasu, ustalonym na podstawie ust. 2 - mogą być w ramach tych norm zarządzeniami wojewódzkiej władzy administracji ogólnej (służby zdrowia) powołani do takiej pracy w miejscowości ich zamieszkania bądź wykonywania zawodu.

4. 10 Jeżeli kwalifikacje zawodowe, posiadane przez pracownika służby zdrowia w związku z dotychczasowym zatrudnieniem, nie są odpowiednio wykorzystane, Minister Zdrowia - w porozumieniu z ministrem, wykonującym zarząd lub nadzór nad zakładem pracy, w którym pracownik służby zdrowia jest zatrudniony, może zlecić pracownikowi podjęcie pracy w innym określonym zakładzie społecznym służby zdrowia, położonym w jego miejscu zamieszkania bądź wykonywania praktyki, stosownie do posiadanych przez tego pracownika kwalifikacji.

5. 11 W przypadku, przewidzianym w ust. 4, stosunek służbowy (stosunek pracy) pracownika z wskazanym zakładem dotychczasowego zatrudnienia rozwiązuje się z samego prawa z dniem określonym w zleceniu.

6. 12 Pracownik, zatrudniony na podstawie zlecenia, określonego w ust. 4, nie może wypowiedzieć stosunku służbowego (stosunku pracy) przed upływem dwóch lat od dnia objęcia służby (pracy). Wcześniejsze wypowiedzenie może nastąpić za zgodą Ministra Zdrowia bądź upoważnionej przez niego władzy.

7. 13 Zasady powoływania na stanowiska w zakładach społecznych służby zdrowia, ustalone na podstawie art. 22 ust. 2, nie mają zastosowania przy obsadzie stanowisk przez lekarzy, zobowiązanych do pracy na podstawie zlecenia, określonego w ust. 4.

Art.  28.

Minister Zdrowia wyda w drodze rozporządzenia przepisy o:

1) rejestracji uprawnień do wykonywania praktyki lekarskiej i innych zawodów służby zdrowia,

2) zgłaszaniu rozpoczęcia praktyki i zaprzestania jej wykonywania,

3) obowiązku zawiadamiania właściwych władz administracji ogólnej (służby zdrowia) o zmianach adresu i miejsca wykonywania praktyki.

¹⁰ Art. 27 ust. 4 zmieniony przez art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 18 lipca 1950 r. (Dz.U.50.36.327) zmieniającej nin. ustawę z dniem 26 sierpnia 1950 r.

¹¹ Art. 27 ust. 5 dodany przez art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 18 lipca 1950 r. (Dz.U.50.36.327) zmieniającej nin. ustawę z dniem 26 sierpnia 1950 r.

¹² Art. 27 ust. 6 dodany przez art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 18 lipca 1950 r. (Dz.U.50.36.327) zmieniającej nin. ustawę z dniem 26 sierpnia 1950 r.

¹³ Art. 27 ust. 7 dodany przez art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 18 lipca 1950 r. (Dz.U.50.36.327) zmieniającej nin. ustawę z dniem 26 sierpnia 1950 r.