Zakłady budżetowe.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1991.42.183

Akt utracił moc
Wersja od: 1 stycznia 1999 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA FINANSÓW
z dnia 8 maja 1991 r.
w sprawie zakładów budżetowych. *

Na podstawie art. 16 ust. 6 ustawy z dnia 5 stycznia 1991 r. - Prawo budżetowe (Dz. U. Nr 4, poz. 18 i Nr 34, poz. 150) zarządza się, co następuje:
1.
Rozporządzenie określa tryb tworzenia oraz szczegółowe zasady gospodarki finansowej zakładów budżetowych będących państwowymi jednostkami organizacyjnymi.
2.
Jednostki organizacyjne gmin będące zakładami budżetowymi stosują zasady gospodarki finansowej określone w rozporządzeniu zgodnie z art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 5 stycznia 1991 r. - Prawo budżetowe (Dz. U. Nr 4, poz. 18 i Nr 34 , poz. 150).
1.
Zakład budżetowy tworzy się, z zastrzeżeniem art. 16 ust. 7 ustawy z dnia 5 stycznia 1991 r. - Prawo budżetowe, na podstawie decyzji dysponenta części budżetowej.
2.
Przepis ust. 1 stosuje się także do państwowych zakładów budżetowych prowadzonych w ramach zadań zleconych gminom.
3.
Decyzja, o której mowa w ust. 1, powinna określać:
1)
nazwę i siedzibę jednostki organizacyjnej, która ma być zakładem budżetowym,
2)
podstawę prawną działania zakładu budżetowego,
3)
przedmiot działalności,
4)
właściwą część budżetu, z którą zakład będzie się rozliczał,
5)
źródła przychodów oraz przeznaczenie rozchodów,
6)
stan wyposażenia w środki obrotowe.
4.
Decyzja o utworzeniu zakładu budżetowego może przewidywać prowadzenie działalności przez wyodrębnione organizacyjnie oddziały tego zakładu ze wskazaniem ich liczby i lokalizacji.
5.
Nowo utworzonemu zakładowi budżetowemu może być przyznana jednorazowa dotacja z budżetu na pierwsze wyposażenie w środki obrotowe.
1.
Jeżeli zakład budżetowy nie spełnia warunków określonych w art. 16 ust. 2 pkt 1 ustawy - Prawo budżetowe, organ, który powołał ten zakład, wydaje decyzję o jego likwidacji lub przekształceniu w jednostkę budżetową, włączając przychody i rozchody do budżetu najpóźniej do 31 grudnia danego roku.
2.
Przepis ust. 1 nie ma zastosowania do przypadków, o których mowa w art. 16 ust. 3 i 4 ustawy - Prawo budżetowe.
1.
Zakład budżetowy posiada odrębny rachunek bankowy.
2.
Z rachunku zakładu budżetowego można dokonywać wypłat do wysokości środków zgromadzonych na tym rachunku.
3.
Decyzja o likwidacji zakładu budżetowego stanowi dla banku podstawę do zamknięcia rachunku oraz przekazania środków finansowych, pozostałych po dokonaniu rozliczeń likwidacyjnych, na dochody budżetu państwa.
1.
Podstawą gospodarki finansowej zakładu budżetowego jest roczny plan finansowy, obejmujący przychody i rozchody oraz stan środków obrotowych i rozliczenia z budżetem.
2.
Plan finansowy zakładu budżetowego zatwierdza kierownik zakładu z zachowaniem kwot wpłat do budżetu, dotacji z budżetu, wynagrodzeń i innych wydatków, których wysokość określona została dyrektywnie na podstawie odrębnych przepisów.
3.
Zakład budżetowy stosuje w planowaniu, ewidencji i sprawozdawczości dla poszczególnych rodzajów przychodów i rozchodów podziałki określone w przepisach o klasyfikacji dochodów i wydatków budżetowych.
4.
Zasady opracowywania planów finansowych zakładów budżetowych oraz wzory tych planów regulują przepisy dotyczące opracowania projektu budżetu państwa.
1.
Planowany stan środków obrotowych na koniec roku nie może przekraczać normatywu zapasów materiałów powiększonego nie więcej niż o 1/12 część rocznych planowanych kosztów wynagrodzeń i pochodnych od wynagrodzeń.
2.
Wytyczne do ustalenia normatywu zapasów materiałowych określa właściwy minister, wyznaczając wskaźniki w dniach dla poszczególnych grup zapasów w powiązaniu z rozmiarami produkcji i usług w taki sposób, aby nie przyczyniały się do gromadzenia nadmiernych i zbędnych zapasów.
3.
Normatyw zapasów materiałowych (materiały, produkcja w toku, wyroby gotowe) zakładu budżetowego ustala kierownik zakładu na podstawie wytycznych, o których mowa w ust. 2.
1.
Zakład budżetowy planuje jako wpłatę do budżetu różnicę między sumą planowanych przychodów powiększonych o planowany stan środków obrotowych na początek roku a sumą planowanych rozchodów powiększonych o planowany stan środków obrotowych na koniec roku.
2.
Wpłaty do budżetu nadwyżek środków obrotowych zakładów budżetowych są przekazywane do budżetu co kwartał w terminie 20 dni po zakończeniu kwartału, a za IV kwartał zaliczkowo w terminie do dnia 20 grudnia.
3.
Wpłat do budżetu nadwyżek środków obrotowych za pierwsze trzy kwartały dokonuje się w takim stosunku procentowym do faktycznie osiągniętych przychodów, w jakim pozostaje roczna planowana wpłata do rocznych planowanych przychodów. Wpłatę zaliczkową za IV kwartał ustala się w wysokości wpłaty za III kwartał.
4.
W terminie 5 dni po przyjęciu rocznego sprawozdania finansowego zakład budżetowy wpłaca do budżetu różnicę między faktycznym a planowanym stanem środków obrotowych na koniec roku.
5.
Przepis ust. 4 ma zastosowanie również do zakładów budżetowych, których plany finansowe nie przewidują wpłaty do budżetu.
1.
Dotacje z budżetu dla państwowego zakładu budżetowego mogą być planowane w zakresie i na zasadach określonych na podstawie art. 16 ust. 3 i 4 ustawy - Prawo budżetowe, a w 1991 r., do czasu określenia tego zakresu i zasad - zgodnie z zasadami określonymi w zarządzeniu Ministra Finansów z dnia 29 maja 1989 r. w sprawie zakładów budżetowych (Monitor Polski Nr 19, poz. 129, z 1990 r. Nr 41, poz. 318 i z 1991 r. Nr 1, poz. 5).
2.
Zakłady budżetowe korzystające z dotacji nie przekazują do budżetu wpłat nadwyżek środków obrotowych, o których mowa w § 7, lecz kwoty należne budżetowi z tego tytułu są potrącane w całości z należnych zakładom budżetowym dotacji na II kwartał oraz ewentualnie na dalsze kwartały przez jednostki przekazujące te dotacje.
1.
W planie finansowym zakładu budżetowego mogą być dokonywane zmiany w ciągu roku lub mogą być realizowane wyższe od planowanych przychody i rozchody bez zmiany planu, pod warunkiem że nie spowoduje to zmniejszenia wpłat do budżetu ani zwiększenia dotacji z budżetu.
2.
Inne niż wymienione w ust. 1 zmiany planu finansowego mogą być dokonywane tylko po uprzednim wprowadzeniu w obowiązującym trybie zmian w budżecie.
3.
Zasady zwiększania wynagrodzeń regulują odrębne przepisy.
1.
Oddziały zakładu budżetowego, o których mowa w § 2 ust. 4, mogą prowadzić gospodarkę finansową na podstawie własnych planów finansowych i posiadać własne rachunki bankowe.
2.
Kierownik zakładu budżetowego zatwierdza plany finansowe oddziałów zakładu.
3.
Zmiany planów finansowych oddziałów zakładu budżetowego mogą być dokonywane z zachowaniem przepisów § 9.
4.
Oddział zakładu budżetowego, który zgodnie z planem finansowym ma przekazywać środki finansowe na rachunek zakładu budżetowego, dokonuje tych wpłat na zasadach określonych w § 7 w terminach określonych przez kierownika zakładu budżetowego.
Przepisy dotyczące ministrów stosuje się również do innych dysponentów wyodrębnionych części budżetu państwa.
Jednostki organizacyjne gmin będące zakładami budżetowymi stosują zasady gospodarki finansowej określone w rozporządzeniu, z tym że:
1)
przepisy dotyczące ministrów odnoszą się do zarządów gmin, a przepis § 2 ust. 1 odnosi się do rady gminy,
2)
określenie "budżet państwa" lub "właściwy budżet" oznacza budżet gminy,
3)
uprawnienia i obowiązki przypisane kierownikom zakładów budżetowych zarząd gminy może zastrzec dla siebie,
4)
zarząd gminy może ustalić inne zasady planowania i rozliczania środków obrotowych niż określone w § 6 ust. 1, § 7 oraz § 8 ust. 2.
Traci moc zarządzenie Ministra Finansów z dnia 29 maja 1989 r. w sprawie zakładów budżetowych (Monitor Polski Nr 19, poz. 129, z 1990 r. Nr 41, poz. 318 i z 1991 r. Nr 1, poz. 5).
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.
* Z dniem 1 stycznia 1999 r. rozporządzenie zachowuje moc w części niesprzecznej z ustawą z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz.U.98.155.1014), nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2000 r. - zobacz art. 202 ust. 2 powołanej ustawy.