Zakładowy fundusz nagród.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1979.4.21 t.j.

Akt utracił moc

Wersja od: 28 grudnia 1984 r.

ROZPORZĄDZENIE

RADY MINISTRÓW

z dnia 1 października 1973 r.

w sprawie zakładowego funduszu nagród. ^*

Na podstawie art. 1 ust. 2, art. 3 ust. 2, art. 10 pkt 3 oraz art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o zasadach tworzenia i podziału zakładowego funduszu nagród oraz zakładowych funduszów socjalnego i mieszkaniowego (Dz. U. Nr 27, poz. 150) w porozumieniu z Centralną Radą Związków Zawodowych zarządza się, co następuje:

§ 1. Rozporządzenie stosuje się do:

1) państwowych jednostek organizacyjnych, o których mowa w art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o zasadach tworzenia i podziału zakładowego funduszu nagród oraz zakładowych funduszów socjalnego i mieszkaniowego (Dz. U. Nr 27, poz. 150), zwanej dalej "ustawą",

2) central jednostek wprowadzających na podstawie przepisów szczególnych kompleksowe zasady systemu ekonomiczno-finansowego (jednostki inicjujące).

§ 2. 1  

1. 2 Zakładowy fundusz nagród za 1984 r. ustala się jako sumę wypłaconych indywidualnych nagród.

2. Indywidualna nagroda dla pracownika obliczana jest na podstawie obowiązującego wskaźnika odpisu na zakładowy fundusz nagród.

§  3.

1. Wskaźnik, o którym mowa w art. 2 ust. 1 ustawy, ustala się w sposób następujący:

1) wskaźnik kwoty nagród uzyskany za wyniki roku 1972 z funduszów: zakładowego, za osiągnięcia ekonomiczne załóg lub za osiągnięcia techniczne i ekonomiczne - ustala się w stosunku do funduszu płac roku 1972,

2) wskaźnik zakładowego funduszu nagród za lata 1973-1981 - ustala się w stosunku do funduszu płac danego roku.

2. Coroczne podwyższanie zakładowego funduszu nagród, zgodnie z art. 2 ust. 3 ustawy, następuje przy zastosowaniu wskaźnika ustalonego przez Ministra Pracy, Płac i Spraw Socjalnych w porozumieniu z Ministrem Finansów.

3. Jeżeli w jednostce organizacyjnej w wyniku zmiany zasad wynagradzania oraz wprowadzenia płac wolnych od podatku od wynagrodzeń i składki emerytalnej nastąpiłoby zmniejszenie kwoty naliczonego funduszu nagród, wskaźnik naliczania zakładowego funduszu nagród ulega podwyższeniu do wielkości zapewniającej utrzymanie takiej kwoty zakładowego funduszu nagród, jaka przypadałaby przed zmianą; zasady podwyższania wskaźnika określa Minister Pracy, Płac i Spraw Socjalnych w porozumieniu z Ministrem Finansów.

§ 4. Do wynagrodzenia stanowiącego podstawę ustalania wysokości indywidualnej nagrody, niezależnie od wynagrodzenia określonego w art. 3 ust. 1 ustawy, zalicza się:

1) zasiłek chorobowy z tytułu niezdolności do pracy powstałej na skutek:

a) wypadku przy pracy,

b) wypadku w drodze z pracy lub do pracy,

c) choroby zawodowej,

d) przebywania w szpitalu lub sanatorium,

e) choroby przypadającej w okresie ciąży,

2) zasiłek macierzyński,

3) zasiłek wyrównawczy,

4) wynagrodzenie wypłacane z osobowego funduszu płac za czas efektywnie nie przepracowany w związku ze zwolnieniem od pracy na podstawie przepisów w sprawie zwolnień od pracy w uspołecznionych zakładach pracy, a także przepisów w sprawie zasad kierowania pracowników uspołecznionych zakładów pracy do szkół dla pracujących i na studia dla pracujących w szkołach wyższych, jeżeli przepisy przewidują wypłatę wynagrodzeń za czas tych zwolnień od pracy,

5) wynagrodzenie za okres odbywania ćwiczeń wojskowych obliczone jak za urlop wypoczynkowy.

§ 5. Pracownik spełnia warunek określony w art. 4 ust. 1 ustawy także wówczas, jeżeli rozpoczął pracę nie później niż w ciągu pierwszych dwóch tygodni danego roku i pracował nienagannie do końca tego roku.

§  6.

1. 3 Indywidualne nagrody przyznaje kierownik zakładu pracy w porozumieniu ze statutowymi organami zakładowych organizacji związkowych na podstawie zakładowego regulaminu rozdziału nagród, ustalonego przez organ samorządu załogi.

2. Zakładowy regulamin rozdziału nagród powinien przede wszystkim ustalać kryteria przyznawania nagród za wyniki pracy ze szczególnym uwzględnieniem jakości produkcji. Kryteria te powinny być tak określone, aby ocena wyników pracy następowała z uwzględnieniem stopnia winy pracownika za obniżenie jakości produkcji. Jeżeli ustalenie stopnia winy pracownika za obniżenie jakości produkcji nie jest możliwe ze względu na szczególny charakter organizacji pracy, rozdział nagród następuje przy zastosowaniu kryteriów ustalonych dla pracy zespołowej.

3. 4 Pracownik, który samowolnie nie przystąpił do pracy po dniu 12 grudnia 1981 r., traci prawo do nagrody z zakładowego funduszu nagród za rok 1981.

§ 7. Nagrody z zakładowego funduszu nagród mogą być przyznane także uczniom, z którymi zakład pracy zawarł umowę o naukę zawodu lub przyuczenie do określonej pracy, a zwłaszcza uczniom szczególnie wyróżniającym się w nauce; zasady przyznawania tych nagród powinien określać zakładowy regulamin rozdziału nagród, o którym mowa w § 6.

§  8.

1. Za stanowiska kierownicze, o których mowa w art. 8 ustawy, uważa się stanowiska dyrektora, zastępcy dyrektora oraz głównego księgowego.

2. 5 Organ samorządu załogi na wniosek kierownika zakładu pracy określi inne stanowiska, na których pracownicy są odpowiedzialni za organizację pracy, w rozumieniu przepisu art. 8 ustawy.

3. Jednostka nadrzędna nad zakładem pracy ustala przed rozpoczęciem roku kalendarzowego (obrachunkowego) zadania, od których wykonania uzależnione jest przyznanie nagród pracownikom objętym art. 8 ustawy, jak również ustala zasady zmniejszania nagród w wypadkach niepełnego wykonania wyznaczonych zadań.

4. Zadania, o których mowa w ust. 3, powinny wyznaczać osiągnięcie wskaźników obejmujących całoroczne ogólne wyniki gospodarowania zakładu pracy lub wyników w zakresie innej działalności mającej szczególne znaczenie dla rozwoju zakładu pracy (branży) albo dla zaspokojenia pilnych potrzeb społecznych.

5. Stwierdzenie wykonania wyznaczonych przez jednostkę nadrzędną zadań następuje po ustaleniu wyników finansowych działalności zakładu pracy za rok, za który przysługuje nagroda na podstawie zweryfikowanych i zatwierdzonych sprawozdań finansowych.

6. Wysokość indywidualnych nagród dla pracowników na stanowiskach określonych w ust. 1 zatwierdza jednostka nadrzędna.

§  9.

1. Za lata pracy, o których mowa w art. 9 ustawy, uważa się lata kalendarzowe (obrachunkowe), za które pracownik nabył prawo do nagrody.

2. Z okresów, o których mowa w ust. 1, nie należy wyłączać tych lat kalendarzowych (obrachunkowych), za które pracownik nie otrzymał indywidualnej nagrody w związku z niezachowaniem warunków uprawniających do jej uzyskania.

§  10.

1. 6 Organ samorządu załogi może część naliczonego, lecz nie wykorzystanego zakładowego funduszu nagród, nie większą jednak niż 25% środków, o których mowa w art. 10 ustawy, przeznaczyć na nagrody:

1) dla pracowników, którzy wnieśli szczególnie duży wkład w realizację gospodarczych i społecznych zadań zakładu pracy, dla pracowników, którzy przyczynili się do szybkiego wdrożenia oraz rozwoju produkcji wyrobów o wysokim poziomie nowoczesności i użyteczności, jak też do oszczędności surowców i materiałów,

2) dla najlepszych mistrzów i wychowawców młodzieży.

2. 7 Pozostałą część naliczonego, lecz nie wykorzystanego na nagrody zakładowego funduszu nagród zakład pracy przeznacza na zakładowy fundusz socjalny i zakładowy fundusz mieszkaniowy w proporcjach ustalonych przez organ samorządu załogi.

3. Kwoty ze środków, o których mowa w art. 10 ustawy, nie wykorzystane w roku bieżącym, powiększają środki przeznaczone na ten cel w roku następnym.

4. Wysokość nagrody indywidualnej ze środków, o których mowa w ust. 1, nie może przekroczyć wysokości nagrody przyznanej pracownikowi z zakładowego funduszu nagród według obowiązującego w zakładzie pracy wskaźnika nagród indywidualnych za dany rok kalendarzowy.

5. Podział środków zakładowego funduszu nagród, o którym mowa w art. 10 ustawy, stanowiących różnicę między naliczonym zakładowym funduszem nagród a sumą wypłaconych indywidualnych nagród, następuje po zatwierdzeniu rocznego sprawozdania finansowego.

6. Kwota naliczonego zakładowego funduszu nagród powyżej poziomu tego funduszu ustalonego w wyniku weryfikacji rocznego sprawozdania finansowego zmniejsza środki, o których mowa w art. 10 ustawy, a w razie ich braku - zakładowy fundusz nagród przysługujący za rok następny.

7. Uzupełniający odpis na zakładowy fundusz nagród, ustalony w wyniku weryfikacji rocznego sprawozdania finansowego, zwiększa środki, o których mowa w art. 10 ustawy.

§ 11. 8 Jeżeli w zakładzie pracy nie działa organ samorządu załogi, przewidziane w rozporządzeniu uprawnienia tego organu przysługują statutowym organom zakładowych organizacji związkowych i kierownikowi zakładu pracy, działającym w porozumieniu.

§ 12. Minister Pracy, Płac i Spraw Socjalnych ustala, w jakiej wysokości procentowej w stosunku do funduszu płac przysługuje zakładowy fundusz nagród jednostce organizacyjnej objętej art. 1 ust. 1 ustawy, utworzonej po dniu 1 stycznia 1973 r. w wyniku zmian organizacyjnych.

§ 13. W zakresie unormowanym rozporządzeniem tracą moc:

1) uchwała nr 84 Rady Ministrów z dnia 3 marca 1960 r. w sprawie finansowania wydatków za osiągnięcia ekonomiczne załóg w niektórych państwowych jednostkach organizacyjnych (Monitor Polski Nr 33, poz. 162 z późniejszymi zmianami),

2) uchwała nr 179 Rady Ministrów z dnia 2 czerwca 1960 r. o rozciągnięciu przepisów uchwały nr 84 z dnia 3 marca 1960 r. w sprawie finansowania wydatków za osiągnięcia ekonomiczne załóg w niektórych państwowych jednostkach organizacyjnych na inne jednostki organizacyjne (Monitor Polski Nr 52, poz. 246 z późniejszymi zmianami),

3) uchwała nr 397 Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 1963 r. w sprawie zasad tworzenia funduszu za osiągnięcia ekonomiczne załóg przedsiębiorstw mechanizacji rolnictwa (Monitor Polski z 1963 r. Nr 93, poz. 434 i z 1966 r. Nr 64, poz. 307),

4) uchwała nr 182 Rady Ministrów z dnia 14 lipca 1965 r. w sprawie funduszu za osiągnięcia techniczne i ekonomiczne w zakładach i przedsiębiorstwach doświadczalnych (Monitor Polski z 1968 r. Nr 31, poz. 208).

^* Z dniem 1 lipca 1982 r. nin. rozporządzenie traci moc w odniesieniu do przedsiębiorstw, do których stosuje się przepisy ustawy z dnia 26 lutego 1982 r. o gospodarce finansowej przedsiębiorstw państwowych (Dz.U.82.7.54), zgodnie z § 86 pkt 1 rozporządzenia z dnia 28 czerwca 1982 r. w sprawie szczegółowych zasad gospodarki finansowej przedsiębiorstw państwowych oraz dostosowania przepisów ustawy o gospodarce finansowej przedsiębiorstw państwowych do specyfiki niektórych przedsiębiorstw (Dz.U.82.22.156).

¹ § 2 zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 19 stycznia 1982 r. (Dz.U.82.2.16) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1981 r.

² § 2 ust. 1:

- zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 30 grudnia 1982 r. (Dz.U.83.4.25) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lutego 1983 r.

- zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 28 grudnia 1983 r. (Dz.U.83.73.327) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 grudnia 1983 r.

- zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 27 grudnia 1984 r. (Dz.U.84.58.300) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 28 grudnia 1984 r.

³ § 6 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 24 kwietnia 1981 r. (Dz.U.81.13.62) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 stycznia 1981 r.

⁴ § 6 ust. 3 dodany przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 19 stycznia 1982 r. (Dz.U.82.2.16) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1981 r.

⁵ § 8 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 24 kwietnia 1981 r. (Dz.U.81.13.62) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 stycznia 1981 r.

⁶ § 10 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 3 lit. a) rozporządzenia z dnia 24 kwietnia 1981 r. (Dz.U.81.13.62) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 stycznia 1981 r.

⁷ § 10 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 3 lit. b) rozporządzenia z dnia 24 kwietnia 1981 r. (Dz.U.81.13.62) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 stycznia 1981 r.

⁸ § 11 zmieniony przez § 1 pkt 4 rozporządzenia z dnia 24 kwietnia 1981 r. (Dz.U.81.13.62) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 stycznia 1981 r.