Zakładanie rejestrów dla statków żeglugi śródlądowej, których rejestry zaginęły lub uległy zniszczeniu, oraz opłaty w postępowaniu dotyczącym rejestru statków żeglugi śródlądowej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1949.18.119

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1951 r.

USTAWA

z dnia 9 marca 1949 r.

o zakładaniu rejestrów dla statków żeglugi śródlądowej, których rejestry zaginęły lub uległy zniszczeniu, oraz o opłatach w postępowaniu dotyczącym rejestru statków żeglugi śródlądowej.

Art.  1.

Zaginiony lub zniszczony w rozumieniu niniejszej ustawy jest rejestr, w którym zaginęła lub uległa zniszczeniu jakakolwiek jego część, przeznaczona na wpisy, chyba że z zachowanych akt rejestrowych wynika, że część ta nie zawierała żadnych wpisów.

Art.  2.

Do postępowania o założenie rejestru stosuje się przepisy kodeksu postępowania niespornego, jeżeli przepisy niniejszej ustawy nie stanowią inaczej.

Art.  3.

1. Zaginiony lub zniszczony rejestr istniejącego statku żeglugi śródlądowej podlega ponownemu założeniu na wniosek właściciela statku, wierzyciela, mającego na statku prawo zastawu, lub Skarbu Państwa.

2. Przy współwłasności statku do zgłoszenia wniosku o założenie rejestru uprawniony jest każdy współwłaściciel.

Art.  4.

Do założenia rejestru właściwy jest sąd, w którym rejestr był prowadzony do dnia zaginięcia, lub zniszczenia.

Art.  5.

Wniosek o założenie rejestru winien oprócz danych ogólnych (art. 16 k.p.n.) zawierać:

1) oznaczenie nazwy statku i numeru rejestru, pod którymi statek był zarejestrowany, oraz obecnej jego nazwy;

2) oświadczenie wnioskodawcy, zawierające wskazanie właścicieli statku oraz treść wpisów, które figurowały w rejestrze w dniu jego zaginięcia lub zniszczenia;

3) wskazanie podlegających wpisaniu do rejestru zmian, które nastąpiły po jego zaginięciu lub zniszczeniu.

Art.  6.

Do wniosku należy w miarę możności załączyć uwierzytelniony odpis listu okrętowego lub inne dokumenty, stwierdzające treść nie wykreślonych wpisów, figurujących w rejestrze przed jego zaginięciem lub zniszczeniem, jak również dokumenty na stwierdzenie nie podlegających wpisaniu do rejestru zmian, które nastąpiły po jego zaginięciu lub zniszczeniu.

Art.  7.

1. Po nadaniu biegu wnioskowi o założenie rejestru sąd wysłucha wnioskodawcę w celu ustalenia własności statku i ciążących na nim praw zastawu oraz innych istotnych dla sprawy okoliczności.

2. Jeżeli statek stanowi współwłasność, jak również, gdy właściciel jest reprezentowany przez więcej niż jedną osobę, sąd może poprzestać na wysłuchaniu jednego współwłaściciela lub jednego przedstawiciela właściciela.

Art.  8.

1. Jeżeli zachowały się w całości akta rejestrowe, a ich stan umożliwia odtworzenie treści wszystkich nie wykreślonych wpisów, założenie rejestru nastąpi po wysłuchaniu osoby, będącej według wymienionych akt właścicielem statku, lub jej następcy prawnego, wyłącznie na podstawie tych akt oraz dowodów, dotyczących zmian, które nastąpiły po zaginięciu lub zniszczeniu rejestru.

2. Przy założeniu rejestru w myśl ustępu poprzedzającego winny być uwzględnione także podlegające ujawnieniu w rejestrze zmiany, które nastąpiły po jego zaginięciu lub zniszczeniu.

Art.  9.

Jeżeli odtworzenie nie wykreślonych wpisów, jakie figurowały w zaginionym lub zniszczonym rejestrze, na podstawie akt rejestrowych nie jest możliwe, odtworzenie tych wpisów nastąpi na podstawie listu okrętowego, wyciągów z rejestru i innych dokumentów urzędowych, a w razie ich braku lub niedostateczności - na podstawie wszelkich innych przez prawo przewidzianych dowodów, nie wyłączając dowodu z przesłuchania zainteresowanej strony.

Art.  10.

1. Jeżeli zaginęły lub uległy zniszczeniu części rejestru, przeznaczone na wpisy, określające właścicieli statku i zmiany w stosunkach własności (łam 6 i 7) lub na wpisy praw zastawu (łam 10), a odtworzenie ich na podstawie akt rejestrowych nie jest możliwe, sąd po przeprowadzeniu dochodzeń stosownie do przepisów poprzedzających zarządzi dokonanie obwieszczeń publicznych w budynku sądowym oraz w urzędzie gminnym obranego miejsca postoju (portu macierzystego) statku.

2. W przypadku zaginięcia lub zniszczenia innych części rejestru obwieszczeń się nie zarządza.

Art.  11.

Obwieszczenie powinno zawierać:

1) oznaczenie statku przez podanie jego nazwy i numeru według zaginionego lub zniszczonego rejestru oraz jego cech charakterystycznych,

2) wskazanie imienia i nazwiska lub nazwy osoby, przypisującej sobie prawo własności statku oraz jej adresu,

3) wezwanie do wszystkich, którzy by rościli sobie prawo własności statku lub prawo zastawu na nim, aby we wskazanym w obwieszczeniu terminie zgłosili swe prawa i złożyli lub powołali potrzebne dowody pod rygorem pominięcia ich praw w rejestrze, jaki ma być założony.

Art.  12.

Termin do zgłaszania praw w sądzie, zakreślony w obwieszczeniu, nie może być krótszy od miesiąca i dłuższy od dwu miesięcy.

Art.  13.

Osoby zainteresowane mogą zgłaszać swe prawa w sądzie na piśmie lub do protokółu sądowego.

Art.  14.

W przypadku, gdy zachowała się część rejestru, zachowane w niej nie wykreślone wpisy przenosi się do nowego rejestru, chyba że w toku postępowania sądowego zostanie stwierdzone, iż podstawa ich odpadła.

Art.  15.

Przy założeniu nowego rejestru pomija się wpisy z rejestru wykreślone oraz wpisy, których podstawa prawna odpadła, natomiast uwzględnia się podlegające wpisaniu do rejestru zmiany, które nastąpiły po jego zaginięciu lub zniszczeniu, a które odpowiadają stanowi rzeczy w dniu założenia rejestru.

Art.  16.

W razie niemożności odtworzenia lub dużych trudności w odtworzeniu nie wykreślonych wpisów, zamieszczonych w łamach 2-5 i 8, nawet zgodnych ze stanem rzeczy w dniu założenia rejestru, odpowiednie wpisy do tych łamów nowego rejestru winny być dokonane według stanu rzeczy i danych, istniejących w czasie wydania postanowienia o założeniu rejestru.

Art.  17.

1. Jeżeli w toku postępowania o założenie rejestru wyniknie spór o prawo własności statku, sąd wpisuje według swego uznania jedną ze stron jako właściciela statku, wpisując równocześnie na rzecz drugiej strony ostrzeżenie.

2. Sąd zaniecha wpisania ostrzeżenia na rzecz osoby, zgłaszającej prawo własności do statku, jeżeli roszczenie jej jest oczywiście bezzasadne lub nie zostało niczym uwiarogodnione.

Art.  18.

1. Jeżeli w toku postępowania sądowego zostało zgłoszone prawo zastawu, nie uznane przez osobę, która wykazała swe prawo własności, sąd przed wydaniem postanowienia o założeniu rejestru wezwie tę osobę do złożenia oświadczenia co do zgłoszonego prawa.

2. W razie sporu co do zgłoszonego prawa, jeżeli zostało ono należycie wykazane, sąd wpisze je na rzecz zgłaszającego przy równoczesnym wpisie ostrzeżenia.

Art.  19.

1. Prawa zastawu, które figurowały w zaginionym lub zniszczonym rejestrze, wpisuje się do nowego rejestru z pierwszeństwem, jakie im służyły według poprzedniego rejestru.

2. Prawa zastawu, których wzajemny stosunek pierwszeństwa nie dał się ustalić, wpisane zostaną w nowym rejestrze z równym pierwszeństwem.

3. Jeżeli stopień pierwszeństwa jest sporny, sąd wpisze odpowiednie ostrzeżenie.

Art.  20.

W przypadku zarządzenia obwieszczeń publicznych postanowienie o założeniu rejestru może zapaść dopiero po upływie terminu, zakreślonego w obwieszczeniu.

Art.  21.

W postanowieniu o założeniu rejestru sąd winien ustalić treść wpisów do rejestru.

Art.  22.

1. Z dniem założenia nowego rejestru traci moc rejestr zaginiony lub zniszczony.

2. W razie późniejszego odnalezienia zaginionego rejestru czyni się w nim wzmiankę o założeniu nowego rejestru i składa się go do archiwum.

Art.  23.

Jeżeli w odnalezionym rejestrze mieszczą się wpisy, dotyczące prawa własności lub prawa zastawu, pominięte przy założeniu nowego rejestru, osoby zainteresowane mogą żądać ich wniesienia do nowego rejestru według przepisów o uzgodnieniu treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym.

Art.  24.

Na postanowienie o założeniu rejestru i o dokonaniu w nim wpisu nie służy skarga kasacyjna.

Art.  25.

1. Przepisy niniejszej ustawy stosuje się także do toczących się spraw o odtworzenie zaginionych lub zniszczonych rejestrów statków żeglugi śródlądowej oraz o założenie zamiast nich nowych rejestrów, przy czym wnioski o odtworzenie ich i o założenie nowych rejestrów uznaje się za wnioski o założenie rejestrów w myśl niniejszej ustawy.

2. Rejestry statków żeglugi śródlądowej, założone przed wejściem w życie niniejszej ustawy zamiast rejestrów zaginionych i zniszczonych, uznaje się za założone w myśl niniejszej ustawy.

Art.  26.

1. Od wniosku o założenie rejestru zamiast rejestru zaginionego lub zniszczonego oraz od zażalenia i skargi kasacyjnej w sprawie z takiego wniosku pobiera się wpis stały w wysokości 600 złotych.

2. Poza tym do spraw z takich wniosków stosuje się odpowiednio przepisy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych.

Art.  27. ¹

(uchylony).

Art.  28.

Wykonanie niniejszej ustawy porucza się Ministrowi Sprawiedliwości.

Art.  29.

Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

¹ Art. 27 uchylony przez art. 104 ustawy z dnia 30 grudnia 1950 r. Przepisy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U.50.58.528) z dniem 1 stycznia 1951 r.