Zakaz wywozu zagranicę kruszców szlachetnych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1920.62.404

Akt utracił moc

Wersja od: 27 lipca 1920 r.

USTAWA

z dnia 15 lipca 1920 r.

o zakazie wywozu zagranicę kruszców szlachetnych.

Art.  1.

Zabrania się wywozu zagranicę kruszców szlachetnych we wszelkiej postaci, jako to: w monetach, sztabach i wyrobach oraz w stanie nieprzerobionym.

Art.  2.

Każdy opuszczający granice Rzeczypospolitej ma prawo wywieźć następujące przedmioty złote, srebrne lub platynowe do swego własnego użytku: 1) jedną obrączkę ślubną, 2) jeden zegarek kieszonkowy ewentualnie z łańcuszkiem lub dewizką, 3) dwa pierścionki, 4) parę kolczyków.

Art.  3.

W szczególnych wypadkach Minister Skarbu zezwolić może na wywóz zagranicę również innych, w art. 2 niewymienionych wyrobów z kruszców szlachetnych.

Art.  4.

Osoby, winne świadomego przekroczenia zakazu, wyrażonego w art. 1, bez względu na to czyją własność stanowią wywożone przedmioty, podlegają: na obszarze b. dzielnicy rosyjskiej i pruskiej karze więzienia do roku jednego i grzywny do 100.000 marek, lub jednej z tych kar, (na obszarze zaś b. dzielnicy austrjackiej - karze aresztu lub aresztu ścisłego do roku jednego oraz grzywny do 100.000 marek, lub jednej z tych kar.

Niezależnie od powyższych kar można orzec również konfiskatą wywożonych przedmiotów.

Usiłowanie podlega tym samym karom.

Do orzekania w sprawach o wykroczenia przeciwko ustawie niniejszej powołuje się na obszarze b. dzielnicy rosyjskiej sądy pokoju, na obszarze b. dzielnicy austrjackiej - sądy okręgowe do spraw skarbowych, na obszarze b. dzielnicy pruskiej - sądy powiatowe.

Art.  5.

Wykonanie niniejszej ustawy powierza się Ministrowi Skarbu w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości; na obszarze zaś b. dzielnicy pruskiej - Ministrowi b. Dzielnicy Pruskiej w porozumieniu z Ministrami Skarbu i Sprawiedliwości.

Art.  6.

Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem jej ogłoszenia. Jednocześnie traci moc obowiązującą dekret z dnia 4 lutego 1919 r. o zakazie wywozu kruszców w monetach, sztabach i wyrobach (Dz. Pr. № 13, poz. 144).