Zaciąganie pożyczek w listach zastawnych, celem uzyskania środków na zapłacenie podatku majątkowego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1924.57.581

Akt utracił moc

Wersja od: 12 marca 1925 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA SKARBU

z dnia 20 czerwca 1924 r.

o zaciąganiu pożyczek w listach zastawnych, celem uzyskania środków na zapłacenie podatku majątkowego.

Na mocy art. 59 ust 1 i 2 oraz art. 90 ustawy z dnia 11 sierpnia 1923 r. o podatku majątkowym (Dz. U. R. P. № 94, poz. 746) zarządza się co następuje:

§ 1. Płatnicy podatku majątkowego, będący właścicielami posiadłości ziemskich, mogą na pokrycie przypadającego od nich podatku majątkowego zaciągnąć, bez względu na istniejące ustawowe lub umowne zakazy obciążania, w upoważnionych przez Ministra Skarbu krajowych instytucjach kredytu długoterminowego pożyczkę, w listach zastawnych, opiewających na złote w złocie, lub na waluty zagraniczne, wymieniane na złoto.

§ 2. Listy, o których mowa w § 1 niniejszego rozporządzenia, mogą być wypuszczane wyłącznie pod kontrolą rządową, na warunkach i według wzoru, zatwierdzonego dla każdej instytucji osobno przez Ministra Skarbu.

O upoważnieniu instytucji kredytowych do wypuszczania wspomnianych listów zastawnych będą podawane ogłoszenia przez Ministra Skarbu w Monitorze Polskim.

§ 3. O zamiarze zaciągnięcia pożyczki w listach zastawnych winien płatnik zawiadomić właściwą władzę podatkową I instancji, zobowiązując się do przeznaczenia uzyskanej pożyczki na zapłacenie podatku majątkowego.

Zarazem winien płatnik uzyskać od władzy/podatkowej zaświadczenie, zawierające następujące dane:

1) kwotę, podatku majątkowego, obliczoną według zeznania, przyjętego za podstawę wymiaru pierwszej raty podatku w myśl rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z d. 14 kwietnia 1924 r. (Dz. U. R. P. № 35, poz. 366),

2) kwotę podatku majątkowego, uiszczoną przez płatnika gotówką,

3) kwotę podatku majątkowego, pozostającą do zapłaty.

Na żądanie płatnika winna władza podatkowa-wydać również zaświadczenie o wysokości najbliższych rat podatku majątkowego.

Zaświadczenie wyżej wspomniane winien płatnik przedstawić w instytucji kredytowej, w której zamierza zaciągnąć pożyczkę.

§ 4. Płatnik może zaciągnąć pożyczkę w listach zastawnych w następującej wysokości:

a) bądź w kwocie, równej podatkowi majątkowemu, pozostającemu do zapłaty (§ 3, cz. druga, punkt 3 nin. rozp.),

b) bądź w kwocie mniejszej, niezbędnej dla zapłacenia jednej lub kilku rat podatku majątkowego (§ 3, cz. trzecia nin. rozp.),

c) bądź też w kwocie wyższej, aniżeli pod a) i b), nieprzekraczającej jednak więcej, niż o 25% kwoty podatku majątkowego, obliczonej przez władzę podatkową (§ 3, cz. druga, punkt 1 nin rozp.) lub nieprzewyższającej o 25% tych rat, które płatnik chce uiścić, - w tych wypadkach, gdy nieruchomość płatnika jest wolną od wszelkich hipotecznych obciążeń, względnie jego wierzyciele hipoteczni wyrażą na to swoją zgodę, i gdy niema ustawowego lub umownego zakazu obciążenia.

§ 5. 1 Instytucja kredytowa, upoważniona w myśl § 1 nin. rozp. do udzielania pożyczek w listach zastawnych, winna listy te zrealizować w zastępstwie płatnika, otrzymującego pożyczkę i wpłacić do kasy skarbowej:

1) w wypadkach, wspomnianych w ustępach a i b) § 4 niniejszego rozporządzenia - całą sumę, uzyskaną z realizacji listów zastawnych,

2) w wypadku, wspomnianym w ustępie c) § 4 niniejszego rozporządzenia-kwotę podatku majątkowego, przypadającego od płatnika do zapłaty (§ 3, cz. druga, punkt 3 niniejszego rozporządzenia) lub rat podatku, na zapłacenie których pożyczka została zaciągnięta.

W wypadku pod 2) podanym ewentualną nadwyżkę otrzymuje płatnik.

§ 6. Płatnikom, którzy w terminie płatności pierwszej raty podatku majątkowego zapłacą całą należność podatkową, będzie przyznana zniżka w wysokości 10% przedterminowo uiszczonych kwot podatkowych. Potrącenie zniżki nastąpi przy ostatecznem obliczeniu podatku.

§ 7. Dla kontroli czynności upoważnionych instytucji kredytowych w zakresie emisji listów zastawnych, tudzież uiszczania podatku majątkowego w zastępstwie płatników wyznaczeni będą osobni komisarze Ministerstwa Skarbu.

§ 8. Płatnikowi, zaciągającemu pożyczkę w listach zastawnych na pokrycie podatku majątkowego, odroczy właściwa władza podatkowa I instancji termin płatności bieżącej raty podatku majątkowego na trzy miesiące, celem przeprowadzenia formalności, połączonych z zaciągnięciem pożyczki w listach zastawnych oraz ze zrealizowaniem tych listów.

W celu otrzymania odroczenia terminu płatności należy przedstawić władzy podatkowej zaświadczenie upoważnionej instytucji kredytowej, stwierdzające, że płatnik zwrócił się do niej o pożyczkę.

§ 9. O ile w terminie, wyznaczonym płatnikowi w myśl § 8 niniejszego rozporządzenia, należność podatkowa (§ 5 niniejszego rozporządzenia) nie zostanie wpłaconą, wówczas zalegające raty podatku zostaną ściągnięte przymusowo wraz z karami za zwłokę oraz podwyższonemi na zasadzie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 25 lutego 1924 r. (Dz. U. R. P. № 20, poz. 212) stawkami drugiej zaliczki na poczet podatku majątkowego, o ile chodzi o zaległości z tytułu tej zaliczki, za cały czas odroczenia, jakoteż z kosztami egzekucyjnemi, określonemi w ustawie z dnia 9 marca 1923 r. (Dz. U. R. P. № 31, poz. 189).

§ 10. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

¹ Z dniem 12 marca 1925 r. § 5 zmienia się w ten sposób, że na żądanie płatnika instytucja kredytowa może mu wydać listy zastawne. zgodnie z § 3 rozporządzenia z dnia 19 lutego 1925 r. w sprawie przyjmowania na poczet podatku majątkowego listów zastawnych Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego w Warszawie, Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego we Lwowie i Wileńskiego Banku Ziemskiego w Wilnie (Dz.U.25.25.167).