Zabezpieczenie przeciwpożarowe zakładów przetwórstwa rybnego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1980.23.88

Akt utracił moc

Wersja od: 30 października 1980 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA HANDLU ZAGRANICZNEGO I GOSPODARKI MORSKIEJ

z dnia 20 października 1980 r.

w sprawie zabezpieczenia przeciwpożarowego zakładów przetwórstwa rybnego.

Na podstawie art. 6 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 12 czerwca 1975 r. o ochronie przeciwpożarowej (Dz. U. Nr 20, poz. 106) zarządza się, co następuje:

§ 1. Przepisy rozporządzenia regulują sprawy zabezpieczenia przeciwpożarowego zakładów przetwórstwa rybnego, zwanych dalej "zakładami", podległych Ministrowi Handlu Zagranicznego i Gospodarki Morskiej oraz Centralnemu Związkowi Spółdzielczości Pracy.

§ 2. Elementy konstrukcyjne obiektów produkcyjnych przetwórstwa wstępnego, w których odbywa się rozmrażanie, płukanie, filetowanie oraz solankowanie ryb, powinny być wykonane z materiałów niepalnych.

§ 3. Wędzarnie ryb powinny być wykonane z materiałów niepalnych, a ponadto spełniać następujące warunki:

1) powinny być wydzielone od sąsiednich obiektów bądź pomieszczeń ścianami i stropami oddzieleń przeciwpożarowych,

2) mieć układ paleniska wyposażony w rynienki do odprowadzania ściekającego tłuszczu poza komorę wędzarniczą do specjalnego zbiornika,

3) mieć kominy zabezpieczone siatkami przeciwiskiernymi.

4) powinny być wyposażone w wentylację oraz - z wyjątkiem wędzarni małokubaturowych - w wewnętrzny hydrant pożarowy Ć 52 mm, a w wypadku wędzarni tunelowych typu "Kverner" - w parową instalację gaśniczą sterowaną ręcznie.

§  4.

1. W wędzarniach ryb należy:

1) ściśle przestrzegać ustaleń technologicznych, a w szczególności nie przekraczać obowiązujących temperatur w poszczególnych typach wędzarni i w poszczególnych fazach wędzenia,

2) nadzorować w sposób ciągły proces wędzenia,

3) stosować odpowiednie drewno do palenisk,

4) prowadzić okresowe, ustalone w instrukcji technologicznej, usuwanie tłuszczu rybnego nagromadzonego w studzienkach,

5) systematycznie oczyszczać z sadzy szklistej i płatkowej oraz z osadu tłuszczu wewnętrzne komory, przewody dymowe i wentylacyjne, ramy oraz wózki wędzarnicze i siatki przeciwiskierne, a mianowicie:

a) przy intensywnym wędzeniu oraz w wędzarniach tunelowych typu "Kverner" - raz w tygodniu,

b) w pozostałych wypadkach - raz na dwa tygodnie,

6) codziennie po zakończeniu pracy oczyszczać generatory dymu.

7) przeprowadzać okresową konserwację, regulację i czyszczenie układu kontrolno-sterującego i elektrycznego.

2. W wędzarni tunelowej typu "Kverner" zabrania się prowadzenia procesu technologicznego po wyjęciu siatki przeciwiskiernej z dymogeneratora.

§  5.

1. Elementy konstrukcyjne obiektów i pomieszczeń, w których zainstalowane są urządzenia smażalnicze oraz w których odbywa się produkcja konserw i marynat, powinny być wykonane z materiałów niepalnych.

2. Smażalnie ryb powinny być wydzielone od sąsiednich obiektów lub pomieszczeń ścianami i stropami oddzieleń przeciwpożarowych.

§  6.

1. W smażalniach ryb należy:

1) przestrzegać, aby patelnie i brytfanny smażalnicze były wyposażone w metalowe pokrywy,

2) przestrzegać określonych temperatur i czasu trwania procesu technologicznego,

3) przestrzegać, aby urządzenia elektryczne i gazowe oraz patelnie i płyty grzejne były sprawne technicznie,

4) nie dopuszczać do wykipienia oleju i jego zapalenia na skutek przepełnienia patelni lub brytfanny smażalniczej.

2. Urządzenia smażalnicze typu "Seffekaar" powinny być okresowo czyszczone zgodnie z instrukcją technologiczną. Przy stosowaniu tego typu urządzenia zabrania się:

1) uruchamiania i obsługi urządzenia przez pracowników nie przeszkolonych w tym zakresie,

2) włączania grzałki elektrycznej przed napełnieniem urządzenia olejem roślinnym,

3) eksploatowania urządzenia przy niepełnym poziomie granicznym oleju roślinnego.

§ 7. W pomieszczeniu, w którym odbywa się sporządzanie roztworów z użyciem esencji octowej do produkcji marynat, zabrania się używania ognia otwartego oraz narzędzi mogących spowodować iskrzenie.

§ 8. Przy produkcji i magazynowaniu oleju rybnego (tranu) należy:

1) w czasie odwirowywania oleju rybnego nie dopuszczać do przegrzania się wirówki ponad dopuszczalną temperaturę,

2) olej rybny przechowywać wyłącznie w metalowych pojemnikach i w wydzielonych pomieszczeniach magazynowych,

3) rozlany lub wyciekający olej rybny natychmiast usuwać za pomocą substancji wchłaniających (sorbentów), a przyczynę wycieku zlikwidować,

4) przestrzegać zakazu palenia tytoniu i używania ognia otwartego.

§  9.

1. Przy suszeniu mączki rybnej należy ściśle przestrzegać instrukcji technologicznoruchowej, a w szczególności określonych temperatur i czasu trwania procesu suszenia. Ponadto zabrania się używania niesprawnych lub uszkodzonych urządzeń, a w szczególności:

1) urządzenia regulującego dopływ oleju opałowego do palnika w agregacie spalinowym,

2) urządzenia oczyszczającego z sadzy wnętrza rur, którymi przepływają gazy spalinowe,

3) zaworu elektromagnetycznego w urządzeniu startowym do zapalania gazu,

4) palnika w wytwornicy gazu spalinowego,

5) urządzenia wentylacyjnego (brak drożności).

2. Suszarnie mączki rybnej powinny mieć zapewnioną nieprzerwaną ciągłość pracy przez możliwość zasilania z dwóch niezależnych źródeł energii elektrycznej.

§  10.

1. Urządzenie służące do mielenia mączki rybnej powinno być wyposażone w elektromagnesy wychwytujące przedmioty metaliczne.

2. Temperatura mączki rybnej opuszczającej młynek nie powinna przekraczać 50°C.

3. Przed workowaniem mączka powinna być wychłodzona do temperatury poniżej 40°C.

4. Mączkę rybną należy pakować do worków jutowych lub z tworzyw polietylenowych wykonanych w postaci siatki.

§  11.

1. Mączka rybna powinna być składowana w wydzielonych do tego celu pomieszczeniach suchych i przewiewnych o wilgotności względnej nie przekraczającej 75% i temperaturze do 20°C.

2. Worki z mączką rybną należy układać na drewnianych podkładach, przy czym warstwa jednego sztapla nie powinna przekraczać 5 worków na powierzchni 1 m².

3. Warstwy worków w sztaplu powinny być układane naprzemianlegle.

4. Temperaturę składowanej mączki rybnej należy sprawdzać co 24 godziny, a przy wzroście temperatury powyżej 40°C worki z mączką rybną usuwać z pomieszczenia, przesypując ich zawartość w celu wychłodzenia.

§  12.

1. W pomieszczeniach laboratoryjnych powinny znajdować się dygestoria wyposażone w wentylację wyciągową.

2. Rurociągi instalacyjne w pomieszczeniach laboratoryjnych powinny być oznakowane barwami rozpoznawczymi zgodnie z obowiązującymi przepisami o znakowaniu rurociągów.

§  13.

1. Prace laboratoryjne z użyciem palnych cieczy lub gazów należy wykonywać wyłącznie pod dygestorium, używając odczynników i chemikalii w ilościach niezbędnych do bieżącej pracy.

2. Zapasy odczynników i chemikalii należy przechowywać w oddzielnych pomieszczeniach, odpowiadających wymaganiom ochrony przeciwpożarowej.

§  14.

1. Zakłady powinny być wyposażone w samoczynne urządzenia sygnalizacji alarmu pożarowego oraz w sieć hydrantów zewnętrznych i wewnętrznych zgodnie z obowiązującymi normami, a ponadto:

1) w magazynach mączki rybnej - w stałe urządzenia gaśnicze śniegowe,

2) w magazynach palnych opakowań - w stałe urządzenia zraszaczowe.

2. Wyposażenie zakładów w sprzęt pożarniczy określa załącznik do rozporządzenia.

§  15.

1. Kierownicy zakładów są obowiązani do zabezpieczenia przeciwpożarowego zakładów, a w szczególności do:

1) określenia obowiązków oraz odpowiedzialności kierowników poszczególnych komórek organizacyjnych, służb i stanowisk pracy za stan zabezpieczenia przeciwpożarowego,

2) powołania komisji pożarowo-technicznej oraz przeciwpożarowego pogotowia w oddziałach i halach,

3) rozpatrywania - co najmniej raz w roku - na naradach dyrekcyjnych stanu zabezpieczenia przeciwpożarowego zakładu, wydawania stosownych poleceń oraz wyznaczania osób odpowiedzialnych z ich wykonanie,

4) ustalania zadań, form i środków zmierzających do właściwego zabezpieczenia przeciwpożarowego zakładu, w szczególności na podstawie wniosków:

a) służby ochrony przeciwpożarowej,

b) jednostek nadrzędnych oraz organów upoważnionych do przeprowadzania kontroli,

c) komisji pożarowo-technicznej,

5) zapewnienia środków finansowych i materiałowych, niezbędnych do utrzymania odpowiedniego poziomu zabezpieczenia przeciwpożarowego zakładu, oraz kontrolowania terminowego i racjonalnego wykorzystania tych środków,

6) zapoznania pracowników z przepisami przeciwpożarowymi, nadzorowania ich przestrzegania oraz wyciągania konsekwencji służbowych w stosunku do winnych nieprzestrzegania tych przepisów,

7) podejmowania innych czynności zmierzających do polepszenia zabezpieczenia przeciwpożarowego zakładu.

2. Pracownicy zakładów są obowiązani do ścisłego przestrzegania przepisów przeciwpożarowych i instrukcji technologicznych, a w szczególności do:

1) przestrzegania instrukcji technologicznych dotyczących czasu trwania operacji technologicznej, wymaganej temperatury, sposobu obsługi urządzenia oraz jego kontroli i konserwacji,

2) okresowej konserwacji (czyszczenia) urządzeń zgodnie ze wskazaniami producenta,

3) wyłączania urządzenia technologicznego oraz instalacji elektrycznych przed zakończeniem pracy i wyjściem z pomieszczeń oraz sprawdzenia, czy w opuszczonych pomieszczeniach nie zachodzi możliwość powstania pożaru,

4) niezastawiania przejść ewakuacyjnych, dostępu do sprzętu i urządzeń przeciwpożarowych oraz do wyłączników urządzeń energetycznych,

5) dbałości o utrzymanie sprzętu pożarniczego w sprawności i gotowości do natychmiastowego użycia oraz znajomości jego obsługi,

6) przestrzegania zakazu palenia tytoniu w pomieszczeniach, w których zakaz ten obowiązuje,

7) właściwej obsługi urządzeń instalacji technologicznych, elektrycznych, gazowych itp., mogących spowodować pożar, oraz zgłaszania przełożonym wszelkich zauważonych usterek i nieprawidłowości w działaniu tych urządzeń i instalacji,

8) wykonywania poleceń przełożonych i służby ochrony przeciwpożarowej, dotyczących usunięcia usterek i zaniedbań w zakresie zabezpieczenia przeciwpożarowego.

§ 16. Kierownicy zakładów są obowiązani do opracowania planu dostosownia zakładu do wymagań określonych w rozporządzeniu i zapewnienia realizacji tych planów do dnia 31 grudnia 1983 r.

§ 17. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

ZAŁĄCZNIK

WYPOSAŻENIE ZAKŁADÓW W SPRZĘT POŻARNICZY

Obiekt (pomieszczenie)	Sprzęt pożarniczy
	rodzaj	ilość
1	2	3
Magazyn surowców pomocniczych (przyprawy, mąka, cukier itp.)	gaśnica pianowa	1 szt. na 200 m^2
Magazyn wyrobów gotowych (konserw)	gaśnica pianowa	1 szt. na 200 m^2
Magazyn oleju rybnego (tranu)	gaśnica śniegowa (8 l)	1 szt. na 200 m^2
Magazyn mączki rybnej	gaśnica pianowa	1 szt. na 200 m^2
Magazyn opakowań palnych	gaśnica pianowa lub proszkowa	1 szt. na 200 m^2
Składowisko drewna wędzarniczego, węgla lub trocin	stoisko (punkt) z następującym sprzętem:
	– stojak hydrantowy
	– 2 odcinki węża
	– 1 prądownica	1 stoisko na 1.000 m^2
Składowisko beczek drewnianych lub z tworzyw sztucznych	jak wyżej	1 stoisko na każde 4.000 składowanych beczek
Hala produkcyjna przetwórstwa wstępnego	gaśnica proszkowa	1 szt. na 300 m^2 oraz przy rozdzielni elektrycznej gaśnica śniegowa (8 l)
Maszynownia sprężarek amoniakalnych	agregat śniegowy AS–60	1 szt. dla maszynowni
	gaśnica śniegowa (8 l)	1 szt. na 100 m^2 dla małych agregatów chłodniczych lub na każde pomieszczenie maszynowni
Wędzarnie ryb	gaśnica śniegowa (8 l) i gaśnica pianowa	po 1 szt. na każde pomieszczenie
Smażalnie ryb	gaśnica śniegowa (8 l) i koc gaśniczy	po 1 szt. na 100 m^2 lub na każde pomieszczenie
Wytwórnia mączki rybnej	gaśnica śniegowa (8 l)	1 szt. na 100 m^2 lub na każde pomieszczenie oraz 1 szt. dla agregatu gazu spalinowego
Tranownia	gaśnica śniegowa (8 l)	po 1 szt. na 100 m^2 lub na każde pomieszczenie
Laboratoria zakładowe	gaśnica śniegowa (8 l) i koc gaśniczy	1 szt. na 100 m^2 lub na każde pomieszczenie