Zabezpieczenie przeciwpożarowe lasów, łąk i wrzosowisk.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1973.12.91

Akt utracił moc

Wersja od: 18 kwietnia 1973 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH

z dnia 30 marca 1973 r.

w sprawie zabezpieczenia przeciwpożarowego lasów, łąk i wrzosowisk.

Na podstawie art. 7 ustawy z dnia 13 kwietnia 1960 r. o ochronie przeciwpożarowej (Dz. U. z 1960 r. Nr 20, poz. 120 i z 1971 r. Nr 12, poz. 115) zarządza się, co następuje:

§  1.

1. Organy administracji państwowej i inne jednostki gospodarki uspołecznionej oraz osoby fizyczne, będące posiadaczami lub zarządcami lasów i gruntów leśnych, mienia i obiektów znajdujących się na terenie lasów albo w odległości do 100 m od nich, obowiązane są brać udział w zapobieganiu powstawaniu i rozprzestrzenianiu się pożarów lasów.

2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o obiekcie budowlanym lub obiekcie inżynierskim, należy przez to rozumieć obiekty określone w ustawie z dnia 31 stycznia 1961 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 1961 r. Nr 7, poz. 46 i z 1965 r. Nr 13, poz. 91).

§  2.

1. Zakłady przemysłowe, obiekty magazynowe i inżynierskie, a w szczególności położone w lasach drogi publiczne i linie kolejowe oddziela się od lasu pasami przeciwpożarowymi; sposób wykonywania pasów przeciwpożarowych oraz ich rodzaje określają odrębne przepisy.

2. Organ zarządzający lasem w porozumieniu z właściwą terytorialnie komendą straży pożarnych może ustalić odrębny rodzaj pasa przeciwpożarowego lub zwolnić z obowiązku jego urządzania, w zależności od stopnia zagrożenia pożarowego powodowanego przez zakłady przemysłowe, obiekty magazynowe i inżynierskie.

§  3.

1. Obowiązki, o których mowa w § 2, ciążą na kierownikach zakładów przemysłowych, obiektów magazynowych oraz obiektów inżynierskich.

2. Obowiązek urządzania i utrzymywania pasów przeciwpożarowych przy drogach państwowych i lokalnych, biegnących przez lasy, ciąży na zarządzających lasami.

3. Urządzanie i utrzymywanie pasów przeciwpożarowych przy drogach zakładowych, biegnących przez lasy, należy do zakładów zobowiązanych do utrzymywania tych dróg.

§  4.

1. Ośrodki turystyczno-wypoczynkowe, tereny wypoczynkowe, campingi, pola biwakowe, miejsca biwakowania, parkingi oraz miejsca postoju pojazdów mechanicznych, place budów, mielerze ziemne, schrony na żywicę, miejsca czasowego składowania paliw używanych do napędu urządzeń mechanicznych, położone w lasach, powinny być otoczone pasem przeciwpożarowym według zasad określonych przez organ zarządzający lasem.

2. Obiekty, tereny i miejsca, o których mowa w ust. 1, strzeżone przez dozorców powinny być wyposażone w sprzęt do gaszenia pożarów lasów.

3. Naturalne i sztuczne zbiorniki wodne, stale utrzymujące wodę w ilości powyżej 50 m³ i cieki wodne stale prowadzące wodę, odległe do 500 m od obiektów turystycznych i placów budów, należy przystosować do czerpania wody do celów przeciwpożarowych.

4. Wykonywanie obowiązków, o których mowa w ust. 1-3, należy do zarządzających obiektami i miejscami wymienionymi w ust. 1.

§  5.

1. Pasy przeciwpożarowe należy utrzymywać w stanie zapewniającym ich użyteczność w okresie od 1 kwietnia do 31 października każdego roku.

2. W zależności od występującego zagrożenia pożarowego lasów, lokalnych warunków klimatycznych i terenowych, a także charakteru obiektów i prac prowadzonych w lesie, organ zarządzający lasem może ustalić inny niż wymieniony w ust. 1 okres utrzymywania pasów w stanie zapewniającym ich użyteczność.

§ 6. Na pasach przeciwpożarowych zabronione jest składowanie wszelkich materiałów palnych.

§ 7. W odległości mniejszej niż 50 m od osi skrajnego toru kolejowego lub drogi zabrania się pozostawiać gałęzie, chrust, nie okrzesane ścięte drzewa, odpady eksploatacyjne itp. palne materiały.

§  8.

1. Organ zarządzający lasem organizuje w okresie od 1 kwietnia do 31 października w porze dziennej obserwację lasów w celu wykrywania pożarów lasów oraz alarmowania o powstałych pożarach.

2. Punkty obserwacyjne powinny być wyposażone w środki łączności radiowej lub przewodowej.

3. W zależności od występującego zagrożenia pożarowego organ zarządzający lasem może ustalić inne niż wymienione w ust. 1 okresy lub odstąpić od prowadzenia obserwacji.

§  9.

1. W okresach zagrożenia pożarowego lasy położone przy liniach kolejowych i drogach powinny być patrolowane.

2. Patrolowanie linii kolejowych prowadzi służba kolejowa, a patrolowanie dróg zarządzający lasami.

3. Organ zarządzający lasem ustala drogi, a w porozumieniu z organem kolejowym linie kolejowe, wzdłuż których należy prowadzić patrolowanie.

§  10.

1. Organ zarządzający lasem obowiązany jest:

1) przystosować położone w lasach naturalne i sztuczne zbiorniki wodne, stale utrzymujące wodę w ilości powyżej 50 m³, do czerpania wody do celów przeciwpożarowych; na terenach określonych w § 4 ust. 3 obowiązki te wykonują zarządzający obiektami turystycznymi i placami budów,

2) urządzić na ciekach wodnych stale prowadzących wodę w odstępach co 5 km punkty czerpania wody, umożliwiające jednorazowy pobór wody w ilości co najmniej 5 m³,

3) przy wyznaczonych osadach służbowych zorganizować i wyposażyć bazy sprzętu do gaszenia pożarów lasów,

4) urządzić i utrzymywać drogi dojazdowe do punktów czerpania wody i baz sprzętu,

5) oznakować tablicami informacyjnymi punkty czerpania wody i bazy sprzętu,

6) umieścić przy drogach dojazdowych do lasów tablice ostrzegawcze i informacyjne, dotyczące bezpieczeństwa pożarowego w lasach.

2. Czynności wymienione w ust. 1 pkt 1, 2 i 4 podejmowane są w porozumieniu z powiatową komendą straży pożarnych.

§  11.

1. Zabrania się na terenach lasów, łąk, torfowisk i wrzosowisk oraz w odległości do 100 m od nich dokonywania czynności mogących wywołać niebezpieczeństwo pożaru, a w szczególności:

1) rozniecania ognisk, pozostawiania lub porzucania butelek i innych opakowań szklanych, palących się albo tlących przedmiotów, jak również nie zgaszonych zapałek i niedopałków papierosów oraz korzystania z otwartego płomienia,

2) palenia tytoniu w okresie od 1 marca do 31 października, z wyjątkiem dróg, miejsc o odsłoniętej glebie mineralnej i miejsc wyznaczonych do stałego przebywania ludności,

3) wyrzucania żaru węglowego z parowozów i wagonów wyposażonych w paleniska,

4) używania w parowozach dmuchaw oraz manipulowania na rusztach paleniska,

5) używania ciągników z silnikami wyposażonymi w głowice żarowe oraz innych pojazdów iskrzących, bez zabezpieczenia rur wydechowych w urządzenia odiskierne,

6) wyrzucania z pociągów, pojazdów mechanicznych, pojazdów kolejek linowych i wyciągów turystycznych butelek lub innych opakowań szklanych, jak również nie zgaszonych zapałek i niedopałków papierosów oraz innych palących albo tlących się przedmiotów,

7) wjazdu pojazdami mechanicznymi i zaprzęgowymi na drogi leśne nie oznakowane drogowskazami, z wyjątkiem pojazdów uprawnionych do tego, oraz wstępu na tereny lasów, na których zakaz taki został wprowadzony,

8) używania kuchenek turystycznych w miejscach do tego celu nie wyznaczonych.

2. Organ zarządzający lasem może zezwolić na terenie lasów oraz w odległości do 100 m od nich - z wyjątkiem okresów szczególnego zagrożenia pożarowego - na:

1) urządzanie ognisk na obozach i biwakach,

2) spalanie gałęzi i chrustu,

3) dokonywanie robót strzałowych,

4) wykonywanie robót budowlanych i montażowych przy użyciu płomienia,

5) zwalczanie szkodliwych owadów przy użyciu ognia.

3. Podejmujący czynności wymienione w ust. 2 pkt 2 i 4 obowiązani są posiadać sprzęt do gaszenia pożaru, a miejsca przeznaczone do wykonywania robót budowlanych i montażowych albo spalania lub pod ognisko oczyścić aż do gleby mineralnej, otoczyć pasem przeciwpożarowym lub okopać.

4. Sposób zabezpieczenia miejsc, na których prowadzone są zabiegi wymienione w ust. 2 pkt 5, ustala organ zarządzający lasem.

§ 12. Zabrania się wypalania pokrywy gleby i pozostałości roślinnych na łąkach i wrzosowiskach.

§ 13. Tracą moc:

1) rozporządzenie Ministra Gospodarki Komunalnej z dnia 14 lipca 1951 r. w sprawie zapobiegania powstawaniu i rozszerzaniu się pożarów lasów, łąk, torfowisk i wrzosowisk (Dz. U. Nr 40, poz. 303),

2) rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 17 marca 1972 r. w sprawie zapobiegania pożarom lasów i obiektów budowlanych powstającym w wynika wypalania łąk i wrzosowisk (Dz. U. Nr 12, poz. 89).

§ 14. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.