Art. 6. - Wzmożenie ochrony mienia społecznego przed szkodami wynikającymi z przestępstwa.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1958.4.11

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1965 r.

Art.  6.

§ 1. Przy wykonaniu postanowień o zabezpieczeniu wydanych na podstawie art. 3 § 1 i art. 4 § 1 oraz postanowień sądu o zabezpieczeniu powództwa cywilnego jak również przy egzekucji zasądzonych roszczeń i orzeczonych kar istnieje domniemanie, iż rzeczy i prawa majątkowe, które znajdują się we władaniu osoby będącej w bliskim stosunku (art. 288 § 3 kodeksu zobowiązań) z podejrzanym o popełnienie przestępstwa lub z oskarżonym, należą do niego.

§ 2. Przy egzekucji orzeczonego przez sąd przepadku mienia istnieje nadto domniemanie, że rzeczy i prawa majątkowe, które należą do skazanego po odbyciu przezeń kary lub po jej darowaniu, należały do niego już w czasie popełnienia przestępstwa.

§ 3. 2 Domniemania powyższe mogą być obalone drogą powództwa przeciwko Skarbowi Państwa albo przeciwko państwowej lub społecznej osobie prawnej, na rzecz której nastąpiło zabezpieczenie lub na rzecz której jest prowadzona egzekucja. Uprawnienie do wytoczenia powództwa wygasa po upływie trzech miesięcy od daty dowiedzenia się przez osobę, w stosunku do której działają domniemania, że zabezpieczenie lub egzekucja narusza jej prawa.

§ 4. Jeżeli w celu obalenia domniemania powód powołuje się na nabycie odpłatne, powinien wskazać źródło nabycia i udowodnić pochodzenie potrzebnych do nabycia środków.

§ 5. Pozew jest tymczasowo wolny od opłat sądowych; w razie oddalenia powództwa powód jest obowiązany do uiszczenia opłat na zasadach ogólnych.

§ 6. Sprzedaż ruchomości lub nieruchomości wstrzymuje się z urzędu do czasu prawomocnego rozstrzygnięcia sprawy.

² Art. 6 § 3 zmieniony przez art. XIV pkt 1 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. Przepisy wprowadzające Kodeks postępowania cywilnego (Dz.U.64.43.297) z dniem 1 stycznia 1965 r.