Wywóz za granicę złota i innych kosztowności.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1947.68.426

Akt utracił moc
Wersja od: 6 listopada 1947 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA SKARBU
z dnia 24 października 1947 r.
w sprawie wywozu za granicę złota i innych kosztowności.

Na podstawie art. 6 ust. 3 dekretu Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 26 kwietnia 1936 r. w sprawie obrotu pieniężnego z zagranicą oraz obrotu zagranicznymi i krajowymi środkami płatniczymi (Dz. U. R. P. z 1938 r. Nr 86, poz. 584), zmienionego dekretem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 2 września 1939 r. (Dz. U. R. P. Nr 87, poz. 549), zarządza się, co następuje:
Wywóz za granicę złota w stanie przerobionym, platyny w postaci zarówno przerobionej jak i nieprzerobionej oraz kamieni szlachetnych i innych klejnotów jest bez zezwolenia Komisji Dewizowej zabroniony z wyjątkiem przypadków poniżej wskazanych:
a)
kto przekracza granicę na podstawie osobnego lub zbiorowego paszportu zagranicznego ma prawo wywieźć jednorazowo na osobę: obrączkę, pierścionek lub sygnet z jednym kamieniem, zegarek, wieczne pióro oraz krzyżyk lub medalik z łańcuszkiem;
b)
kto przekracza granicę na podstawie przepustki granicznej lub podobnego dokumentu albo legitymacji członkowskiej związku turystycznego może wywieźć jednorazowo: obrączkę, wieczne pióro oraz krzyżyk lub medalik z łańcuszkiem;
c)
cudzoziemiec ma prawo wywieźć za granicę złoto i platynę we wszelkiej postaci, kamienie szlachetne oraz inne klejnoty, zgłoszone przy wjeździe do Polski i uwidocznione na imiennym zaświadczeniu właściwego urzędu celnego, stwierdzającym przywiezienie tych wartości z zagranicy do kraju; zaświadczenie takie w terminie 4-miesięcznym od daty jego wystawienia uprawnia do wywozu tych samych wartości, na które opiewa, przez wszystkie urzędy celne.
Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.