§ 4. - Wysokość, zasady i tryb nakładania kar pieniężnych za nieprzestrzeganie wymagań ochrony środowiska.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1991.89.404 t.j.

Akt utracił moc

Wersja od: 9 października 1991 r.

§  4.

1. Łączną karę pieniężną za naruszenie wymagań ochrony środowiska, o którym mowa w § 1 i 2, ustala się po stwierdzeniu, z urzędu lub na wniosek jednostki organizacyjnej, potwierdzony wynikami pomiarów, że naruszenie ustało. Jeżeli jednak do dnia 31 grudnia danego roku naruszenie to nie zostało usunięte, wysokość kary łącznej ustala się za okres do dnia 31 grudnia tego roku, natomiast od dnia 1 stycznia następnego roku wymiar kary, o którym mowa w § 3, stanowi podstawę naliczania następnej kary łącznej.

2. Jeżeli naruszenie wymagań ochrony środowiska trwa nieprzerwanie przez trzy kolejne lata, po tym okresie ustala się wymiar kary pieniężnej, stosując podwyższone o 100% stawki przewidziane w § 1 lub w § 2.

3. Wojewoda może badać zasadność wniosku, o którym mowa w ust. 1. Jeżeli wojewoda stwierdzi, że jednostka organizacyjna nadal nie przestrzega wymagań ochrony środowiska, to ustali jednostce organizacyjnej, od dnia stwierdzenia bezzasadności wniosku, wymiar kary pieniężnej, stosując stawki wyższe o 100% od przewidzianych w § 1 lub 2.