Wysokość zaopatrzeń emerytalnych i zasiłków.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1953.8.21

Akt utracił moc
Wersja od: 4 stycznia 1953 r.

ROZPORZĄDZENIE
RADY MINISTRÓW
z dnia 17 stycznia 1953 r.
w sprawie wysokości zaopatrzeń emerytalnych i zasiłków.

Na podstawie art. 10 pkt 2 ustawy z dnia 1 lipca 1949 r. o zmianie niektórych przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszów państwowych i zawodowych wojskowych (Dz. U. Nr 42, poz. 304) zarządza się, co następuje:
Używane w rozporządzeniu określenia "ustawa emerytalna" i "zaopatrzenia emerytalne" oznaczają ustawę z dnia 11 grudnia 1923 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszów państwowych i zawodowych wojskowych (Dz. U. z 1934 r. Nr 20, poz. 160 z późniejszymi zmianami) i zaopatrzenie emerytalne (uposażenie emeryta), pensję wdowią, pensję sierocą, przewidziane w tej ustawie i rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 20 stycznia 1934 r. o zaopatrzeniu emerytalnym prowizorycznych funkcjonariuszów państwowych (Dz. U. Nr 8, poz. 64).
Wysokość zaopatrzenia emerytalnego funkcjonariuszów państwowych i zawodowych wojskowych, tudzież wysokość zaopatrzenia emerytalnego wdów i sierot po takich funkcjonariuszach i wojskowych bez względu na to, czy stosunek służbowy został z nimi rozwiązany przed czy też po 1 stycznia 1953 r., ustala się na 50% kwoty, przypadającej w myśl przepisów ustawy emerytalnej od stawek uposażenia zasadniczego, obowiązujących przed 1 stycznia 1953 r., podniesionych o 47%.
Wysokość zaopatrzenia emerytalnego nie może być niższa, aniżeli:
a)
dla emeryta - 140 zł miesięcznie,
b)
dla wdowy - 98 zł miesięcznie.
Jeżeli wysokość zaopatrzenia emerytalnego obliczonego w myśl § 2 rozporządzenia wynosiłaby więcej aniżeli:
a)
dla emeryta - 440 zł miesięcznie,
b)
dla emerytowanego pracownika nauki - 660 zł miesięcznie,
c)
dla wdowy - 220 zł miesięcznie,
d)
dla wdowy po pracowniku nauki - 330 zł miesięcznie,

wysokość zaopatrzenia emerytalnego ustala się w kwotach wyżej podanych.

Wysokość zasiłku przewidzianego w art. 8 i 9 ustawy z dnia 1 lipca 1949 r. o zmianie niektórych przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszów państwowych i zawodowych wojskowych (Dz. U. Nr 42, poz. 304) oraz w art. 9 dekretu z dnia 21 września 1950 r. o zniesieniu odrębnych systemów emerytalnych dla pracowników b. związków samorządu terytorialnego oraz ich przedsiębiorstw i zakładów (Dz. U. Nr 44, poz. 407) wynosi:
a)
dla emeryta - 140 zł miesięcznie,
b)
dla wdowy - 98 zł miesięcznie,
c)
dla sierot - kwotę równą zasiłkowi przysługującemu sierotom w myśl przepisów o ubezpieczeniu rodzinnym,
d)
dla dzieci emeryta - kwotę równą zasiłkowi przysługującemu na dzieci w myśl przepisów o ubezpieczeniu rodzinnym.
Jeżeli w wyniku obliczenia zaopatrzenia emerytalnego (zasiłku) przypadałaby do wypłaty końcówka w groszach, to do 49 gr zaokrągla się w dół, zaś ponad 49 gr w górę do pełnego złotego.
1.
Emerytom (wdowom, sierotom) b. związków samorządu terytorialnego oraz ich przedsiębiorstw i zakładów, którzy nie zostali jeszcze zaszeregowani przez prezydia rad narodowych i na skutek tego zaopatrzenia emerytalne wypłaca im Zakład Ubezpieczeń Społecznych na zlecenie tych prezydiów, zaopatrzenia te wypłaca się w dotychczasowej wysokości, przy zastosowaniu jednak przepisów § 3 rozporządzenia.
2.
Podwyżka zaopatrzenia emerytalnego dla tych osób przypadająca do wypłaty od dnia 4 stycznia 1953 r. w myśl zasad niniejszego rozporządzania nastąpi przy dokonaniu dla nich wymiaru zaopatrzenia na podstawie prawomocnej decyzji o zaszeregowaniu, wydanej w trybie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 21 lutego 1951 r. w sprawie zaszeregowania osób, które pobierają lub pobierały uposażenie emerytalne z funduszów samorządowych, do odpowiednich grup uposażenia (Dz. U. Nr 13, poz. 100).
Wyrównanie podwyżki za miesiąc styczeń 1953 r. wynosi 90% podwyżki miesięcznej.
Traci moc rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 20 lipca 1949 r. w sprawie wysokości zaopatrzeń emerytalnych i zasiłków (Dz. U. Nr 42, poz. 314).
Wykonanie rozporządzenia porucza się Ministrowi Pracy i Opieki Społecznej.
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 4 stycznia 1953 r.