Wysokość zaopatrzeń emerytalnych i zasiłków.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1949.42.314

Akt utracił moc
Wersja od: 13 grudnia 1949 r.

ROZPORZĄDZENIE
RADY MINISTRÓW
z dnia 20 lipca 1949 r.
w sprawie wysokości zaopatrzeń emerytalnych i zasiłków.

Na podstawie art. 10 pkt 2 ustawy z dnia 1 lipca 1949 r. o zmianie niektórych przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszów państwowych i zawodowych wojskowych (Dz. U. R. P. Nr 42, poz. 304) zarządza się, co następuje:
W rozporządzeniu niniejszym artykuły powołane bez bliższego określenia oznaczają artykuły ustawy z dnia 1 lipca 1949 r. o zmianie niektórych przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszów państwowych i zawodowych wojskowych (Dz. U. R. P. Nr 42, poz. 304).

Używane w rozporządzeniu określenia "ustawa emerytalna" i "zaopatrzenie emerytalne" oznaczają ustawę z dnia 11 grudnia 1923 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszów państwowych i zawodowych wojskowych (Dz. U. R. P. z 1934 r. Nr 20, poz. 160) z późniejszymi zmianami i zaopatrzenie emerytalne (uposażenie emeryta, pensję wdowią, pensję sierocą) przewidziane w tej ustawie i w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 20 stycznia 1934 r. o zaopatrzeniu emerytalnym prowizorycznych funkcjonariuszów państwowych (Dz. U. R. P. Nr 8, poz. 64).

Wysokość zaopatrzenia emerytalnego funkcjonariuszów państwowych i zawodowych wojskowych tudzież wysokość zaopatrzenia emerytalnego wdów po takich funkcjonariuszach i wojskowych ustala się na 50% kwoty przypadającej w myśl przepisów ustawy emerytalnej.
1.
W przypadku, gdyby ustalone w myśl § 2 zaopatrzenie emerytalne było niższe aniżeli 3.000 zł miesięcznie dla emeryta i 2.100 zł miesięcznie dla wdowy - emeryt otrzymuje kwotę 3.000 zł miesięcznie, wdowa zaś kwotę 2.100 zł miesięcznie. Pensja sieroca nie może być wypłacana w kwocie niższej, aniżeli:
a)
dla sieroty pobierającej pensję w wysokości 1/4 pensji wdowiej - 700 zł miesięcznie,
b)
dla sieroty pobierającej pensję w wysokości 1/2 pensji wdowiej - 900 zł miesięcznie,
c)
dla sieroty pobierającej pensję w wysokości 2/3 pensji wdowiej - 1.200 zł miesięcznie.
2.
W przypadku, gdyby ustalone w myśl § 2 zaopatrzenie emerytalne przewyższało 10.000 zł miesięcznie dla emeryta lub 5.000 zł miesięcznie dla wdowy - emeryt otrzymuje kwotę 10.000 zł miesięcznie, wdowa zaś kwotę 5.000 zł miesięcznie. Pensja sieroca nie może być wypłacana w kwocie wyższej, aniżeli:
a)
dla sieroty pobierającej pensję w wysokości 1/4 pensji wdowiej - 1.250 zł miesięcznie,
b)
dla sieroty pobierającej pensję w wysokości 1/2 pensji wdowiej - 2.500 zł miesięcznie,
c)
dla sieroty pobierającej pensję w wysokości 2/3 pensji wdowiej - 3.650 zł miesięcznie.
1. 1
W przypadku, gdy ustalone w myśl § 2 zaopatrzenie emerytalne państwowego pracownika nauki przewyższało 15.000 zł miesięcznie, zaś wdowy po nim - 7.500 zł miesięcznie, emeryt otrzymuje kwotę 15.000 zł miesięcznie, a wdowa - 7.500 zł miesięcznie. Pensja sieroca po państwowym pracowniku nauki nie może być wypłacana w kwocie wyższej, aniżeli:
a)
dla sieroty pobierającej pensję w wysokości 1/4 pensji wdowiej - 1.875 zł miesięcznie,
b)
dla sieroty pobierającej pensję w wysokości 1/2 pensji wdowiej - 3.750 zł miesięcznie,
c)
dla sieroty pobierającej pensję w wysokości 2/3 pensji wdowiej - 5.000 zł miesięcznie.
2.
Przepis § 3 ust. (1) stosuje się odpowiednio.
Wysokość zasiłku przewidzianego w art. 8 i art. 9 wynosi:
a)
dla emeryta (b. pracownika, b. funkcjonariusza, b. zawodowego wojskowego) - 3.000 zł miesięcznie,
b)
dla wdowy - 2.100 zł miesięcznie,
c)
dla sieroty - kwotę równą zasiłkowi, przysługującemu sierotom w myśl przepisów o ubezpieczeniu rodzinnym,
d)
na dziecko emeryta lub b. funkcjonariusza (b. pracownika, b. zawodowego wojskowego) - kwotę równą zasiłkowi na dziecko w myśl przepisów o ubezpieczeniu rodzinnym.
Do czasu zaszeregowania przewidzianego w art. 10 ust. (1) zaopatrzenia emerytalne będą wypłacane zaliczkowo w wysokości przewidzianej w § 3 ust. (1) niniejszego rozporządzenia.

Jeżeli pobierane dotychczas zaopatrzenie jest wyższe - wypłaca się je w dotychczasowej wysokości.

Z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia traci moc obowiązującą rozporządzenie Ministra Skarbu z dnia 7 maja 1947 r. o dodatkach przejściowych do zaopatrzeń emerytalnych (Dz. U. R. P. z 1947 r. Nr 41, poz. 201 i z 1948 r. Nr 35, poz. 244).
Wykonanie niniejszego rozporządzenia porucza się Ministrowi Skarbu.
Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą obowiązującą od dnia 1 stycznia 1949 r.
1 § 4 ust. 1 zmieniony przez pkt 3 obwieszczenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 25 listopada 1949 r. o sprostowaniu błędów (Dz.U.49.60.475).