Wysokość składek na ubezpieczenie społeczne.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1950.14.132

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1950 r.

ROZPORZĄDZENIE

RADY MINISTRÓW

z dnia 1 kwietnia 1950 r.

w sprawie wysokości składek na ubezpieczenie społeczne.

Na podstawie art. 9 pkt 1 ustawy z dnia 1 marca 1949 r. o zmianie niektórych przepisów o ubezpieczeniach społecznych (Dz. U. R. P. Nr 18, poz. 109) zarządza się, co następuje:

§  1.

1. Łączna składka na ubezpieczenie na wypadek choroby i macierzyństwa, ubezpieczenie od wypadków i chorób zawodowych oraz ubezpieczenie emerytalne robotników i pracowników umysłowych wynosi:

1) za pracowników zatrudnionych we władzach, urzędach, zakładach i instytucjach państwowych oraz w przedsiębiorstwach i gospodarstwach państwowych lub będących pod zarządem państwowym, jako też za pracowników, zatrudnionych poprzednio w związkach samorządu terytorialnego oraz przedsiębiorstwach i zakładach tych związków - 9,5% zarobków,

2) za pracowników, zatrudnionych w zakładach pracy, stanowiących własność prywatną lub będących w prywatnym użytkowaniu - 16% zarobków,

3) za pracowników, zatrudnionych w pozostałych zakładach pracy - 12% zarobków.

2. Składka za pracowników, podlegających nie wszystkim rodzajom ubezpieczeń wymienionych w ust. 1, pobierana jest w zmniejszonym wymiarze według następującej tabeli:

Rodzaj ubezpieczenia	za pracowników określonych
	w ust. 1 pkt 1	w ust. 1 pkt 2	w ust. 1 pkt 3
za pracowników podlegających ubezpieczeniu na wypadek choroby i macierzyństwa	5% zarobków	7,5% zarobków	5,5% zarobków
za pracowników podlegających ubezpieczeniu od wypadków i chorób zawodowych	1% zarobków	1% zarobków	1% zarobków
za pracowników podlegających ubezpieczeniu emerytalnemu	3,5% zarobków	7,5% zarobków	5,5% zarobków

§ 2. Składka na ubezpieczenie rodzinne wynosi:

1) za pracowników, określonych w § 1 ust. 1 pkt 1 i 3 - 11,5% zarobków,

2) za pracowników, określonych w § 1 ust. 1 pkt 2 - 12% zarobków.

§  3.

1. Składka na zabezpieczenie na wypadek bezrobocia robotników i na ubezpieczenie na wypadek braku pracy pracowników umysłowych wynosi:

1) za pracowników, określonych w § 1 ust. 1 pkt 2 - 2% zarobków,

2) za pracowników, określonych w § 1 ust. 1 pkt 3 - 1,5% zarobków.

2. Za pracowników, określonych w § 1 ust. 1 pkt 1, składka na zabezpieczenie na wypadek bezrobocia robotników i na ubezpieczenie na wypadek braku pracy pracowników umysłowych nie jest pobierana.

§ 4. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 8 marca 1949 r. o wysokości składek na ubezpieczenie społeczne (Dz. U. R. P. Nr 18, poz. 121) traci moc.

§ 5. Wykonanie rozporządzenia porucza się Ministrowi Pracy i Opieki Społecznej.

§ 6. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą obowiązującą od dnia 1 stycznia 1950 r.