Wysokość norm maksymalnych dopuszczalnych ubytków (niedoborów) niektórych wyrobów akcyzowych.
Dz.U.1999.111.1288
Akt utracił mocROZPORZĄDZENIE
MINISTRA FINANSÓW
z dnia 28 grudnia 1999 r.
w sprawie wysokości norm maksymalnych dopuszczalnych ubytków (niedoborów) niektórych wyrobów akcyzowych.
ZAŁĄCZNIKI
ZAŁĄCZNIK Nr 1
NORMY MAKSYMALNE DOPUSZCZALNYCH UBYTKÓW (NIEDOBORÓW) POWSTAJĄCYCH W CZASIE PRODUKCJI, PRZEROBU, ZUŻYCIA LUB MAGAZYNOWANIA I PRZEWOZU SPIRYTUSU I WYROBÓW SPIRYTUSOWYCH ORAZ ICH PÓŁPRODUKTÓW
NORMY MAKSYMALNE DOPUSZCZALNYCH UBYTKÓW (NIEDOBORÓW) POWSTAJĄCYCH W CZASIE PRODUKCJI, PRZEROBU, ZUŻYCIA LUB MAGAZYNOWANIA I PRZEWOZU SPIRYTUSU I WYROBÓW SPIRYTUSOWYCH ORAZ ICH PÓŁPRODUKTÓW
1) dla aparatów o działaniu okresowym:
a) przy wydajności do 7.000 dm3 100% spirytusu rektyfikowanego na dobę 0,75%,
b) przy wydajności ponad 7.000 dm3 100% spirytusu rektyfikowanego na dobę 0,65%,
2) dla aparatów o działaniu ciągłym:
a) przy wydajności do 10.000 dm3 100% spirytusu rektyfikowanego na dobę 0,63%,
b) przy wydajności od 10.000 dm3 do 25.000 dm3 100% spirytusu
rektyfikowanego na dobę 0,53%,
c) przy wydajności powyżej 25.000 dm3 100% spirytusu rektyfikowanego
na dobę 0,49%,
3) dla aparatów pracujących w procesie doświadczalnym normy ubytków, o których mowa w pkt 1 i 2, mogą być podwyższone przez dyrektora właściwego urzędu kontroli skarbowej, nie więcej jednak niż o 1,0 pkt.
2. Przy dodatkowym oczyszczaniu spirytusu rektyfikowanego wysokość ubytków, o których mowa w ust. 1, zmniejsza się o 0,25 pkt.
3. Wydajność dobową dla poszczególnych gatunków rektyfikatów ustala się w oparciu o średnią godzinową wydajność pomnożoną przez 24.
4. Przy odwadnianiu spirytusu ubytki dopuszczalne spirytusu wynoszą 0,75% ilości spirytusu wprowadzonego do aparatu destylacyjnego, z tym że w przypadku stosowania metody "sit molekularnych" dopuszczalne ubytki wynoszą 1,0% ilości spirytusu wprowadzonego do urządzeń odwadniających.
5. Do ubytków przy rektyfikacji i odwadnianiu spirytusu zalicza się również ubytki powstałe w laboratoriach zakładowych i przy pobieraniu prób z klosza spirytusu związane z badaniem przebiegu tych procesów.
II.1. Przy produkcji wyrobów spirytusowych ubytki dopuszczalne spirytusu, określone w przeliczeniu na spirytus 100%, zawarty w przekazanych do magazynu gotowych wyrobach, wynoszą:
1) dla wyrobów spirytusowych czystych i spirytusu butelkowanego 0,9%,
2) dla wódek gatunkowych zbożowych 1,0%,
3) dla wódek gatunkowych wytrawnych stołowych, z wyłączeniem zbożowych 1,65%,
4) dla wódek gatunkowych naturalnych i naturalnych mieszanych 1,8%,
5) dla wódek półwytrawnych 1,7%,
6) dla wódek półsłodkich 2,0%,
7) dla wódek słodkich, z wyłączeniem wódki "Krupnik", 2,5%,
8) dla wódki gatunkowej "Krupnik" 4,5%,
9) dla likierów 2,8%,
10) dla kremów mlecznych 3,0%,
11) dla kremów jajowych i jajowo-mlecznych 5,0%,
12) dla aperitifów i koktajli 2,5%,
13) dla napojów alkoholowych niskoprocentowych do 18% mocy 2,5%,
14) dla kremów śmietankowych do 18% mocy 5,0%,
15) dla gazowanych napojów alkoholowych niskoprocentowych do 18% mocy 4,5%.
2. Ubytki dopuszczalne spirytusu, o których mowa w ust. 1, obejmują straty powstałe w cyklu produkcyjnym niezależnie od ilości oddziałów produkcyjnych i ich lokalizacji, z wyłączeniem ubytków powstałych w czasie magazynowania (leżakowania) i wydawania półproduktów oraz maderyzacji spirytusów surowych.
3. Do ubytków spirytusu w cyklu produkcyjnym zalicza się również:
1) ubytki powstałe w laboratoriach zakładowych związane z badaniem przebiegu procesu produkcji,
2) ubytki związane z likwidacją nienaprawialnych braków wyrobów spirytusowych.
4. W przypadku nie zakończonego cyklu produkcji wyrobów spirytusowych ustala się niżej wymieniony podział norm dopuszczalnych ubytków, o których mowa w ust. 1, przy czym dopuszczalne ubytki powstające w czasie sporządzania zestawu są ustalane od ilości spirytusu zawartego w przekazanym (sprzedanym) wyrobie, a dopuszczalne ubytki powstające w trakcie rozlewu - od ilości spirytusu zawartego w gotowych wyrobach przekazanych do magazynu.
Lp. | Wyroby spirytusowe | Sporządzenie zestawu w % | Rozlanie zestawu w % |
1 | 2 | 3 | 4 |
1 | czyste i spirytus butelkowany | 0,5 | 0,4 |
2 | wódki gatunkowe zbożowe | 0,55 | 0,45 |
3 | wytrawne stołowe, z wyłączeniem zbożowych | 1,0 | 0,65 |
4 | naturalne i naturalne mieszane | 1,1 | 0,7 |
5 | półwytrawne | 1,0 | 0,7 |
6 | półsłodkie | 1,2 | 0,8 |
7 | słodkie, z wyłączeniem wódki "Krupnik" | 1,5 | 1,0 |
8 | wódka gatunkowa "Krupnik" | 3,5 | 1,0 |
9 | likiery | 1,8 | 1,0 |
10 | kremy mleczne | 1,5 | 1,5 |
11 | kremy jajowe i jajowo-mleczne | 2,5 | 2,5 |
12 | aperitify i koktajle | 1,5 | 1,0 |
13 | napoje do 18% mocy | 1,5 | 1,0 |
14 | kremy śmietankowe do 18% mocy | 2,5 | 2,5 |
15 | gazowane napoje do 18% mocy | 1,5 | 3,0 |
III.1. Przy maderyzacji spirytusu surowego ubytki dopuszczalne spirytusu ustala się na każdy dzień maderyzacji od objętości pobranego spirytusu 100% w wysokości:
1) w naczyniach metalowych 0,09%,
2) w naczyniach kamionkowych 0,075%.
2. Okres trwania maderyzacji przyjęty do obliczania ubytków wynosi dla spirytusu surowego nie więcej niż:
1) zbożowego 12 tygodni,
2) owocowego 16 tygodni.
3. Ubytki dopuszczalne spirytusu powstałe przy maderyzacji rozlicza się łącznie z ubytkami określonymi w części II w ust. 1.
IV.1. Naturalne ubytki powstające w czasie magazynowania spirytusu, liczone w stosunku do objętości 100% spirytusu, nie mogą przekroczyć:
1) w czasie przechowywania - 0,0007% od sumy dziennych pozostałości spirytusu; podstawą obliczenia tej sumy są dzienne stany spirytusu wykazywane w ewidencji magazynowej,
2) przy przyjęciu spirytusu do magazynu:
a) jeżeli przyjęcia dokonano sposobem wagowym - 0,05% od ilości określonej w dokumencie sprawdzenia i przyjęcia, przeliczonej w oparciu o urzędowe tabele alkoholometryczne na jednostki objętościowe; nie dotyczy to przyjęcia przy zastosowaniu wagi zbiornikowej,
b) jeżeli przyjęcia dokonano sposobem objętościowym - 0,10% ilości ustalonej w cysternie, w której dostarczono spirytus,
c) w przypadku przewodowego przemieszczenia spirytusu wewnątrz jednostki gospodarczej 0,025% od ilości przyjętej ustalonej w dziale przyjmującym spirytus.
3) przy wydawaniu spirytusu z magazynu:
a) 0,09% od ilości wydanej,
b) w przypadku przewodowego przemieszczenia spirytusu wewnątrz jednostki gospodarczej - 0,025% od ilości wydanej ustalonej w dziale odbierającym spirytus.
2. Rozliczenia ubytków w magazynie spirytusu dokonuje się, porównując rzeczywisty ubytek wszystkich magazynowanych spirytusów nieskażonych z sumą ubytków, wyliczoną na podstawie norm ustalonych w ust. 1.
3. Przy magazynowaniu spirytusów skażonych stosuje się normy ubytków w wysokości ustalonej w ust. 1, liczone w stosunku do wagi tego spirytusu, oddzielnie dla każdego spirytusu skażonego określonym skażalnikiem.
4. Przepisów ust. 1 i 2 nie stosuje się do gorzelni rolniczych, w których magazynowanie spirytusu odbywa się w systemie "magazynu zamkniętego".
V.1. Przy magazynowaniu półproduktów zawierających spirytus (nalewów, soków owocowych konserwowanych spirytusem, spirytusów owocowych lub zestawów wódek gatunkowych) normy ubytków liczone procentowo od sumy dziennych pozostałości spirytusu zawartego w półproduktach wynoszą:
1) dla półproduktów o mocy do 25% przechowywanych w naczyniach drewnianych - 0,005%, a w naczyniach metalowych lub innych - 0,0025%,
2) dla półproduktów o mocy powyżej 25% przechowywanych w naczyniach drewnianych i kamionkowych o pojemności do 600 litrów - 0,0115%, a w naczyniach drewnianych i kamionkowych o pojemności ponad 600 litrów - 0,01%,
3) dla półproduktów o mocy powyżej 25% przechowywanych w naczyniach metalowych - 0,0018%.
2. Przy leżakowaniu spirytusów owocowych, winnych, zbożowych lub specjalnych, normy ubytków spirytusu liczone procentowo od sumy dziennych pozostałości wynoszą:
1) w naczyniach drewnianych o pojemności do 600 litrów 0,0115%,
2) w naczyniach o pojemności ponad 600 litrów:
- drewnianych 0,01%,
- metalowych 0,0018%,
3) przy leżakowaniu whisky 0,03%
3. Podstawą obliczenia sumy dziennych pozostałości spirytusu zawartego w półproduktach, o których mowa w ust. 1 i 2, są ich dzienne stany wykazywane w ewidencji magazynowej.
4. Przy wydawaniu z naczyń produkcyjnych półproduktów, o których mowa w ust. 1 i 2, stosuje się normy ubytków naturalnych, liczone w stosunku do wydanej ilości tych półproduktów w wysokości:
1) dla nalewów na owoce świeże 10%,
2) dla nalewów na owoce suszone 9%,
3) dla soków owocowych konserwowanych spirytusem (morsów) o mocy do 25% 4%,
4) dla soków owocowych konserwowanych spirytusem (morsów) o mocy od 25% do
70% 4,5%,
5) dla spirytusów owocowych i destylatów 3%.
5. W magazynach półproduktów wódek gatunkowych ogólny ubytek magazynowy spirytusu zawartego we wszelkiego rodzaju półproduktach porównuje się z sumą dopuszczalnych ubytków spirytusu zawartego w tych półproduktach. Wyniki obrachunków przeprowadzonych w magazynach półproduktów nie mogą być kompensowane wynikami obrachunków przeprowadzonych w magazynach spirytusu lub w działach produkcyjnych, z wyjątkiem wypadku magazynowania (przechowywania) półproduktów w pomieszczeniach działów produkcyjnych wódek.
VI. Ubytki spirytusu powstałe przy oddzielaniu osadów z półproduktów (opróżnienie naczyń) oraz w wyniku obróbki nowych naczyń drewnianych (ługowanie), a także przy płukaniu naczyń transportowych, jeżeli zostały ustalone w obecności pracownika szczególnego nadzoru podatkowego, uznaje się za dozwolone i rozlicza oddzielnie.
VII. Przy magazynowaniu wyrobów spirytusowych w butelkach normy ubytków naturalnych spirytusu z powodu stłuczki liczone procentowo od objętości spirytusu 100% zawartego w wyrobach gotowych wydanych z magazynu ustala się w wysokości nie wyższej niż 0,07%. Rozliczenia ubytków spirytusu z powodu stłuczki dokonuje się za okresy kwartalne.
VIII. Ubytki spirytusu, których normy ustalono w częściach I, II, III, IV i V, rozlicza się narastająco za okresy roczne.
IX.1. Przy przewozie spirytusu oraz wyrobów spirytusowych i ich półproduktów naturalny ubytek liczony w stosunku do wysłanej objętości spirytusu 100% nie może przekroczyć:
1) w cysternach samochodowych 0,10%,
2) w cysternach kolejowych 0,01% za każdy dzień przewozu,
3) w innych naczyniach transportowych 0,04% za każdy dzień przewozu,
przy czym dzień wysłania i dzień przyjęcia przesyłki liczy się jako jeden dzień przewozu spirytusu.
2. W przypadku przelewu spirytusu do innych naczyń podczas jego transportu naturalny ubytek nie może przekroczyć 0,15% ilości przelanej, przy czym pierwszy i ostatni dzień przewozu spirytusu w tych samych naczyniach transportowych liczy się jako jeden dzień.
3. Normy dozwolonych ubytków ustalone w ust. 1 powiększa się o:
1) 0,09 pkt - gdy pomiar wysłanego spirytusu dokonany był w zbiorniku dostawcy,
2) 0,25 pkt - gdy pomiar spirytusu dokonany był w zbiorniku odbiorcy, a spirytus dostarczono w cysternie,
3) 0,35 pkt - gdy pomiar spirytusu dokonany był w zbiorniku odbiorcy, a spirytus dostarczono w innych niż cysterna naczyniach.
4. Jeżeli przy odbiorze przesyłki spirytusu, dokonywanym przy udziale pracownika szczególnego nadzoru podatkowego, zostanie stwierdzone, że naczynia ze spirytusem nie zostały uszkodzone, a nałożone przy wysyłce spirytusu przez pracownika szczególnego nadzoru podatkowego urzędowe zabezpieczenia nie zostały naruszone, to ubytek spirytusu przekraczający normy ustalone w ust. 1, 2 i 3 nie uważa się za nadmierny.
X. Normy dopuszczalnych ubytków spirytusu i wyrobów spirytusowych w czasie ich zużycia do wytwarzania towarów innych niż wyroby przemysłu spirytusowego oraz normy dopuszczalnych ubytków spirytusu występujących w czasie oczyszczania (regeneracji) spirytusów odpadowych ustalają dyrektorzy urzędów kontroli skarbowej.
ZAŁĄCZNIK Nr 2
NORMY MAKSYMALNE DOPUSZCZALNYCH UBYTKÓW (NIEDOBORÓW) POWSTAJĄCYCH W CZASIE PRODUKCJI, MAGAZYNOWANIA I PRZEWOZU PIWA
NORMY MAKSYMALNE DOPUSZCZALNYCH UBYTKÓW (NIEDOBORÓW) POWSTAJĄCYCH W CZASIE PRODUKCJI, MAGAZYNOWANIA I PRZEWOZU PIWA
Piwo o zawartości ekstraktu w brzeczce podstawowej (% wag.) | Dopuszczalne ubytki ogółem % brzeczki gorącej |
do 15,0 | 20 |
powyżej 15,0 | 22 |
2. Normy dopuszczalnych ubytków, o których mowa w ust. 1, dzieli się na poszczególne fazy produkcyjne, właściwe dla browaru: warzelnia, fermentacja i leżakownia lub tankofermentory oraz rozlew, odrębnie dla każdego rodzaju piwa, z określeniem wskaźników procentowych rozlewu piwa do różnych naczyń transportowych.
3. W przypadku schładzania brzeczki gorącej za pomocą tacy dyrektor urzędu kontroli skarbowej może podwyższyć normy ubytków ustalone w ust. 1, nie więcej jednak niż o 3 pkt.
4. W przypadku pasteryzacji piwa w butelkach w browarze o rocznej produkcji do 20 tys. hl piwa dyrektor urzędu kontroli skarbowej może podwyższyć normy ubytków ustalone w ust. 1, jednak nie więcej niż o 3 pkt.
5. Jeżeli w trakcie obrachunku miesięcznego zostanie stwierdzone, iż faktyczne wskaźniki procentowe rozlewu do butelek i beczek (lub innych pojemników) różnią się od przyjętych przy ustaleniu norm dopuszczalnych ubytków ogółem więcej niż o 5 pkt, podatnik dokonuje, za okres objęty obrachunkiem, korekty miesięcznych obrotów w ewidencji piwa gotowego, uwzględniając normy ubytków ustalonych przez dyrektora urzędu kontroli skarbowej przy rozlewie do różnych rodzajów naczyń.
6. W przypadku sprzedaży brzeczki gorącej lub piwa będącego w toku produkcji ustalenie normy dopuszczalnego ubytku następuje poprzez odniesienie ubytków (zaników) fazowych do odpowiednich etapów produkcji przebytych u sprzedającego.
7. Do ubytków powstających w czasie produkcji piwa zalicza się również ubytki powstałe w laboratoriach zakładowych, związane z kontrolą produkcji i oceną wyrobów gotowych.
II.1. Dopuszczalne ubytki powstające przy magazynowaniu piwa w butelkach lub puszkach ustala się w wysokości nie większej niż 0,02% ilości wydanej z magazynu. Rozliczenia ubytków z powodu strat magazynowych dokonuje się za okresy kwartalne.
2. Dopuszczalne ubytki powstające w czasie przewozu transportem samochodowym piwa w butelkach ustala się w wysokości nie większej niż 0,04% ilości piwa pobranego do przewozu ustalonej na podstawie spisu przewozowego. Ubytki te są rozliczane odrębnie dla każdej przesyłki piwa i przysługują tylko w przypadku, gdy cena piwa została ustalona loco magazyn odbiorcy, a przewóz odbywa się transportem własnym jednostki.
III.1 Dopuszczalne ubytki powstające podczas przewozu piwa cysternami:
Czynności powodujące powstanie ubytku | Jednostka miary | Ubytki w % | Podstawa odniesienia |
1) załadunek | dm3 | 0,30 | ilość nadana |
2) wyładunek | dm3 | 0,30 | ilość ustalona w legalizowanym naczyniu transportowym |
3) wyładunek | dm3 | 0,50 | ilość przyjęta w zbiorniku odbiorcy |
4) transport | dm3 | 0,20 | ilość nadana |
1) norma ubytku naturalnego z tytułu załadunku (poz. 1 tabeli) przysługuje nadawcy,
2) normę ubytku naturalnego z tytułu wyładunku (poz. 3 tabeli) stosuje się wówczas, gdy podczas przyjęcia przesyłki piwa nie można ustalić jego ilości w naczyniu transportowym; ubytek dopuszczalny obliczony na podstawie tej normy należy porównać z różnicą między ilością piwa określoną w dokumencie przewozu a ilością tego piwa określoną w dokumencie przyjęcia,
3) normy ubytków ustalone w tabeli stosuje się niezależnie od pory roku, odległości i czasu przewozu.
2. W razie konieczności przelania piwa podczas przewozu dopuszczalny ubytek nie może przekroczyć 0,3% ilości przelanej.
ZAŁĄCZNIK Nr 3
NORMY MAKSYMALNE UBYTKÓW (NIEDOBORÓW) POWSTAJĄCYCH W CZASIE PRODUKCJI, PRZEROBU, MAGAZYNOWANIA I PRZEWOZU WYROBÓW WINIARSKICH
NORMY MAKSYMALNE UBYTKÓW (NIEDOBORÓW) POWSTAJĄCYCH W CZASIE PRODUKCJI, PRZEROBU, MAGAZYNOWANIA I PRZEWOZU WYROBÓW WINIARSKICH
1. Normy maksymalnych dopuszczalnych ubytków powstających w czasie produkcji wyrobów winiarskich wynoszą (w procentach):
Faza produkcji | Wina gronowe | Napoje fermentowane | |||
miody pitne | |||||
trójniak, czwórniak | dwójniak | półtorak | pozostałe napoje fermentowane | ||
I | 3,0 | 3,5 | 5,0 | 5,5 | 3,0 |
II | 4,0 | 4,0 | 5,5 | 5,5 | 3,5 |
2. I faza obejmuje cykl produkcyjny od sporządzenia nastawu do zakończenia procesu fermentacji i przekazania napoju na leżakownię.
II faza obejmuje cykl produkcyjny od chwili przyjęcia napoju do leżakowni do zakończenia wszystkich czynności produkcyjnych i napełnienia opakowań jednostkowych.
3. Wysokość ubytków należy obliczać w procentach:
1) w I fazie od ilości nastawów obciągniętych i przekazanych do II fazy w okresie obrachunkowym bez względu na to, w jakim okresie nastawy zostały sporządzone, z tym że objętość wina w okresie fermentacji burzliwej może być maksymalnie o 3% większa od objętości ustalonej w nastawie,
2) w II fazie od ilości otrzymanego napoju po zakończeniu fermentacji głównej, przyjętego do leżakowni, oraz od zwiększających objętość dodatków,
3) w przypadku stosowania dodatkowych procesów lub operacji technologicznych wymienionych w części II - od ilości napoju wziętego do dalszego przerobu.
4. Każda z faz procesu produkcyjnego podlega odrębnemu rozliczeniu, przy czym nie wykorzystane dozwolone ubytki lub stwierdzone nadwyżki w jednej fazie nie mogą być wykorzystane na pokrycie nadmiernych ubytków w drugiej fazie.
Nie wykorzystane dozwolone ubytki lub stwierdzone nadwyżki w jednym rodzaju wina gronowego lub napoju fermentowanego nie mogą być wykorzystane na pokrycie nadmiernych ubytków w innym rodzaju.
Dozwolone ubytki nie wykorzystane w roku obrachunkowym są przenoszone na następny rok w rzeczywistej wysokości, jednakże nie wyższej od wysokości dopuszczalnych ubytków obliczonych od równocześnie przenoszonych ilości napojów.
5. Przy produkcji win owocowych, napojów winopodobnych lub napojów niskoalkoholowych z moszczu świeżego (nie magazynowanego) dyrektor urzędu kontroli skarbowej może podwyższyć normy ubytków ustalone w ust. 1 w I fazie produkcji, nie więcej jednak niż o 0,8 pkt.
6. W przypadku stosowania uzupełniających procesów lub operacji technologicznych dopuszczalne ubytki ustalone w ust. 1 dla II fazy podwyższa się:
1) przy maderyzacji o 1 pkt,
2) przy gazowaniu o 2 pkt,
od ilości wyrobów winiarskich wziętej do tych operacji.
7. Przy ponownym przerobie wyrobów winiarskich, zwróconych z handlu lub z magazynu wyrobów gotowych, ustala się maksymalne dopuszczalne ubytki w wysokości 2% ilości przyjętej do przerobu.
8. Przy sprzedaży (wysyłce) wyrobów winiarskich luzem na zasadzie pisemnych uzgodnień między zainteresowanymi podatnikami następuje podział ubytków II fazy w zależności od zaawansowania procesu technologicznego u sprzedawcy.
9. Przepis ust. 8 stosuje się również przy przerobie własnych wyrobów winiarskich.
10. Do ubytków powstających przy produkcji wyrobów winiarskich zalicza się również ubytki powstałe w laboratoriach zakładowych, związane z kontrolą przebiegu produkcji i oceną wyrobów gotowych.
II. Normy maksymalnych dopuszczalnych ubytków przy przerobie wyrobów winiarskich pochodzących z zakupu.
1. Przy wykonaniu niżej wymienionych operacji technicznych i technologicznych dopuszcza się straty w wysokości:
1) przy mieszaniu przez przepompowanie 0,10%,
2) przy filtracji przez kartony filtracyjne lub ziemię okrzemową 0,32%,
3) przy wirowaniu 0,80%,
4) przy ususzce w naczyniach drewnianych (miesięcznie) 0,12%,
5) przy rozlewie win do butelek:
a) na zimno 0,50%,
b) na gorąco 0,70%,
6) przy wychładzaniu 0,85%,
7) przy klarowaniu win:
a) bentonitem 0,80%,
b) odbarwianiu (węgiel aktywowany) 1,00%,
c) żelazocyjankiem potasu i innymi środkami 0,90%,
8) przy pasteryzacji 0,25%,
9) przy przerobie (kupażu, dosłodzeniu, wzmocnieniu itp.) 0,40%,
10) przy zdjęciu znad osadu 0,15%,
11) przy gazowaniu 2,00%.
2. Przy rozlewie wyrobów winiarskich gazowanych i musujących dyrektor urzędu kontroli skarbowej może podwyższyć ubytki ustalone w ust. 1 pkt 5, nie więcej jednak niż o 0,5 pkt.
3. Suma ubytków powstałych w wyniku wykonywania operacji technicznych i technologicznych, o których mowa w ust. 1, nie może przekraczać odpowiednich norm ustalonych dla II fazy produkcji. Przepis części I ust. 5 stosuje się odpowiednio.
III. Maksymalne dopuszczalne ubytki powstające podczas przewozu wyrobów winiarskich cysternami.
Czynności powodujące powstanie ubytku | Jednostka miary | Ubytki w % | Podstawa odniesienia |
1) załadunek | dm3 | 0,30 | ilość nadana |
2) wyładunek | dm3 | 0,30 | ilość ustalona w legalizowanym naczyniu transportowym |
3) wyładunek | dm3 | 0,50 | ilość przyjęta w zbiorniku odbiorcy |
4) transport | dm3 | 0,20 | ilość nadana |
1) norma ubytku naturalnego z tytułu załadunku (poz. 1 tabeli) przysługuje nadawcy, jeżeli pomiar ilości nadanej został dokonany w naczyniu służącym do transportu,
2) normę ubytku naturalnego z tytułu wyładunku (poz. 3 tabeli) stosuje się wówczas, gdy podczas przyjęcia przesyłki napoju winnego nie można ustalić jego ilości w naczyniu transportowym. Ubytek dopuszczalny obliczony na podstawie tej normy należy porównać z różnicą między ilością napoju winnego określoną w dokumencie przewozu a ilością tego napoju określoną w dokumencie przyjęcia,
3) zasadę określoną w pkt 2 stosuje się odpowiednio w przypadku wyładunku napojów winnych przewożonych transportem kolejowym,
4) normy ubytków ustalone w tabeli obowiązują niezależnie od pory roku, odległości i czasu przewozu.
IV. Maksymalne dopuszczalne ubytki powstające w czasie magazynowania wyrobów winiarskich w butelkach (stłuczka magazynowa) ustala się w wysokości nie większej niż 0,03% ilości wydanej z magazynu. Rozliczenia ubytków z powodu stłuczki dokonuje się za okresy kwartalne.
Dokumenty powiązane
Jeżeli chcesz mieć dostęp do wszystkich dokumentów powiązanych, zaloguj się do LEX-a Nie korzystasz jeszcze z programów LEX? Zamów dostęp testowy »