Wysokość należności świadków i stron w postępowaniu sądowym.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1982.11.88

Akt utracił moc
Wersja od: 6 kwietnia 1982 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI
z dnia 5 marca 1982 r.
w sprawie wysokości należności świadków i stron w postępowaniu sądowym.

Na podstawie art. 16 dekretu z dnia 26 października 1950 r. o należnościach świadków, biegłych i stron w postępowaniu sądowym (Dz. U. Nr 49, poz. 445) zarządza się, co następuje:
Wysokość należności przewidzianych w dekrecie z dnia 26 października 1950 r. o należnościach świadków, biegłych i stron w postępowaniu sądowym (Dz. U. Nr 49, poz. 445) ustala się:
1)
określone w art. 2 ust. 2 wynagrodzenie za utracony zarobek na 100 zł,
2)
określone w art. 3 ust. 3 strawne na 160 zł za pierwszą dobę, jeżeli pobyt w sądzie i podróż w obie strony łącznie trwały ponad 12 godzin, za każdą zaś następną rozpoczętą dobę do 12 godzin - na 80 zł, a ponad 12 godzin - na 160 zł,
3)
określoną w art. 5 - w sumie faktycznie poniesionych kosztów noclegu do wysokości najniższej ceny za nocleg w hotelu w danej miejscowości, a w razie braku rachunku za nocleg - do wysokości ryczałtu przysługującego w danej miejscowości pracownikom nie korzystającym z hotelu ani pokoju gościnnego podczas podróży służbowych.
Traci moc rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 14 czerwca 1960 r. w sprawie wysokości należności świadków i stron w postępowaniu sądowym (Dz. U. Nr 38, poz. 229).
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.