Art. 4. - Wyrównanie podatków gruntowych tudzież niektórych podatków budynkowych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1923.65.505

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1946 r.

Art.  4.

A. Podatek podymnego, pobierany od osad włościańskich w b. Królestwie Polskiem na zasadzie art. 164 ros. ustawy o podatkach bezpośrednich (Tom V Zb. Pr. wyd. 1903 r.), od 1 stycznia 1923 r. wynosi:

1) z osad klasy pierwszej, obejmujących po 15 lub więcej morgów gruntu użytkowego - po dwadzieścia tysięcy marek rocznie od każdej osady;

2) z osad klasy drugiej, obejmujących od 3 do 15 morgów gruntu użytkowego-po dziesięć tysięcy marek rocznie od każdej osady;

3) z osad klasy trzeciej, obejmujących mniej niż po 3 morgi gruntu użytkowego - po dwa tysiące pięćset marek rocznie od każdej osady.

B. Podatek podymnego, pobierany w osadach (miasteczkach) w b. Królestwie Polskiem na zasadzie art. 194 ros. ustawy o podatkach bezpośrednich (Tom V Zb. Pr. wyd. 1903 r.), opłacają od 1 stycznia 1923 r.:

1) domy mieszkalne, oraz budynki handlowe i przemysłowe, do których należy 15 lub więcej morgów gruntu użytkowego - po ośmdziesiąt tysięcy marek rocznie od każdego domu tudzież budynku;

2) domy mieszkalne oraz budyniu handlowe i przemysłowe, do których należy od 3 do 15 morgów gruntu użytkowego - po czterdzieści tysięcy marek rocznie od każdego domu tudzież budynku;

3) domy mieszkalne oraz budynki handlowe i przemysłowe, do których należy mniej niż 3 morgi gruntu użytkowego-po dwadzieścia tysięcy marek rocznie od każdego domu tudzież budynku.

Domy i budynki, wymienione w ostatniej części art. 194 ros. ustawy o podatkach bezpośrednich (Tom V Zb. Pr. wyd. 1903 r.), opłacają po ośmdziesiat tysięcy marek rocznie.

C. Dworski podatek podymnego w b. Królestwie Polskiem, wymieniony w dodatku do uwagi do art. 150 ros. ustawy o podatkach bezpośrednich (Tom V Zb. Pr. wyd. 1903 r.), od 1 stycznia 1923 r. pobiera się w wysokości, określonej w taryfie, stanowiącej załącznik do niniejszego artykułu.