Wyrok Trybunału Konstytucyjnego, sygn. akt K 6/14.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2016.2205

Akt jednorazowy

Wersja od: 29 grudnia 2016 r.

WYROK

TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO

z dnia 23 listopada 2016 r.

sygn. akt K 6/14

Trybunał Konstytucyjny w składzie:

Stanisław Biernat - przewodniczący,

Małgorzata Pyziak-Szafnicka,

Andrzej Rzepliński - sprawozdawca,

Sławomira Wronkowska-Jaśkiewicz,

Andrzej Wróbel,

protokolant: Grażyna Szałygo,

po rozpoznaniu, z udziałem wnioskodawców, na rozprawie w dniu 15 listopada 2016 r., połączonych:

1) wniosku Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej o zbadanie zgodności:

a) art. 14 ust. 3 ustawy z 22 listopada 2013 r. o postępowaniu wobec osób z zaburzeniami psychicznymi stwarzających zagrożenie życia, zdrowia lub wolności seksualnej innych osób (Dz.U.2014.24) z art. 41 ust. 1 w związku z art. 31 ust. 3 Konstytucji,

b) art. 19 ust. 3 ustawy powołanej w punkcie 1 lit. a z art. 42 ust. 1 w związku z art. 2 Konstytucji,

c) art. 11 i art. 14 ust. 1 ustawy powołanej w punkcie 1 lit. a z art. 2 i art. 41 ust. 1 Konstytucji,

2) wniosku Rzecznika Praw Obywatelskich o zbadanie zgodności:

a) art. 1 pkt 1 ustawy powołanej w punkcie 1 lit. a w zakresie, w jakim określa, że ustawa reguluje postępowanie wobec osób, które odbywają prawomocnie orzeczoną karę pozbawienia wolności wykonywaną w systemie terapeutycznym, z art. 41 ust. 1 w związku z art. 31 ust. 3 Konstytucji,

b) art. 9 w związku z art. 1 pkt 2 i 3 ustawy powołanej w punkcie 1 lit. a w zakresie, w jakim nie określa terminu wydania w postępowaniu wykonawczym opinii psychiatrycznej i psychologicznej o stanie zdrowia stanowiącej następnie podstawę wniosku dyrektora zakładu karnego do właściwego sądu o uznanie osoby, której dotyczy wniosek, za osobę stwarzającą zagrożenie, z art. 2 i art. 41 ust. 1 Konstytucji,

c) art. 14 ust. 2 i 3 ustawy powołanej w punkcie 1 lit. a z art. 2 i art. 41 ust. 1 Konstytucji,

d) art. 23 ust. 2 ustawy powołanej w punkcie 1 lit. a z art. 47 i art. 49 w związku z art. 31 ust. 3 Konstytucji,

e) art. 25 ustawy powołanej w punkcie 1 lit. a w zakresie, w jakim nie określa zasad postępowania terapeutycznego, jakim zostaje objęta osoba umieszczona w Ośrodku, z zasadą zaufania obywateli do państwa i prawa wynikającą z art. 2 Konstytucji,

f) art. 46 ust. 1 oraz art. 47 ust. 2 ustawy powołanej w punkcie 1 lit. a w zakresie, w jakim nie przewidują sporządzenia tożsamych opinii biegłych, jak opinie wymagane w celu umieszczenia w Ośrodku, z art. 2 i art. 41 ust. 1 w związku z art. 31 ust. 3 Konstytucji,

g) art. 1 ustawy powołanej w punkcie 1 lit. a z art. 42 ust. 1 Konstytucji, z art. 7 ust. 1 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności (Dz.U.1993.61.284, ze zm.) oraz z art. 9 ust. 1 i art. 15 ust. 1 Międzynarodowego Paktu Praw Obywatelskich i Politycznych (Dz.U.1977.38.167),

h) art. 1 ustawy powołanej w punkcie 1 lit. a z art. 2 Konstytucji, z art. 14 ust. 7 Międzynarodowego Paktu Praw Obywatelskich i Politycznych, z art. 4 ust. 1 Protokołu nr 7 do Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności (Dz.U.2003.42.364).

3) pytania prawnego Sądu Okręgowego w Lublinie I Wydział Cywilny, czy:

a) art. 2 ust. 3 ustawy powołanej w punkcie 1 lit. a jest zgodny z art. 2 w związku z art. 31 ust. 1 i 3 w związku z art. 41 ust. 1 i 2 oraz art. 42 Konstytucji,

b) art. 9 ustawy powołanej w punkcie 1 lit. a jest zgodny z art. 2 w związku z art. 31 ust. 1 i 3 w związku z art. 41 ust. 1 i 2 Konstytucji,

c) art. 11 ustawy powołanej w punkcie 1 lit. a jest zgodny z art. 2 w związku z art. 31 ust. 1 i 3 w związku z art. 41 ust. 1 i 2 Konstytucji,

d) art. 14 ust. 1-4 ustawy powołanej w punkcie 1 lit. a jest zgodny z art. 2 w związku z art. 31 ust. 1 i 3, w związku z art. 41 ust. 1 i 2, w związku z art. 42 ust. 3, w związku z art. 45 ust. 1 Konstytucji,

e) art. 24 ust. 1, 3 i 4 ustawy powołanej w punkcie 1 lit. a jest zgodny z art. 176 ust. 1 Konstytucji,

f) art. 32 ust. 1 w związku z art. 46 i art. 47 ust. 1 ustawy powołanej w punkcie 1 lit. a jest zgodny z art. 41 ust. 1 i 2 w związku z art. 176 ust. 1 Konstytucji,

4) pytania prawnego Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu Wydział I Cywilny, czy:

a) art. 1 ustawy powołanej w punkcie 1 lit. a jest zgodny z art. 41 ust. 1 w związku z art. 31 ust. 3 Konstytucji,

b) art. 14 ust. 2 i 3 ustawy powołanej w punkcie 1 lit. a jest zgodny z art. 41 ust. 1 i art. 42 ust. 1 w związku z art. 31 ust. 1 i 3 Konstytucji,

c) art. 15 ust. 1 zdanie pierwsze ustawy powołanej w punkcie 1 lit. a jest zgodny z art. 177 Konstytucji,

orzeka:

1. Art. 1 ustawy z 22 listopada 2013 r. o postępowaniu wobec osób z zaburzeniami psychicznymi stwarzających zagrożenie życia, zdrowia lub wolności seksualnej innych osób (Dz.U.2014.24, ze zm.):

a) jest zgodny z art. 41 ust. 1 w związku z art. 31 ust. 3 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej,

b) nie jest niezgodny z art. 42 ust. 1 Konstytucji,

c) nie jest niezgodny z art. 7 ust. 1 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, sporządzonej w Rzymie 4 listopada 1950 r., zmienionej następnie Protokołami nr 3, 5 i 8 oraz uzupełnionej Protokołem nr 2 (Dz.U.1993.61.284, ze zm.),

d) nie jest niezgodny z art. 9 ust. 1, art. 14 ust. 7 i art. 15 ust. 1 Międzynarodowego Paktu Praw Obywatelskich i Politycznych, otwartego do podpisu w Nowym Jorku 19 grudnia 1966 r. (Dz.U.1977.38.167),

e) nie jest niezgodny z zasadą ne bis in idem wynikającą z art. 2 Konstytucji,

f) nie jest niezgodny z art. 4 ust. 1 Protokołu nr 7 do Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, sporządzonego 22 listopada 1984 r. w Strasburgu (Dz.U.2003.42.364).

2. Art. 2 ust. 3 ustawy powołanej w punkcie 1 nie jest niezgodny z:

a) zasadą ne bis in idem wynikającą z art. 2 Konstytucji,

b) art. 42 ust. 1 Konstytucji.

3. Art. 9 w związku z art. 1 pkt 2 i 3 ustawy powołanej w punkcie 1 jest zgodny z art. 2 i art. 41 ust. 1 Konstytucji.

4. Art. 11 ustawy powołanej w punkcie 1:

a) jest zgodny z zasadą poprawnej legislacji wynikającą z art. 2 Konstytucji,

b) jest zgodny z art. 45 ust. 1 Konstytucji,

c) nie jest niezgodny z art. 41 ust. 1 w związku z art. 31 ust. 3 Konstytucji.

5. Art. 14 ust. 1-3 ustawy powołanej w punkcie 1 jest zgodny z art. 45 ust. 1 Konstytucji.

6. Art. 14 ust. 2 ustawy powołanej w punkcie 1:

a) jest zgodny z zasadą określoności prawa wynikającą z art. 2 Konstytucji,

b) nie jest niezgodny z art. 42 ust. 1 Konstytucji.

7. Art. 14 ust. 3 ustawy powołanej w punkcie 1:

a) jest zgodny z art. 41 ust. 1 w związku z art. 31 ust. 3 Konstytucji,

b) jest zgodny z zasadą określoności prawa wynikającą z art. 2 Konstytucji,

c) nie jest niezgodny z art. 42 ust. 1 Konstytucji.

8. Art. 15 ust. 1 zdanie pierwsze ustawy powołanej w punkcie 1 nie jest niezgodny z art. 177 Konstytucji.

9. Art. 19 ust. 3 ustawy powołanej w punkcie 1 nie jest niezgodny z art. 42 ust. 1 Konstytucji w związku z wynikającą z art. 2 Konstytucji zasadą ne bis in idem.

10. Art. 25 ustawy powołanej w punkcie 1 jest zgodny z zasadą zaufania obywateli do państwa i stanowionego przez nie prawa wynikającą z art. 2 Konstytucji.

11. Art. 46 ust. 1 ustawy powołanej w punkcie 1 w zakresie, w jakim przewiduje sporządzanie opinii w sprawie niezbędności dalszego pobytu w Krajowym Ośrodku Zapobiegania Zachowaniom Dyssocjalnym tylko przez jednego lekarza psychiatrę, jest niezgodny z art. 41 ust. 1 w związku z art. 31 ust. 3 Konstytucji.

Ponadto postanawia:

na podstawie art. 40 ust. 1 pkt 1 ustawy z 22 lipca 2016 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz.U. 1157) umorzyć postępowanie w pozostałym zakresie.

Orzeczenie zapadło większością głosów.