Wyrok Trybunału Konstytucyjnego, sygn. akt K 4/08.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2009.210.1628

Akt jednorazowy
Wersja od: 11 grudnia 2009 r.

WYROK
TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO
z dnia 1 grudnia 2009 r.
sygn. akt K 4/08

Trybunał Konstytucyjny w składzie:

Andrzej Rzepliński - przewodniczący,

Marian Grzybowski,

Adam Jamróz,

Marek Kotlinowski - sprawozdawca,

Teresa Liszcz,

protokolant: Krzysztof Zalecki,

po rozpoznaniu, z udziałem wnioskodawcy oraz Sejmu i Prokuratora Generalnego, na rozprawie w dniu 1 grudnia 2009 r., wniosku Naczelnej Rady Adwokackiej o zbadanie zgodności:

1)
art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze (Dz. U. z 2002 r. Nr 123, poz. 1058, ze zm.), dodanego przez art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 marca 2007 r. o zmianie ustawy - Prawo o adwokaturze i niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 80, poz. 540), z art. 2, art. 7, art. 17 ust. 1 Konstytucji oraz z jej preambułą w części odnoszącej się do zasady pomocniczości,
2)
art. 13a ustawy - Prawo o adwokaturze, dodanego przez art. 1 pkt 2 ustawy z 29 marca 2007 r. powołanej w punkcie 1, z art. 2, art. 17 ust. 1 Konstytucji oraz z jej preambułą w części odnoszącej się do zasady pomocniczości,
3)
art. 90 ust. 2 ustawy - Prawo o adwokaturze, w brzmieniu nadanym przez art. 1 pkt 12 ustawy z 29 marca 2007 r. powołanej w punkcie 1 oraz art. 95c pkt 1 ustawy - Prawo o adwokaturze, w brzmieniu nadanym przez art. 1 pkt 18 ustawy z 29 marca 2007 r. powołanej w punkcie 1, w zakresie, w jakim odwołuje się do art. 90 ust. 2 ustawy - Prawo o adwokaturze, z art. 17 ust. 1 i art. 42 ust. 2 Konstytucji,

orzeka:

1.
Art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze (Dz. U. z 2009 r. Nr 146, poz. 1188 i Nr 166, poz. 1317) jest zgodny z art. 2, art. 7 i art. 17 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.
2.
Art. 13a ustawy powołanej w punkcie 1 jest zgodny z art. 2 i art. 17 ust. 1 Konstytucji.
3.
Art. 90 ust. 2 ustawy powołanej w punkcie 1, w części obejmującej zwrot "albo postępowania przed sądem dyscyplinarnym", oraz art. 95c pkt 1 ustawy powołanej w punkcie 1, w części obejmującej zwrot "z zastrzeżeniem art. 90 ust. 2", są niezgodne z art. 42 ust. 2 Konstytucji oraz nie są niezgodne z art. 17 ust. 1 Konstytucji.

Ponadto postanawia:

na podstawie art. 39 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643, z 2000 r. Nr 48, poz. 552 i Nr 53, poz. 638, z 2001 r. Nr 98, poz. 1070, z 2005 r. Nr 169, poz. 1417 oraz z 2009 r. Nr 56, poz. 459) umorzyć postępowanie w pozostałym zakresie ze względu na niedopuszczalność wydania wyroku.